İKİ YALNIZ

BİR KARTAL GİBİ UMUT ETMEK Bölüm 41

12

"Oh; iyi. Peki; nereden geliyorsun ve nereye gidiyorsun? Normalde tanımadığım birini buraya almam yasak. Bir sıkıntın var galiba?"

"Babam evden attı."

"Neden?"

"Kavga ettik de."

"Hııı; anlaşıldı mesele. Ama olur böyle şeyler. Yabancısı olduğum bir konu değil. İster kız ol, ister erkek; babayla mutlaka olur problemler. Babamla pek çok sorun yaşadım gençken. Şimdi iyi bir baba olduğum halde çocuklarımla sorunlar yaşıyorum. Bazen tartışma, bazen kavga, bazen uzlaşma; yuvarlanıp gidiyoruz hayatta. İyi ki vicdanlı çocuklar. Yoksa işim bitikti. Alıp başını gitseler n'aparım. Kahrımdan ölürüm? Senin emsallerin. Biri lise 1'de. Biri lise 2'de okuyor. Gelelim sana; babanla neden kavga ettin?"

"Canı sıkıcı. Boş ver."

"Evin yakın mı?"

"Evet."

"Bence eve dönmelisin."

"Dönemem."

"Gidecek bir yerin var mı?"

Nuh'un aklına teyzesi, halası, amcası geldi. Gece vakti onları ayağa kaldırıp rahatsız edemezdi. Hem babasına vurmuştu ve suçluydu.

Aklına Murat geldi. Sınıftan arkadaşıydı, Murat'la çok iyi anlaşırdı. Ama daha önce Murat'ın evine hiç gitmemişti. Ailesini de tanımıyordu. Ama Murat derdi, "zorda kalırsan mutlaka bana gel." Bu saatte Murat uyurdu leş gibi. Ona da gidemezdi. Eve dönmeyi düşündü. Daha önce de böyle durumlara düşmüş, evden uzaklaşmış, saatler sonra dönmüştü; ama o zamanlar küçüktü. Babası onun dayanamayıp ya da mecbur olup geri döneceğini düşünüyor olmalıydı, eli bana mahkum. Ama bu kez başka bir şey yapacaktı. Bekçi öğüt verip başından geçen olayları anlatıyordu. Nuh üçüncü çayını içiyordu. Bekçinin gözleri yaklaşan araca takıldı: "Evlat, gitsen iyi olacak. Müdürüm yaklaşıyor. Ters adamın tekidir. Seni burada tuttuğuma kızar."

Nuh teşekkür edip çıktı kulübeden. Isınmak ona çok iyi gelmişti. Resmi araçtaki takım elbiseli adam aracın camını aralamış bekçiye bir şeyler diyordu. Arkaya kamyon geldi. Nuh kamyona tırmanıp atladı. İçerisi kömür doluydu. Kamyon içeri girdi. Ağır ağır ilerliyordu. Lojmanların tarafına gidiyordu. Nuh dışarıyı kontrol edip aşağı atladı. Geceyi burada korunaklı geçirebileceğini düşünmüştü. Ama ağaçlarla doluydu burası ve bir yapı, inşaat ya da eski ev gibi bir şey göremedi. Işıklar çarptı gözüne. Bu neyin nesiydi. Rıhtıma ilerledi. Eski kulübeler dikkatini çekti. Orası korkutucuydu zifir karanlığıyla.

~C