BİR KARTAL GİBİ UMUT ETMEK Bölüm 42

31 39 0
                                    

13

Rıhtıma bağlı bir gemi vardı. Kamaralardan sesler geliyordu. Düşünmeye başladı, eğer gemiye binerse bu şehirden uzaklaşma fırsatı bulurdu, kaçak yolcu olduğu da anlaşılırsa mürettebat gibi çalışır, onlara yardım ederdi, onu gemiden atamazlardı ya. Belki de onlar tarafından kabul ve sevgi görürdü. Kaçak da olsa göz yumarlar, ücret de verirlerdi. Tıpkı filmlerde ve romanlardaki gibi. Gülümsedi kendine. O kadar isyanlar ve cesur değildi. Sadece bir gün için. Hacer'in sevgiyle parlayan merhametli gözlerinde kendini gördü aynada görür gibi. Ona verdiği sözleri tutmalıydı. Aniden arkasında bir tıkırtı duydu. Geride yatan iri köpek uykudan uyanıp başını kaldırmıştı. Homurdandı. Hop birden ayaklandı. Havlayarak ve koşarak geliyordu. Nuh panikle kalası fark etti. Gemiye çıktı. Geminin içine girdi. Koridorda korkarak ilerliyordu.

Kamaranın birinden sohbet eden iki adamın sesi geliyordu,

Nuh usulca yanaşıp kapı aralığından içeri baktı. Saçı sakalı birbirine karışmış iki adam vardı içerde. Bira içip kâğıt oynuyorlardı. Leş gibi sigara dumanı sarmıştı içerisini.

"Tütün ve filtre ne zaman gelecek?" dedi Mehmet

"Bir iki saat sonra gelir arkadaş" dedi Rasim.

"Geçen seferki gibi kalitesiz çıkarsa.. Bak Rasim.. ressam gibi çizerim seni!"

"Yok yok, o bir kereydi."

"O sigarları yapmak da sıkıntı kardeşim. Pırt pırt pırt. Kendimi fare gibi hissediyorum."

"Ya nesin ki?"

Beriki ters ters baktı.

"E şaka yapıyorum birader. Ne bozuldun hemen."

"Peki. İçeri gel."

"İçeri mi; ne saçmaladın?"

"Sana demedim, kapının aralığından bize bakana dedim."

Nuh korkuyla yerine çakıldı. Geri de çekilemedi. Donup kalmıştı.

"Gel içeri gel."

Nuh kapıyı araladı.

"Ne var, neden gözetliyorsun bizi?"

\"notT)

İKİ YALNIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin