BİZDEN ÖNCE

2-KAZA

'Ölmüş mü?'
"Hayır "dedi her zamanki sert ifadesini bozmadan genç adam başında dikilen telaşlı kardeşine.

Yerde yatan kızın nabzını kontrol ediyordu o sırada.Kız aniden ortaya çıkmış ve yola atlamıştı.Gecenin bir vakti bu ıssız yerde ne işi vardı.Üstü başı perişandı.Yüzü,saçları çamur içindeydi.Hareketsizce yatan kızı incelemeye bir son verdi.Burada daha fazla oyalanamazlardı.Kardeşi yanındaydı.Korumalar yoktu ve o deli Kadir'in evinin civarıydı burası.Zaten işler içinden çıkılmaz bir hal almışken burada görülürse yapmayı çok istediği ama kurallar yüzünden şimdilik yapmayı ertelediği,Kadir'i gebertme işiyle suçlanabilirdi ki toplantı öncesi bu onun için hiç iyi olmazdı.Nasılsa Kadir verdiği sözü tutamayacaktı.Vaad ettiği bağ asla gerçekleşemeyecekti.Çünkü öğrendiği üzere kız kardeşi ortalarda yoktu,kaçmıştı.Bu alemde böyle bir hadise hoş görülmezdi.Kendi ipini kendi çekmişti aptal.Sonunda hak ettiğini bulacaktı.

"Abi ne yapacağız kızı burada mı bırakacağız."

"Saçmalama Ilgaz.Arka kapıyı aç hemen."dedi ve hareketsiz yatan kızı kucaklayıp arabanın arka koltuğuna yerleştirdi.Tüy kadar hafifti zaten.Hastahaneye gidemezdi.Zaten polisin gözü üzerinde bir bahane ararken en iyisi eve gitmekti.Direksiyona geçtiğinde kardeşine her zaman ki düz sesiyle
"Hızır'ı ara,doktor gelsin,evdekilere de çıtlatsın durumu usulüyle.Annemin yaygarası ile uğraşamam."dedi.

Arka koltukta yatan kıza dikiz aynasından bir an bakıp;

"Sakın öleyim deme."diye sessizce düşündü...

İçine doğduğu dünya buydu Giray'ın.Kimseye güvenemezdi.Ailesini tüm gücü ile korumalıydı.Onların dünyasında aile en büyük zaaftı.Hele ki aşk.Bu yüzden annesinin tüm ısrarına rağmen evlenmedi.Babası kahpece öldürüldüğünde Uluhan ailesinin hakimiyetinin bitmesi amaçlanmıştı.Ama bu oyunu bozan Giray oldu.Acımasızdı.Kırdı,döktü,yaktı.Sonunda o masada babasının yerine bileğinin gücü ve aklıyla oturdu.Ama savaş bitmemişti ve hiç bir zamanda bitmeyecekti.

Evdekiler doktorun gelmesiyle telaşlanıp bahçeye dökülmüştü bile.Bir elleri hep yüreklerinde olacaktı.Yaşadıkları hayatın bedeli buydu.Bir düzeni vardı bu karanlık dünyanın.Kötülük ve iyiliğin bir dengesi.Uluhanlar bu kirli düzende kötülüğün yayılmasını engelleyen bir kalkan gibiydi.

Bahçeye giriş yapan arabaya hepsi telaş ve endişe ile bakarken,Giray ve Ilgazın annesi Feride hanımın eli yüreğinde hangisi diye düşünüyordu.Kocasının haberini de böyle almamışmıydı.Yanmıştı yüreği yanacağı kadar zaten.Bir tek evlatları vardı artık.Tüm ailenin yükünü sırtlayan yiğit Giray'ı.Ele avuca sığmaz Ilgaz'ı.Evin en küçüğü göz bebeği Pelin'i.Birde ablasının emaneti Senem.Onlara bir şey olmasına dayanamazdı.Araba iyice yaklaşıp durduğunda tüm gözler açılacak kapıya kilitlenmiş endişe ve merakla yaralı olarak inecek kişiyi bekliyordu.....