İKİ YALNIZ

BİR KARTAL GİBİ UMUT ETMEK Bölüm 37

8

"İyi düşün Nuh, hani birlikte aynı üniversiteye gidecektik? Kızıp basıp gidersen böyle hayallerini gerçekleştiremezsin ki. Böyle şeyler her yerde başına gelebilir."

"Adam beni evden kovdu, ne yapayım; asla durmam orada!"

"Gel; bizde kal!"

"Olmaz; size yük olamam."

"Sözü mü olur; sen gel bize. Bizimkiler bir şey demez.

"Olmaz; babam kapıya gelir; sizin de başınızı ağrıtır."

"Yok canım; iyi adamdır baban. Kötü günleri unut gitsin, seni çok sever."

"Ya bırak! Öyle sevgi olmaz olsun. 3 gün hasta olduğum için rapor aldım; haberi yok. Okula gitmediğimi kimden duymuşsa artık. neden gitmediğimi sormadı bile. Leş gibi içmiş. Tartıştık. Yüzüme yumruk attı. Sayıp sövdü."

"Babandır, idare et, umursama, görmezden gel."

"Mümkün değil."

Salim'in evin kapısında bağırdığını işittiler: "Nerdesin hain?!"

"Şuraya geçelim" dedi Hacer.

Park etmiş kamyonetin arkasına salandılar.

Salim'in elinde sopa vardı. Oğlunu arıyordu. Evin çevresini, sağı solu araştırıp içeri geçti.

Gençler çöktükleri yerden kalktılar.

"3 gün sonra mühim sınavlar var. Gidemezsin!" dedi Hacer.

"Benim notlar iyi zaten."

Yolun aşağısından yaklaşan polis aracının tepe ışıkları gördü:

"Polis geliyor Nuh!"

"Polis mi?!"

"Eyvah! Polisi aramış demek ki baban."

"Niye aradı ki? Adi herif!"

"Ona ne yaptın?"

A1