Tenim göz yaşlarıyla sırılsıklam oldu.Çenesinden veda ederek ayrılan her gözyaşı, göğüslerimin arasından süzülüyor. Yavaşça omuzlarından tutup bedenini vücudumdan ayırdım. Buğulu gözleri ve nemli kirpikleri güzelliğine güzellik katmıştı.
İki elim...
Birkaç arkadaşımda içerideydi. Önce odama baktım, evet sıkılma yolculuğunda ilk sıkıntımı yatağımla paylaşacaktım. Yatağıma uzun atlama misali bir uçuşla iki üç atlama sonunda sabitçe uzandım. Bir sağa bir sola döndükten sonra fark ettim ki benim yatağım 1:30'a, 1 metreymiş...:)
Tamam sıkılma kotamın yatakhane kısm doldu şimdi sanırım birazda bahçede sıkılasım geldi. :) Seri adımlarla bahçeye doğru yola koyuldum. Bahçe tam bir yaz havasıy dı. Ağaçlıklara geçtim tam olarak gördüğüm şeyi sizinlede paylaşmak istiyorum. Belki hayal perestlik diyebilirsiniz ama olaylara farklı bakabildiğinize örnektir değişik bakış açıları.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Gökyüzünde ki güneş ışınları büyük ağaç yapraklarından zar zor yere değiyor. ve bu ışıklar, yaprakların gölgesini yere yansıtıyor. Tam olarak gördüğümse 'sonbahar' yerdeki yaprakların üzerindeyim şuan ama mevsim yaz. :)"
Sıkıntının aksine buranın bana hissettiği huzurdan başka bir şey deildi. Neredeyse bir saat burda oturdum. Sonra ayak sesleri bana doğru yaklaşmaya başladı Leya olduğuna eminim. Arkamı döndüğümde Leya gülümseyerek -Kaptırmışsın kendini. dedi. Geniş bir tebessümle -Evet. Kapılmamak mümkünmü.? dedim. Sonra Leya'nın yanına gittim. Yani yanı dediğimde 4-5 adımlık mesafe.
Leya -Gel birazda benimle otur, sohbet ederiz. dedi. Birlikte yetimhanenin önüne geçtim yani ön tarafına. :) Nereye oturduğumuzu tahmin etmişsinizdir. :)
Sonra Leya -İşlerimi hallettim.Biraz birlikte oturup sohbet ederiz diye acele edip bitirdim. Eeee anlat bakalım rüzgar. dedi. Onun rüzgar demesiyle aklıma uçurum, uçurum gelince de rüyam geldi. Şükür rüyamı Leya'ya anlatacak fırsat bulmuştum.
Anlatmak için sabırsız bir ifadeyle -Leya diyerek söze girdim. Ama Leya bana -Bir dk. diyerek beni durdurdu. -N'oldu? dedim. -Ben Rüzgar derken sana, sen hi. uçurum demiyorsun bana!: dedi. Bende gülümseyerek -Tamam uçurum, Leya yok bundan sonra. dedim tebessümle. Uçurum - Hıııhhh şimdi devam edebilirsin. dedi. :)
