Tenim göz yaşlarıyla sırılsıklam oldu.Çenesinden veda ederek ayrılan her gözyaşı, göğüslerimin arasından süzülüyor. Yavaşça omuzlarından tutup bedenini vücudumdan ayırdım. Buğulu gözleri ve nemli kirpikleri güzelliğine güzellik katmıştı.
İki elim...
Odama çıktım sonra. Odama girdiğimde bir kaç kişi horluyordu.:) Üzerimi hızla değiştirip yatağıma uzandım. Yeleğimin cebinden aldığım defter ve kalemi mi yataktan hiç doğrulmadan yastığımın sağ altına sokuşturdum. Üzerime yatağımın alt başında duran ince pikemi önce ayaklarımda hoplatıp, savaşa savaşa üzerime aldım.
Sonra defterimle kalemimi tekrar aldım yastığımın altından böyle bir günü nihayetlendirmek için seve seve mısralar dizilirdi. Yeni bir sayfa açıp kelamimi kağıda değdirdim ve yazdım;
"
güzel bir gündü... "
Evet bu yazıda olması gereken boşluk dikkatinizi çekmiştir. :) Bugün öyle bir gün yaşadım ki ne kalemim bunu yazmaya yeterli, ne dilim buna yeterli nede bu sayfa alır. Anlatamayacağım kadar güzel bir gün işte. Sizde bana eşlik ettiniz bu günde, güzel bir gündü deyip bitirmeliyim sanırım. :)
Bu sayfayı doldur masamda günü gözlerimin önünde tekrar yaşamak uykumu getirmişti. Defterimi yerine koydum sonra gözlerim hafifçe kapandı. Uykuya daldığımın farkındaydım.
"Birden kendimi uçurumun kenarında bulmuştum. Uçurum gerçek uçurum Leya deil yani. Sonra arkamda; üstündeki montu dizlerini kapatmış, saçları sakalına karışmış, gözleri zor fark edilen bir adam olduğunu fark ettim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ona döndüğümde sakallarından fark edilmeyen bir tebessümle bana baktığını gördüm. Belkide ağzı geniştir ben tebessüm sanmıştım. 'yabancı bir adam bana neden gülümsesin ki' diyede geçirdim içimden. Adam bana başını kaldırarak; -Bak evlat az kaldı düzlerin ters, terslerin düz olmasına. Yaşamakla yükümlü olduğun hayat ve kaderin her evresi seni farklı bir yönde deneyecektir. Kimi zaman o kara gözlerine yakışmayacak yaşlar sel olacaktır. dedi. Ben belli belirsiz bir tereddütle onu dinliyordum ve derin bir nefes alıp devam etti;... -Bir zaman sen, üzüleceksin zorlanacaksın o zaman sakın ümidini kaybetme. Sonra varlığa kavuşacaksın varlıktaysa sakın adaletini kaybetme. demesiyle konuşmasının bittiğini anlamıştım. Sonra zor gözüken gözlerini açabildiği kadar -UNUTMA EVLAT ÇEKECEĞİN HER SIKINTI, YAŞAYACAĞIN MÜKAFATIN BEDELİDİR. dedi ve kısa adımlarla ayrıldı yanımdan. Bense onun olduğu yere bakakaldım. Söyledikleri beynimde peş peşe tekrar ediyordu."
Bu rüya beni gecenin 04:00 sarsarak uyandırdı. Uyanıp yatağıma doğrulduğumda kelimeler ve adam hala tazeydi...
