Άννα και Χρήστος
Δυο παιδιά με δυο εντελώς διαφορετικους χαρακτήρες χωρίς κανενα απολύτως κοινό σημείο.Η γνωριμια τους; Εντελώς τυχαία.Δυο παρέες που γνωρίζονται και αποφασίζουν να γίνουν μια. Ενα τέλος μια σχολικής χρονιάς και ενα καλοκαίρι που έ...
Πάμε σπίτι της και μου ανοίγει. Μπαίνω μέσα, το κοιτάω και πραγματικά το γούστο της δεν έχει αλλάξει καθόλου. Η μοναδική διάφορα που υπάρχει είναι οτι υπάρχουν μερικά μωρουδιακα παιχνίδια εδώ και εκεί. Πως βρέθηκαν αυτά εδω? -Περίμενε λίγο, να μαζέψω... -Όχι, εντάξει, δεν υπάρχει πρόβλημα. Αλλα να σε ρωτήσω λίγο: ποιανού είναι τα παιχνίδια? -Δικά μου... -Τι εννοείς δικά σου???, της λέω κοιτώντας την με ένα βλέμμα περιέργειας στα μάτια. Αυτά είναι παιχνίδια για μωρά!! Εκτός και αν... -Δηλαδή οχι ακριβώς δικα μου αλλά... -Αλλά? -Των παιδιών μου. Και ναι μου ήρθε κατακούτελα... Εμμ βέβαια, όμορφη είναι, νέα, με ταλέντο και χαρακτήρα γιατί να μην είναι με κάποιον?? Αλλα παιδιά?? Είναι πολύ νέα... -Πως... -Τι εννοείς πώς?? Να σου αναλύσω και τη διαδικασία?? Νομίζω ότι τη ξέρεις..., μου λεει εκνευρισμένη. -Οχι δεν εννοούσα αυτο... -Αλλα?? -Είσαι πολύ νέα, γιατί απο τώρα?? -Έτυχε. -Α και ο πατέρας?? -Δεν το ξέρει... -Τι εννοείς δεν το ξέρει?? -Εννοώ πως δεν γνωρίζει την ύπαρξη τους. Χαθήκαμε προτού το μάθω... Τον έψαξα αλλα δεν τον βρήκα. -Και είναι δύσκολο να είσαι στο πανεπιστήμιο και να έχεις παιδιά?? -Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα αλλα βοηθά πολύ η μαμά μου, τα προσέχει οταν λείπω... -Πόσα είναι? -Δύο, διδυμακια..., τι καφέ θες?? -Ότι κάνεις και για σένα, της λέω και ακούω κλάματα. Τι ωραίος ήχος... Παράγεται από ενα κομμάτι δικό της...
ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΆΠΟΙΟΥ ΆΛΛΟΥ, ΒΛΆΚΑ!!Τι νόμιζες πως δεν θα έπαιρνε κάποιος την ευκαιρία που κάποτε εσύ χαραμισες?? Ότι δεν θα την εκμεταλλευόταν?? Εσύ όμως τη πέταξες... Και κοιτά την τη όμορφη που είναι τώρα, της πάει το να είναι μαμά..., σκέφτομαι και πάω να την βρώ μέσα. Την βλέπω να κρατά το μωράκι της και του μιλά.
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
-Τι είναι αγάπη μου, τι είναι μωράκι μου?? Σου ελειψε η μανούλα η λερωθηκες πάλι μικρή μου πρωταθλήτρια??, του λέει και εκείνο γυρίζει το μικρό του κεφαλάκι και με κοιτά. Παγώνω... Έχει τα ίδια μάτια με τα δικά μου... Και ξαφνικά τα λόγια της έρχονται πάλι στο μυαλό μου:
