lover | jungkook

seventy four

VOTE VE YORUMLAR GELSİN

ÇÜNKÜ SONA YAKLAŞTIK

Jungkook.

Haru yu eve bıraktıktan sonra bir süre dışarıda dolandım ve sonunda eve gitmeye karar verdim. Kafam bu tür meselelerle o kadar doluydu ki bazen kendimi kötü hissediyordum.

Bazen değil aslında, hep kötü hissediyordum. Bir kenarda hep bir şeyleri hatırlamama ihtimali vardı.

Eve gelir gelmez Haru' yu aramıştım fakat cevap vermemiş, bir sonrakinde de telefonu yüzüme kapatmıştı.

Bir şeyler beni rahatsız ettiğinden bu defa namjoon' a mesaj attım. 

jungkook: hyung

jungkook: haruya mesaj attım aradım fakat cevap vermiyor

jungkook: ne yapıyor bu kız 

namjoon: jungkook

namjoon: harunun biraz işi var şu an, o yüzden cevap veremiyordur

namjoon: ama ben ona söylerim, kısa zamanda sana geri döner

namjoon: olur mu?

jungkook: olur hyung

jungkook: artık her şeyden şüphelenmeye başlıyorum gerçekten 

jungkook: her an bir tereddüt halindeyim 

namjoon: tereddüt etme 

namjoon: ben onun yanındayım, ve hiç bir şey olmayacak 

Daha fazla cevap vermeyerek yatağa uzandım. Umarım her şey düzelirdi, aksi takdirde ne halt yiyeceğime dair bir fikrim yoktu. 

Bir sonraki sabaha uyandığımda harudan gelen mesajla okula gitmeyeceğimizi öğrendim. En azından onun kararıyla bu böyleydi. 

haru: bugün okula gitmeyeceğiz 

haru: nedenini buluşunca öğrenirsin 

haru: yarım saat sonra senin evinin önünde olacağım

Bunun ardından ne geleceğini bilmiyordum fakat işime gelirdi. Bütün günlerimi onunla geçirsem bile sıkılmayacağım bir gerçekti tabii ki. 

Üzerimi değiştirip kendime çeki düzen verirken kapının çaldığını duydum. Kapıyı açtığımda karşımda bana bakarak gülümseyen bir Haru görmüştüm. 

'' İçeri gelsene. '' 

'' Hayır. '' diyerek kafasını sağa sola salladı. '' Ne kadar çabuk olursan o kadar iyi olur. '' 

Ceketimi aldıktan sonra dışarıya çıktım. Ani bir hareketle ellerimizi birbirine kavuşturdu ve hızlı hızlı yürümeye başladık. 

'' Nereye gidiyoruz? '' diye sorduğumda ufak ufak gülümsüyordu. 

'' Şimdilik söylemeyeceğim. '' dedi. '' Gittiğimizde görürsün. '' 

Bir süre boyunca yürüdüğümüzde yollar bana tanıdık geliyordu. Sanki daha önce gelmişiz gibi. Ki, vardığımız yerde buna emin olmuştum.

Buraya daha önce sevgili olduğumuzda gelmiştik. Haru da geldiğimizde buraya ilk defa geldiğini, ve benimle geldiği için ayrıca mutlu olduğunu söylemişti. Şimdi buraya gelmek garip hissettiriyordu.

Hiç hatırlamıyor muydu, gerçekten? 

Gözlerimi ona çevirdiğimde gülümseyerek bana bakıyordu. '' Beğendin mi? '' diye sordu.