biliyordu...akabilmeyi... hayatın deliliğive acımasızlığı içinde umut ve mücadele ederek ve direnerek...
7
Zaten bu ülkede insan olmak yangından mal kaçırmak gibi bir şeydi. Abartayım; kanalizasyonda fare gibi gezinmek. Herkes namuslu numarası yapıyor, herkes namussuz.
Biten, salakça bir şeydi aşk. Bunun hiçbir yönden sürdürebilirliği yoktu. Nuh da Hacer gibi sağlam şeylere inanıyordu. Hacer sağlam bir dosttu, ona her konuda güvenebilirdi. Mesela kuru fasulye nasıl yapılır biliyordu Hacer. Devlet hastanesinde gittiğinde nerde nasıl taklalar atabileceğini... -bürokrası-pazardan alışveriş yapmasını...indirim talep edebilmeyi...yalvarabilmeyi... akabilmeyi... hayatın deliliği ve acımasızlığı içinde umut ve mücadele ederek ve direnerek...
Onun sıcak ve yere ayak basan gerçekçi dostluğu! Bu ona yetip de artıyordu bile.
Tamam; peki, aşk neydi? Ona hissettiği aşk mıydı? Peki ya Hacer ne hissediyordu ona karşı? Belki de Hacer'in sevgili profili hayali nal toplattırırdı Nuh'a, belki de onu güzelce pataklardı. Nuh sık sık onu yanında bir altın madeni gibi görür, kuşa ya da kediye bakar gibi bakardı ona.
Sevgili olunca kapris yaparmış. Geçeceksin onu! Hacer; vur eline al lokmasını...türünde iyi bir kız. Şımarıklık da bilmez. Tutuyorlardı birbirlerini; ama futbol takımı tutar gibi bir aymazlıkla değil. Herkesin böyle bir dostluğu yoktu ki.
ght\7x
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İKİ YALNIZ
RomanceKadın olmanın sorunları bitmezdi ki. Zaten bu ülkede kadın olmak miras alınan bir enkazdan başka bir şey değildi. Işık trajediden yükselir! Işık aşka gelir! Işık merhametle gelir! Işık aşkla gelir! Bir kitabı okuyup yazarla arkadaş olmak istiyorsan...
