Άννα και Χρήστος
Δυο παιδιά με δυο εντελώς διαφορετικους χαρακτήρες χωρίς κανενα απολύτως κοινό σημείο.Η γνωριμια τους; Εντελώς τυχαία.Δυο παρέες που γνωρίζονται και αποφασίζουν να γίνουν μια. Ενα τέλος μια σχολικής χρονιάς και ενα καλοκαίρι που έ...
Χρήστοςpov Με την Αννα εδώ και κάτι μήνες είμαστε μαζί και επιτέλους καλά. Τα παιδιά θα τα βαφτίσει η Μαριάννα και ο Λέανδρος, πολύ καλός μου φίλος. Η Τζέσικα και ο Λουι. Εντελώς άσχετα είναι τα ονοματα απλώς μας άρεσαν. -Μωρό μου?? Ακούω την Αννα να μου λέει. -Ναι bae? -Μου φέρνεις λίγο την πετσέτα μου απο μέσα?ακούω την φωνή της να στάζει ναζί. Χωρίς να πάρω την πετσέτα ορμαω μέσα στο δωμάτιο μας και βγάζω όλα μου τα ρούχα. Μπαίνω στο εσωκλειστο μας μπάνιο και την κοιτάω που τρίβει το σώμα της με απαλές κινήσεις. Δαγκώνω το κάτω χείλος μου. -Εκμμμ, ξεροβηχω. Η σκηνή μου φαίνεται γνωστή. Η αναπνοή της γίνεται ολο και πιο γρήγορη όσο περνάνε τα λεπτά. -Τι..Τι κάνεις...Εδώ? -Λέω να κάνω κι εγώ ενα μπάνιο. -Αααα... Εφόσον είναι για μπάνιο και δεν μπορείς να πας κάπου αλλού..., παει να βγει απο την μπανιέρα αλλα τη σταματάω. -Μπορώ να πάω στο άλλο μπάνιο..., της ψιθυρίζει και της δαγκώνω το αυτί. -Ολο αυτό είναι... -Γνωστό μωρό μου, της λεω και ορμαω στα χείλι της.
Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.
Ακουμπάω όλο της το σώμα σαν να είναι η πρώτη φορά. Την κοιτάζω όλη την ώρα στα μάτια καθώς σκαναρω σπιθαμή προς σπιθαμή το σώμα της. Την ξαπλώνω στη μπανιέρα και βρίσκω τι σημείο της θηλυκότητας της. Το ακουμπάω και την κοιτάω. -Μόνο για μένα όλο αυτό? της λέω καθώς καταλαβαίνω πόσο ερεθισμενη είναι. -ΝΑΙ! τσιρίζει -Μωρό μου θα τα ξυπνήσεις, την πειράζω και ρίχνει πίσω το κεφάλι της. -Χμμμ έχω ελεύθερο πεδίο, της λέω καθώς ακουμπάω έντονα όλο της το κορμί και εκείνη την στιγμή μπαίνω μέσα της, ανασηκωνει απότομα τη λεκάνη της. Φιλάω το στηθος, τους ομους, το λαιμό της μέχρι που φτάνω στο στόμα της. Με φιλάει αχόρταγα, γδερνει τη πλάτη μου, όλα μαζί. -Πάει ένας μήνας απο τη τελευταία φορά... Να μην ξαναγίνει!!, μου λέει ανάμεσα απο τα φιλιά της. Μέσα σε αυτό τον ένα μήνα όμως εγώ αποφάσισα κάτι... -Παντρέψου με, της ψιθυρίζω καθώς συνεχίζω της κινήσεις μου. -Τι?!?!? -Παντρέψου με, γίνε δική μου για πάντα! Θέλω να ξυπνάω μαζί σου κάθε πρωί, να μην ξαναχωρισουμε ποτέ! Θέλω να... Θέλω να κάνουμε κι άλλα παιδιά, όσα αντέχεις, να σου δείχνω κάθε μέρα πόσο σε θέλω και πόσο... Πόσο σ'αγαπάω, πόσο σημαντική και απαραίτητη μου είσαι, της λέω και βλέπω πως έχει βουρκωσει. -Απο τη μέρα που σε γνώρισα ήξερα πως θα φέρεις τα πάνω κάτω στη ζωή μου, πως θα μου μάθεις τι είναι στ' αλήθεια ο έρωτας, το συναίσθημα και η πράξη. Ήξερα πως έτσι όπως μπήκες με το έτσι θέλω πως μετά δεν θα σε άφηνα να φύγεις. Πως θα σ'αγαπησω... ΝΑΙ!! Χίλιες φορές ΝΑΙ!! Και χθες και σήμερα και αύριο και για πάντα, μου λέει και φιλιομαστε. Συνεχίζω αυτό που ξέρω να κάνω πάνω στο γνωστό, για εμένα, κορμί της.
Και ναι ζωωω!!! Παιδιά μην ανησυχείτε δεν πέθανα αν και πολύ μάλλον θέλετε να με σκοτώσετε. Αυτό που θέλω να ξέρετε είναι πως η ιστορία κ δεν θα εγκαταλειφθεί και πως θα προσπαθήσω να βάζω πιο συχνά και πάλι.
