BİZDEN ÖNCE

33-SIRILSIKLAM

"Hani ertelenen çok önemli bir toplantın vardı senin...."

Karaca az önce yaşadığı adrenalin hala damarlarında gezinirken,  sakin kalmak için fazlaca efor harcıyordu.Ona sırıtarak bakan o yakışıklı suratının ortasına bir yumruk çakmakla koşup sıkıca sarılıp o suratı öpücüklere boğmak arasında gezinip duran bir ruh halindeydi şu an...

Giray biraz daha yaklaştı Karaca'ya, elini tuttu önce ,sonra da bir dizini yere koyup kızın şaşkın şaşkın bakan gözlerinin takibiyle ,önünde eğildi.Diğer elinde tuttuğu küçük siyah kutuyu şu an fark eden Karaca Girayın şu an ne yapmaya çalıştığını anlayınca heyecandan titremeye başladı.Kutuyu açıp içindeki yüzüğü ortaya çıkardığında ise  Karaca gözlerinin dolmasına engel olamadı,

"Bu dünyada istediğim tek şey sensin.Artık ayrı kalmak istemiyorum.Uyandığımda ilk gördüğüm yüzün seninki olmasını istiyorum.
Karaca'm benimle evlenir misin?"

Ayağa kalkan Giray elindeki yüzükle ,ona şaşkın şaşkın bakan Karaca'nın dudaklarından dökülecek kelimeleri heyecanla beklerken....

Karaca dudaklarından kaçan hıçkırığa engel olamadı ve hızla ellerini Girayın boynuna sıkı sıkı doladı.

"Aptal bi de soruyor musun?İstediğim tek şey sensin.Seninle elbette evlenirim..."

Giray Karaca'ya belinden sarılıp ayaklarını yerden kesti ve bir kaç tur kendi etrafında dönünce Karaca kahkahasını bastıramadı.

Ayakları yere değdiğinde artık yüz yüzeydiler.
Girayın gözlerinin içini kaplayan ışıltılı gülümsemesi Karaca'yı her zaman ki gibi büyülemişti.
Oysa kendide şu an saçtığı ışığın farkında olsa Girayın da aynı şekilde büyülendiğini bilirdi.

Parmağına tam olan yüzük ait olduğu yerine yerleşince Giray Karaca'nın elini tutup boş evde ilerlemeye başladı. Karaca onu durdurdu;

"Nereye gidiyoruz...."

Sonra boş ama çok güzel olan eve bir göz gezdirip...

"Hem burası neresi..."

"Eğer sen de istersen bizim evimiz..."dedi Giray.

"Ama çiftlik....ailen...."

"Artık Ilgaz'da işlerle ilgileniyor.Bu yüzden hep burada ve ben uzun bir süre seninle başbaşa kalmak istiyorum."

Karaca gülümseyip ;

"Patronumu mu ayarttın,ödüm koptu..."

Giray elini Karacanın beline iyice yerleştirip onu kendi bedenine yasladı ve;

"Evimizden her çıkışında ve her girişinde sana evlenme teklifi ettiğim anı hatırlamanı istedim sadece..."

Sonra eğilip dudaklarını masum bir şekilde öptü ve sıkı sıkı tuttuğu elinden onu çekerek bahçeye yönlendirdi.

Onu evden dışarı bahçeye çıkardığında Karaca;eşsiz Boğaz manzarasının eşliğinde yemyeşil bir bahçe ve beyaz güllerle dekore edilmiş havuz kenarına yerleştirilen nikah masası ve konut sandalyelerini görünce şaşkınlığını gizleyemedi.....

Bir anda etrafta beliren kalabalık ise şok geçirmesine neden oldu.
Hayatına değen hemen hemen herkes şu an oradaydı.

Dedesi,nenesi,İsrafil,Cemal,Soysal,Pelin,Aslı,Aras,Eda,Hızır,Ilgaz,Senem,Feride hanım,Adnan bey,Kazım , Hatta Murat bile oradaydı.

Karaca Giray'a şaşkın şaşkın bakarken Giray ;

"Hazır kabul etmişken vakit kaybetmeyelim dedim.."