İlk kez bir röportajda titriyordum. Hem de iliklerime kadar. Heyecanımı yenmek için yaptığım nefes egzersizleri ve içtiğim litrelerce su hiçbir işe yaramamıştı. Alice, her soruya dürüstlükle cevap vermemi tembihlemişti. Çünkü her dürüst cevabımın bize prim olarak geri döneceğini biliyordu. Ama ben hazır değildim. Tam olarak yalan söylemeden pembe yalanlarla geçiştirmek istiyordum ama öte yandan da hayranlarım, en azından dürüstlüğümü hakediyorlardı.
Durumu daha da zorlaştıran nokta, röportajın aynı zamanda kayda alınmasıydı.
Şu anda üzerime dikilen iki kamerayla röportajın başlamasını bekliyordum. Bir saat boyunca ne halt edecektim bilmiyorum, ama erken bitirmeyi umuyordum.
Tüm yaşadıklarımı bir röportajda değil de şarkılarımda anlatmayı tercih ederdim ya da biografi kitabında. Ne yazık ki, bu artık mümkün değildi.
Röportajı yapacak olan dergi yöneticisi Sarah'la kısa selamlaşmadan sonra başlamaya hazırdık. Derin bir nefes aldım ve titreyen ellerimin ekrana yansımaması için kucağımda birleştirdim.
Sarah, büyük bir gülümseme ile
"Anlat bize, Selena. 2 aydır nerelerdesin?"diye sordu. Bu soru tüm her şeyin fitilini ateşliyordu. Bunu yapamayacağım, Tanrım, ağlamadan bu röportajı nasıl sonlandırabilirdim?
Gülümsemeye çalışarak
"Babamın yanındaydım-Meksika'da."diye kısaca cevap verdim. Yanıtım onu tatmin etmemiş olacak ki, burnunu hafifçe kırıştırdı, yine de bunu belli etmemeye çalıştı.
"Neler yaptın?"diye ısrar etti. Kaçışım yoktu ve kendime dürüst olmam gerektiğini hatırlatıp duruyordum. Artık güçlü olmam gerekiyordu ve eğer, Zayn'i aştığımı kanıtlamak istiyorsam her soruya yalansız cevap vermem gerekiyordu. Zayn'i tabii ki, aşmamıştım ama bunu kimsenin bilmesi gerekmiyordu. Artık güçlendiğimi göstermem gerekiyordu.
"Biliyorsun, zor zamanlar geçirdim ve babamın yanına her şeyden arınmak için gittim. 1 buçuk ay kadar orada kaldım ve şarkı yazarak kaydettim."diyerek dişlerimi göstermeden gülümsedim. Dilimle kuruyan dudaklarımı ıslattım. Heyecanım neredeyse geçmişti ama ellerim hâlâ titriyordu.
"Demek yeni şarkılar ha? Yoksa yeni albüm mü geliyor?"diye büyük bir heyecanla konuştu. Zayn konusunu en sona bıraktığını tahmin ettim. Tatlıyı sonda servis edecekti.
Sahte heyecanına tekrar gülümseyerek karşılık verdim. Artık yanaklarım acımaya başlamıştı.
"Şubat ayı gibi çıkarmak istiyorum. Şarkılar içinden seçimleri yaptıktan sonra kayıt aşamasına geçeceğiz."diye bilgilendirdim. Hiçbir zaman ağzından cımbızla laf alınan biri olmadım ama gergin olduğum için şu an o pozisyondaydım. Zayn hakkında gelecek soruları geçiktirmeye çalışıyordum. Hem, belki 1 saat dolana kadar o kısma gelmeyiz ve ben bir saat doldu bahanesiyle bu konu hakkında konuşmaktan kurtulurum.
"Albümün hakkında bizi bilgilendirir misin? Tarzı nasıl olacak? Şarkılarda yazarlık yaptın mı?"
"Albüm pop ve R&B tarzında olacak. Tüm şarkılarda yazarlık yaptım ve fazlasıyla kişisel olacağını söyleyebilirim. Fazla melankolik olduğu için biraz elektronik bir altyapı istiyorum. Bu yüzden de birkaç Dj'le görüşmeyi planlıyorum. Muhtemelen, 16 şarkı olacak ama dediğim gibi; şarkılar arsından henüz seçim yapmadık." Omuz silkerek rahat görünmeye çalıştım. Zaten yüzüme yapışık gülümsemem 'Rahatım!' diye bağırıyordu. Konuyu saptırmaya çalıştım. Belki sohbet Dj'lere, ya da ne bileyim The Chainsmokers'a giderdi.
"Peki yarıda bıraktığın turnen ne olacak? Devam edecek misin?" Aman, Tanrım! Yaklaşıyorduk. Kalbim tekrar yüksek tempoda atmaya başlamıştı. Beynim zonklamaya başlamıştı bile.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Shout Out To My Ex/Zaylena
Fanfic"Kız arkadaşın, senin hakkında şarkı yazmayı kesmemi söylüyor."
