Nie pozwól mi odejść |Spotkanie po latach 2| |Chris Collins| ✔

Prolog

***Pół roku później***

Siedziałam w kawiarni razem z Aronem, Emily i Joeym. Joey to "mój chłopak" jeśli tak to można nazwać. Emily mi go znalazła tylko po to żebym zapomniała o Chrisie. Myślałam, że to będzie takie proste. Zapomnieć i koniec. Jednak się myliłam. Z każdym dniem coraz bardziej myślałam i żałowałam tego wszystkiego. Wyjechałam z miasta i zmieniłam szkołę. Żeby jak najdalej być od Chrisa. Mimo tego, że nie widziałam go od tej sytuacji na weselu wolałam go więcej nie spotkać. Przez to wszystko zemdlałam i znalazłam się w szpitalu. Jednak nie było to nic poważnego. Później słyszałam, że Chris był w szpitalu, ale go nie wpuścili. Może to i lepiej.

- Halo tu Joey do Isy. - powiedział i cicho zachichotał chłopak.

- Co sie dzieje? - zapytałam.

- Mogę zapytać o to samo. - powiedział.

- Wszystko gra, a co chciałeś?

- Pytałem się czy idziesz dziś z nami na imprezę.

- Przepraszam, ale muszę się uczyć do sprawdzanów.

Właściwie to nie muszę się wcale uczyć, ale nie mam ochoty iść na imprezę.

- No dobra jak chcesz. - powiedział.

Po chwili wyszliśmy z kawiarni. Pożegnałam się z Emily i Aronem, po czym zaczęłam się kierować w stronę mojego domu. Po chwili poczułam na swojej dłoni inną dłoń. Odwróciłam się żeby zobaczyć kto to. Obok mnie szedł Joey.

- Możesz się zatrzymać? - zapytał trochę zdyszany.

Cicho zachichotałam i zrobiłam to o co mnie prosił.

- Kotku ja wszystko widzę. - powiedział i zaczął patrzeć głęboko w moje oczy.

- Nie wiem o czym mówisz.

- Dobrze wiesz. - powiedział i mocniej ścisnął moją dłoń.

- Joey wszystko jest ok. - powiedziałam.

Chłopak nic nie powiedział tylko mocno mnie przytulił.

- Ja Ciebie nie kocham, a Ty mnie nie kochasz więc po co to wszystko? To udawanie.

- Nie wiem. To był pomysł Emily. - powiedziałam lekko zaskoczona i zrezygnowała tym wszystkim.

- Powinnaś być z Nim, a nie ze mną. Po za tym my jesteśmy jedynie przyjaciółmi. Póki masz czas napraw to, bo prawdziwą miłość przeżywa się tylko raz. Pamiętaj. - powiedział i odszedł.

-----------------------------------------------------------
Bardzo krótki, ale to prolog 😂
Następny będzie dłuższy 😁
A więc zaczynamy 2 część 💞
Mam nadzieję, że się spodoba
Do następnego 😄✋