Eρωτας Σαν Τη Θαλασσα

Sleepover

Σήμερα έχουμε πει με τα παιδιά πως θα έρθουν να μείνουν σε εμένα. Τέλεια!!! Θα τον κάνω εγώ τον κ.Χρήστο να τρέχει και να μη φτάνει.
Ακούω τον ήχο του κουδουνιού και μετά τη μαμά μου να μου φωνάζει.
-Αννα ήρθαν τα παιδιά!
-Ελάτε επάνω!!
Ανεβαίνουν και πάω να τους αγκαλιάσω. Αγκαλιάζω και τον  Άνταμ     , βλέπω  ο Χρήστος πως σφίγγει τις γροθιές του και χαμογελάω.
-Λοιπόν ελάτε να τακτοποιηθειτε. Τα διπλανά δωμάτια είναι ολα δικά σας εκτός απο την                που θα μείνει μαζί μου, τους λέω και τρέχει και με αγκαλιάζει.
-Εγώ παίρνω το ακριβώς δίπλα, λέει ο Χρήστος και παει να του αντιμιλήσει ο Άνταμ αλλα μετά το ξανασκεφτεται. Ωχχχ θα έχουμε μπελάδες.
-Εγώ παίρνω το άλλο διπλανό, πετάγεται και λέει ο Άρης και κοιτάζει το Χρήστο με νόημα. Ώστε δεν τον θέλουν τον Άνταμ κοντά.... Χμμ
-Καθίστε ρε σεις ρωτήσατε τους υπόλοιπους??
-Γιατί έχει κανένας αντίρρηση?? λέει το ψώνιο ο Χρήστος.
Σιγή.
- Ωραία.
-Άντε πηγαίνετε να τακτοποιηθειτε και οι υπόλοιποι και τα λέμε σε κάνα μισάωρο. Φεύγουν τα παιδιά και τελευταίος ο Άνταμ. Οπα κάτσε λίγο αγοράκι μου θα την φας τη κοπέλα!
Ο Ανταμ θέλει την κολλητή μου! Δεν είναι τέλειο!
-Λοιπόν παίδες τι θα παίξουμε?
-Μπουκάλα φυσικά!
-Λοιπόν ξεκινάμε! έχουμε καθίσει στο πάτωμα και ο Άνταμ γυρίζει το μπουκάλι.
-Όποιος και να τύχει δεν θα παρεξηγηθούμε ε??
-Άρης και Ρανια!
Ωχχχ καημένε Ανταμ. Τον νιώθω να μου σφίγγει το χέρι και εγώ τον κοιτάζω συμπονετικα, ενώ κάποιος άλλος είναι έτοιμος για φόνο.
-Θάλεια και Χάρης.
-Αλέξανδρος-Χρύσα
-Σοφι και Γιώργος.
Και κάπως έτσι περνάει η ώρα μέχρι που τυχαίνει ποιός??? Εγώ και ο Χρήστος! Μπαίνουμε μέσα στο κέντρο του κύκλου και εγώ περνάω τα πόδια μου γύρω από τη μέση του. Πλησιάζει τα χείλη μου και τους δίνει ένα καυτό φιλί που με κάνει να κολλήσω πάνω του.
-Αχεμμμμ, ακούμε τα παιδιά απο πίσω να μας λένε και απομακρυνόμαστε. Ξαναγυρίζουμε το μπουκάλι και.... Ωχχχ, αμαν! Ποιός τυχαίνει λέτε??? Εγώ και ο Άνταμ!! Αμάν, αμάν, αμάν!!! Θα... Η μάλλον γιατί όχι?? Τούρμπο θα τον κάνω! Και έτσι θα ζηλέψει κατά πάσα πιθανότητα και η Ρανια, αρα επωφελουμαστε και οι δύο. Τυλιγω τα πόδια μου γύρω από τη μέση του και του κλείνω το μάτι. Θα τους τρελανουμε!!! Αρχίζουμε να φιλιομαστε και ακούω τον άλλο να γριλιζει. Αχ είναι τόσο τέλειο όταν το κάνει αυτό!!!
-Αρκετά!!!
Απομακρυνόμαστε εγώ και ο Άνταμ και τους κοιτάμε ανηξεροι.
-Τι έγινε?? ρωτά ο Άνταμ που δεν τιυ έχω μιλήσει ι ακόμα.
-Εγώ με τον Χρήστο τα είχαμε στο περίπου, θα σοου αναλύσω άλλη φορά την ιστορία, αλλα χωρίσαμε απο παρεξήγηση και εγώ έφυγα για Γαλλία και τώρα ζηλεύει γιατί θέλουμε να είμαστε και πάλι μαζί.
-Μην ξαναπλησιασεις το κορίτσι μου χλεχλε γιατί θα σε σκοτώσω!
-Αααα να σου πω! Δεν είμαι το κορίτσι σου!
-Και εμένα δεν έχεις το δικαίωμα να με βρίζεις!
-Όχι μόνο θα σε βρίσω αλλα αν σε ξαναδώ κοντά της θα σε χτυπήσω κιόλας!
-Α τα θέλεις και εσύ!
-Άνταμ μη!
Και κάπως έτσι ξεκίνησε ένας τσακωμός μεταξύ των αγοριών τους οποίους ευτυχώς καταφέραμε να χωρίσουμε.
-Χρήστο στο δωμάτιο σου. Εσύ Άνταμ μαζί με τη Ρανια θα μείνετε εδώ. Τώρα είπα!
Ο Χρήστος φεύγει και εγώ γυρίζω και κοιτάω απολογητικά τον Άνταμ.
-Συγγνώμη.
-Δεν πειράζει. Μόνο μερικές μπουνιές είναι.
-Ναι αλλα θέλουν φροντίδα. Ρανια γιατί δεν τον φροντίζεις λίγο μέχρι να πάω δίπλα να δω τι γίνεται? τους λέω και κλείνω στον Άνταμ το μάτι.
-Είσαι εσύ μια....
Πηγαίνω δίπλα και βλέπω τον Χρήστο σε έξαλλη κατάσταση.
-Πως μπόρεσες??? Μετά το δικό μας φιλί???
-Ρε Αννα όμως και εσύ...., μου λέει ο Άρης.
-Του αρέσει η Ρανια... Δεν τρέχει κάτι με το παιδί!τους λέω και με κοιτάνε όλοι με ανοιχτό το στόμα.
-Και όντως δεν είμαι η κοπέλα σου. Θυμάσαι? Θα παίξουμε ενα παιχνίδι.
-Έχασα, δεν αντέχω άλλο. Ας υποστώ την οποία τιμωρία μου βάλεις αλλα όχι αυτό!!!! τα παιδιά πηγαίνουν δίπλα και εγώ σκέφτομαι την πρόταση του....

Χμμμ ενδιαφέρον...

Και ναι επανήλθα. Συγγνώμη που αργω να βάλω αλλα το πρόγραμμα μου δεν βοηθάει και πολύ.
Λοιπόν σας άρεσε αυτό κεφάλαιο?? Ερωτικά φιλιά, μπουνιτσες και... Θα δούμε τι άλλο έχει βάλει η Άννα στο νου της. Μέχρι το επόμενο,
Κisses,
Anastasia :-P :-P