Dwie osoby, które połączyło uczucie

**13**

Emma

Następnego dnia dostałam wiadomości o Alexa że przyjedzie o mnie aby zawieść do szkoły. Dlatego o 7:00 czekam już gotowa i gdy słyszę klakson wychodzę do samochodu uprzednia zamykając dom.

-Cześć aniołku- wita się ze mną chłopak całusem w policzek, czym wywołuje rumieńce na mojej twarzy.

-Cześć- odpowiadam posyłając mu uśmiech.

Przez całą drogę jedziemy w ciszy. Alex cały czas trzyma swoją rękę na moim udzie. Nie przeszkadza mi to a wręcz sprawia przyjemność. Pod szkołą wysiadamy z auta. Chłopak opiera się o maskę zagarniając mnie w swoje ramiona. Uczniowie zgromadzeni przed szkołą przypatrują nam się z ciekawością.

-Nie przejmuj się nimi- słyszę tuż przy moim melodyjny głos Alexa.

-To nie jest łatwe- odpowiadam i układam dłonie na jego torsie.

-Jeśli by się coś działo proszę zadzwoń lub wyślij wiadomości- mówi snując dłońmi po moich plech czym wywołuje przyjemne uczucie.

-Obiecuje.

-O której kończysz lekcję?

-O 14:30

-Przyjadę po ciebie i zabiorę do siebie- po tej informacji łączy nasze usta w namiętnym pocałunku który od razu oddaje.

Gdy się od siebie odrywamy on odjeżdża a ja udaję do budynku w którym mam spędzić kilka przyszłych godzin, nie zważając uwagi na ciekawe spojrzenia innych uczniów. Lekcję mijają bez zbędnych komplikacji, kiedy nadchodzi pora lunchu zastanawiam się czy nie odpuścić sobie wchodzenia na stołówkę ale w końcu raz się żyję.

-Emma!- słyszę wołanie Lili dziewczyny z szkolnej elity.

-Tak?- pytam nie zbyt miło i sama nie wiem skąd u mnie ta odwaga, ale mogę stwierdzić że do mojego zachowania przyczynił się Alex.

-Chciałabym Cię zaprosić na imprezę do mnie, możesz przyjść z tym chłopakiem- no ja chyba się przesłyszałam.

-Posłuchaj, przez dwa lata utrudnialiście mi życie i myślisz że od tak zacznę z wami imprezować? Jeśli tak to się grubo mylisz- gdy to mówię prawie każda para oczy jest zwrócona ku nam- a co to tego chłopaka chłopka to zostaw go w spokoju- dodaje po czym zabieram swoje rzeczy i opuszczam pomieszczenie odprowadzona przez zszokowane spojrzenia uczniów.

Reszta lekcji mija dość szybko z czego się cieszę bo za raz zobaczę się z chłopkiem który wywołuje we mnie dziwne uczucia. Nie wiem co on ze mną robi ale przy nim zapominam o wszystkich problemach. Wychodząc ze szkoły widzę go opartego o maskę czarnego cudeńka. Zmierzam w jego kierunku co chwila zerkając w stronę dziewczyn które dosłownie pożerają go wzrokiem a mnie jak by mogły to by chyba zabiły. Ojj nic z tego, on jest mój. Może nie jest tak do końca, ale one nie muszą o tym wiedzieć.

-Jak minął dzień?- pyta Alex z uśmiecham.

-A bardzo dobrze- po tym jak to mówię chłopak łączy nasze usta w pocałunku.

-Co się dzieje aniołku?- w jego oczach widać że nie spodziewał się tego że przerwę pocałunek.

-Czy to nie dziwne że zachowujemy się jak para którą nie jesteśmy- pytam.

-Zawsze można to zmienić- uśmiecha się tajemniczo.

-Co masz na myśli?

-Emmo, czy uczynisz mi ten zaszczyt i zostaniesz moją dziewczyną- zadaję pytanie na które nie wiem jak odpowiedzieć dlatego łącze nasze usta w ponownym pocałunku- uznam to za tak.

-Tak

-Chodź bo zostaniemy zamordowani przez spojrzenia tych idiotów- mówi z rozbawieniem, nie rozumiejąc o co mu chodzi spoglądam na innych i dostaje olśnienia.

-Chyba masz rację.

Po zajęciu miejsc w aucie pojechaliśmy do domu mojego chłopaka. Mojego chłopaka, jak to dziwnie a zarazem cudownie brzmi. Jeszcze parę dni temu nie pomyślałabym że będę dziewczyną najprzystojniejszego mężczyzny na świecie. Może i to za szybko się dzieję, ale nie wiem czy dam rade teraz bez niego normalnie funkcjonować. Czy to miłość ? Nie jestem w stanie sobie na to pytanie odpowiedzieć. Znamy się krótko i mimo że czuję spokój i bezpieczeństwo przy nim nie mogę jasno stwierdzić że go kocham, jak na chwile obecną i obecną sytuację to zbyt poważne słowa których wole nie wypowiadać gdy nie będę mieć pewności.

-Aniołku jesteśmy- z moich rozmyślań wyrywa mnie głos mojego towarzysza.

Nie mówiąc nic opuszczam pojazd i udaję się do domu.