lover | jungkook

fifty seven

Sınır: 70 vote (napim arkadaş 1 gün dolmadan sınırı geçiyorsunuz sgskjhdgfj)

Dolunca bölümü atarım. İyi okumalaar. ^^

Bu arada smut yazmadım, yazamadım. Ama siz yazmışım gibi hayal edin yani her şey olmuş bitmiş bunlar da mutlu mutlu takılmaya devam ediyolarmış gibi.

jungkook: haru

jungkook: inatla telefona bakmamanın sebebi nedir?

jungkook: ah, tabii biliyorum

jungkook: hala o anki gibi utanıyorsun

haru: kes sesini ya

haru: yine aynısını yapıyorsun zaten

haru: beni utandırmaya bayılıyorsun

jungkook: o yüzden kendini mutfağa kilitlemeyi kes ve salona gel

jungkook: yanıma yani.

haru: geleyim de yine benimle uğraş, öyle mi?

jungkook: saçmaladığının farkında mısın

jungkook: çok tatlı gözüküyordun

jungkook: yanakların kırmızı kırmızıydı

jungkook: uğraşmadan edemedim seninle

haru: evet, tabii öyledir

jungkook: olayı uzatmak yerine yanıma gelsen bence daha güzel olabilir

jungkook: biliyorsun değil mi

Evet, aramızda geçen o şey yüzünden yüzüm hala kıpkırmızıydı, ve titriyordum.

O an onu onayladıktan sonra yüzündeki gülümseme beni de gülümsetmişti. Dudaklarını tekrar benim dudaklarıma kilitlediğinde ardından gelecekler için fazlasıyla heyecanlanmıştım. Bir tarafım hala bundan korksa bile diğer tarafım artık geri dönüşü olmadığını söylüyordu.

Ona ait olurken de bu böyleydi.

Utansam ve canım acısa dahi, bunu ona belli etmek istemiyordum. Sadece mutlu olduğumu bilmeliydi, ama ben belli etmek istemesem bile '' canın acıyor, değil mi? '' diye sormuştu.

'' İyiyim. '' diye geçiştirmeme rağmen bunu sorgulamaya devam etmişti.

Canımın yanacağını zaten az çok biliyordum ama bunu benden çok o büyütüyordu. Ben umursamıyordum, çünkü önemli değildi.

Her anlamda tamamen ona ait olmak inanılmaz bir duyguydu, açıkçası çok da hoşuma gitmişti. İlkimi onunla yaşamış olmak çok iyi hissettiriyordu. O da ilk olduğunu gördüğü an yüzüne sinen gülümseme tarifsizdi. Gözlerini gözlerime kilitleyip ''seni seviyorum, haru'' demişti o an.

İçime doluşan kelebekler, yaşadığım mutluluk tarifsizdi. Sanki nefes alamıyor gibiydim o bana öyle bakarken, ayrıca onunla o şeyi yaşıyorken.

Çok mutlu hissediyordum. Utancımdan kafamı yatağın bir köşesine çevirmek istesem bile '' sadece bana bakmanı istiyorum '' demişti.

Dünyadaki en güzel sesin sahibiydi.

Ben de kollarımı ona doladıktan sonra sımsıkı sarıldım. Nasıl göründüğümün bir önemi yoktu.

Her şey güzeldi, o beni utandırmaya başlayana kadar. Her şey bittikten sonra, salona geçip film izlemeye karar verdiğimizde yüzüme sinen kırmızılık yüzünden pis pis sırıtmaya başlamıştı. Ardından gelen; '' nasıl da utanıyorsun '' cümlesi beni sinirlendirmek için yeterli bir şeydi.