KADINIM MAFYA 'Aşktan Uzak' (Tamamlandı)

GERÇEĞİN TUTUKLUSU

-Kapıya çarptım. dedi. İkimizde gerçeği biliyordu Ama Leya artık bu gerçeğin tutuklusuydu. Onun acıları içinde kalırdı genelde, paylaşmazdı. Gülüşlerinde kahkaha dahi olsa bir burukluk hep vardı.

Yetimhanede kimse bu gerçeği bilmiyordu. Sadece Leya, ben ve O. Ne kadar bunu halletmeye çalışsamda Leya benim için hep "Dur" derdi. Leya'nın bu gerçeğin mahkumu olmasına gönlüm hiç razı gelmezdi.

Her konuyu açtığımda Leya konuyu kapatırdı. Banada zaten o söylememişti yetimhanede ben görmüştüm

.Belki de arkadaşlığımızı bu denli sağlamlaştıran o kötü olaydır. Kendi kendime konuşmamı Leya bozdu. -Biliyormusun Gökalp bugün hepimizi bir doğa turuna çıkaracaklarmış? dedi. Leya'ya döndüm ve -Gitmek istemezsen seninle kalırım Leya! dedim.

Sonra Leya büyük bir kahkaha atarak -İyimisin sen ne gitmemesi tabi ki gideceğiz. dedi. Onun bu kahkahası gizlediğim sinirimi gizlemişti. -Tamam sen istersen gidelim eğlenceli olacaktır. dedim.

Sonra herkez sustu, ayak sesleri, kısa sivri topuk ayakkabıların sesiydi duyulan. Sonra kapının arkasından kendiside gözüktü. Evet buda Muazzez Hanımdı.O bizim yetimhanenin müdürüydü.

İçeri girdi zaten herkesi ayakkabısının topuk sesiyle susturmuştu. İlk önce bütün yemekhaneyi gözleriyle süzdü. Sonra herkese hitaben:

-Evet çocuklar bugün hep birlikte küçük bir doğa gezisi yapacağız. Gelmek istemeyen olursa kalabilir. Mehmet amcanız burada olacak. Şimdi toparlanıp hazırlanın bir saat sonra çıkacağız. dedi.

Muazzez hanım bu duyuruyu yapmak için gelmişti.Duyurdu ve gitti. Onun çıkmasıyla...