BİZDEN ÖNCE

27-MAHŞER

Araba Giray'ın şirketinin önünde durduğunda Karaca hala gergin ve mutsuzdu.Şu an içini saran sıkıntıdan kurtulmak için Giray'ın ona her zaman  aşkla bakan gözlerine ihtiyacı vardı.Sadece bu sayede iyi olabiliyordu.Belki yalnızca  ikisine ait olan evlerine giderlerdi.Bazı akşamlar yaptıkları gibi orada başbaşa bir gece geçirirlerdi.

İnmek için kapıyı açtığında Murat'ın telaşına gülümsedi.
Murat resmen ona okul öncesi yaşındaki çocuk muamelesi yapıyordu.Giraydan aldığı yetkileri Karaca'yı sinir etme pahasına sonuna kadar kullanmakta oldukça becerikliydi.

"Karaca hanım, arabayı park edeyim içeriye beraber girelim , Giray bey sizi yalnız bırakmamdan hoşlanmıyor"

Karaca gözlerini devirip;

"Kemal beyde bütün gün kapımın önünde dikilmenden hoşlanmıyor ama dikiliyorsun di mi?Hadi ama rahatla biraz burası Girayın, benim için en güvenli yer onun yanı,şimdi park yeri aramanı bekleyemem,sen bana  yetişirsin...."der demez arabadan atladı ve kapıyı kapatıp girişe doğru ilerledi.

Murat ilk başta Karaca hanımın korumalığını yapmanın kolay olacağını düşünmüştü ama Giray beyin karısını korumak silahlı çatışmaya girmekten daha fazla efor gerektiren bir durumdu.Hızlı olup her zaman ki ona yetişmeliydi.Gözünün önünden ayıramazdı onu.Çünkü o Giray beyin ona emanetiydi.

İlginç bir şekilde resepsiyon boştu.Karaca bunu fazla önemsemedi.Asansörü çağırıp beklemeye başladı.
Gelen asansöre binip yönetici katının numarasını tuşladı ve kısa bir süre sonra istediği yere ulaşmıştı bile.

Bu katta ilginç bir şekilde boştu.Genelde telaşla etrafta dolaşan çalışanları görmeye alışıktı Karaca.Acaba sürpriz ziyaret yapmak için toplantı ya da ona benzer herkesin katıldığı bir etkinlik gününü mü seçmişti.Giray'ı şirkete geleceği her zaman  önceden bilgilendirirdi.Bu kez sadece bir an önce yanına gelmeyi istemişti.

Girayın kapısının önünde beklerken kapıyı çalıp çalmamak arasında bocalıyordu.Sonunda direk girmeye karar verdi.Zaten büyük olasılık Giray da oda da yoktu ama hissettiği tüm kötü enerjiye rağmen,yine de içeriye girmeyi tercih etti.

Kapıyı açtığında karşısında gördüğü kişi Karacanın yüzündeki gülümsemenin yavaşça solmasına neden oldu.İçindeki sıkıntının yerine derin bir korku yerleşti.Bakışları kocasınınki ile birleştiğinde gerçeği anladı.

Girayın şok olmuş şaşkın bakışları Karaca'ya içine düştüğü durumum berbatlığını kanıtlar nitelikte,aniden saf bir korkuyla doldu.

    ******************
Giray davetsiz konuğunun içeriye girişiyle öfkeden deliye dönse de sakinliğini korumaya çalışıyordu.

Neyseki şirkette çalışan herkes bir bahaneyle gönderilmiş,yarına kadar gelmemeleri söylenmişti.Karşısındaki koltuğa yayılarak oturan adama baktığında içini tiksintiyle kaplı bir öfke doldurdu.Pis bir müptelaydı Hakan.Uyuşturucunun etkisindeydi hala, şirketine gelme cesaretini göstermesinin tek açıklaması bu olabilirdi.

Ailesinin mecburen başında bulunan Hakan Kılıç.Aylar önce Karaca'yı evlendirmeye çalıştırdıkları pislik,

"Uluhan benim mallarımı da dışarı çıkaracaksın.Güzellikle sorduk yok,aracı koyduk yok,parayı yükselttik yok.Yok yok yok...Nedir derdin...Biz hepimiz aynı gemideyiz..."

Giray bu pisliğe dayanamıyordu.Ailesi, evet bu işlere bulaşmıştı ama her zaman uyuşturucudan uzak durmayı başarmışlardı.Bu yüzden Hakan Kılıç'a cevabı her zaman ve her şartta,hayır olacaktı.