Eρωτας Σαν Τη Θαλασσα

Στη παραλια

Εντάξει, η τυχη μου παίζει άσχημο παιχνίδι. Αυτό δηλαδη δεν μπορούσε να συμβεί με τίποτα! Να ειναι και αυτός μεσα στη παρέα του Κώστα?? Αν αναρωτιέστε για ποιόν μιλαω, εννοώ το παιδί απο το μπάρ,που τον ειδα και στον ύπνο μου.

-Λοιπόν παιδιά να σας γνωρίσω τον Κώστα, το αγόρι της Άννας και την παρέα του. Κώστα λέγε.

-Απο δω: ο Χάρης, ο Άρης, ο Μάριος, η Μαρία, η Στεφανία, ο Γίωργος, η Θάλια, η Σόφι, ο Παναγιώτης και ο Χρήστος, λέει για το παιδί του μπάρ και εκείνος με κοιτάει.Οι ματιές μας κλειδώνουν και εγώ κοιτάω αλλού.

- Η Στεφανία είναι μαζί με το Χάρη, η Θάλια με τον Άρη, ο Γιώργος με τη Σόφι, ο Μάριος με τη Μαρία και ο Παναγιώτης και ο Χρήστος τώρα πια ειναι ελεύθεροι, λέει και μετά και η κολλητή μου ξαναλέει τα ονόματα των παιδιών. Ο Κώστας έρχεται και με φιλάει ενώ ο άλλος δεν έχει σταματήσει να με κοιτάει.

- Πλάκα-πλάκα, γίναμε μια μεγάλη παρέα, λέω εγώ.

-Ναι ρε δίκιο έχει η... Πώς σε είπαμε πάλι;; ,με ρωτάει ο Χρήστος...Ααα δεν θα τα πάμε καλά με εσένα αγοράκι μου... Αλλα δεν θα ξεκινήσω εγώ το καυγά τώρα, μετά δεν μπορεί, κάποια στιγμή, δεν θα σε πετύχω μόνο;;; Θα σε πετύχω...

- Άννα, του απαντάω με ένα τόνο θυμού.

- Καλά ντε, μην δαγκώνεις...

- Όπα οπα, τι γίνεται εδώ;; Πω,πω κόντρες..., λέει η Στεφανία.

-Καμία απολύτως κόντρα δεν υπάρχει, απαντάμε και οι δύο ταυτόχρονα. Ούτε πρόβα να το είχαμε κάνει... Ααα, δεν θα τα πάμε καθόλου καλά...

- Παιδιά, εγώ βγαίνω, λέω εγώ.

-Ναι, βγαίνω και εγώ, λέει αυτός που όσο πάει μου να του χώσω μπουνιά...

-Εντάξει μωρό μου θα βγώ και εγώ σε λίγο, μου λέει και μου δίνει ενα σύντομο φιλί.

ΕΞΩ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

-Πως την έχεις δει τώρα ρε παιδάκι μου;;; Θα με εκνευρίζεις όλη την ώρα;;;

-Ναι λές και δεν σου αρέσει...

-Τι εννοείς;;;

-Νομίζεις πως δεν είδα το πως με κοίταζες όταν ερχόμασταν;;;

-Ναι, σε κοίταζα, διότι αυτό που ζω δεν μπορεί να συμβαίνει! Δεν γίνεται να με μισεί τόσο η τύχη!

-Απ'όσο φαίνεται μεχρι και η τύχη είναι εναντίον σου...

-Εμ βέβαια αφού θα πρέπει να περάσω τις διακοπές μου μαζί σου!!

-Δεν βλεπω αυτό να σε χαλάει και πολύ...

-Ε τότε δεν βλέπεις καλά και στο Κώστα μην τολμήσεις και αναφέρεις τίποτα για εκείνο το βράδυ, αλλιώς θα σε βρούνε νεκρό στο πάτο της θάλασσας!

-Σιγά ρε αγριόγατα, μου λέει και γυρίζω το χέρι μου με σκοπό να τον χτυπήσω αλλα μου το πιάνει.

-Μην το ξανακάνεις αυτό! Το κατάλαβες;;

-Μπα και γιατί αυτό;

-Δεν θέλεις να ξέρεις... Το βρίσκω πολύ ερεθιστηκό ενα κορίτσι ,σαν και του λόγου σου, να είναι τόσο αντιδραστικό...

-Ε τότε έχεις γνωρίσει μόνο εύκολα, χωρίς να υποστηρίζουν δυνατά την γνώμη τους, κορίτσια. Αλλα τι λέω;; Πιο κορίτσι με μυαλό θα κοιμότανε μαζί σου!

-Εσύ, μου λέει και προσπαθώ να πάρω το χέρι μου απο το κράτημα του αλλα δεν μπορώ...

-Και αυτό αργά ή γρήγορα θα γίνει και θα το θέλεις και εσύ πολύ..., μου λέει στο αυτί και φεύγει αφήνοντας με εκεί μόνη μου.

Έχω όμως ένα ερώτημα:Γιατί όμως εγώ τώρα νοιώθω ξαναμμένη;;; Αααα Άννα συγκεντρώσου...

Χμμ εξελίξεις, παρά πολλές εξελίξεις... Τι λέτε ρε παιδιά να συμβαίνει ανάμεσα σε αυτούς τους δυο;;