Who are you? ~completed~

24. Last Minute Save

Ik probeerde Shaunnee te bellen, en nog een keer. Ik kreeg de voicemail, de hele tijd. Emeliy zei dat ze hier heen kwam, en het blauwe stipje stond stil. Ik sprong op.

"Ik moet naar haar toe, iets doen!" Riep ik, en ik liep naar de deur.

Ik voelde twee sterke armen om me heen en ik werd naar achteren getrokken.

"LAAT ME GAAN!" Gilde ik, trappelend, sloeg en trapte. Hopend dat ik vrij kwam. Maar de grip was te sterk, en ik gaf op. Het enigste wat ik wou was mijn zusje redden, mijn zusje die er altijd voor me was.

"Zoey, kunnen we je loslaten? En dat je beloofd niet weg te rennen?" Vroeg Liam.

Ik begon te huilen. En knikte ja. 

"Zoey, we wachten tot Emeliy er is. Dan ondernemen we actie." Legde Zayn uit.

Ik knikte, en werd losgelaten. Ik viel op de grond. "Ik wil gewoon dat ze veilig is, snap dat dan." 

En het was stil. "Dat weten we Zoey." Zei Louis.

~*~*~*~

Ik was naar mijn kamer in het huis van de jongens. Wachten tot Emeliy er was, en ik had genoeg van wachten. Ik kwam van het bed af, en begon rondjes te lopen. 

Hoe kon ik hier uit komen, zonder problemen?

En ik zag de glazen deur die naar het balkon leidde. Ik liep naar de deur en schoof hem open, griste mijn jack mee en liep het balkon op.

Ik keek naar beneden, dat was te hoog. Ik keek om me heen, en zag de regenpijp. Zat hij goed vast? Geen idee, maar het was mijn enige kans.

Ik klimde de rand over en pakte de regenpijp vast. 

Diep ademen Zoey, je kan dit. 

En ik sprong, de landing was niet bepaald zacht. Maar ik leefde nog.

Ik zat een paar seconde stil, een poging om mijn voeten hun bloed door te laten stormen.

En ik rende naar de auto's, ze hadden hun sleutels erin laten zitten. Sukkels.

Ik starte de eerste auto, hij sloeg aan. En ik reed weg. Ik ga Shaunnee redden, maakt niet uit wat.

~*~*~*~

Ik reed over de snelweg. Op de app kwam het witte lichtje steeds dichterbij het blauwe lichtje. 

Maar, ik zat vast in een file. 

Dat kon ik niet hebben.

Dus ik parkeerde de auto in de vluchtstrook, haalde de sleutel eruit en stapte uit.

Ik keek op mijn mobiel, ik moest rechtdoor, zo'n kilometer rennen.

Dat haalde ik wel, gewoon sprinten. Het gaat wel lukken, het ging wel lukken.

Het ging me lukken, dat was zeker.

~*~*~*~

Ik zag Shaunnee in de verte, ze had nog steeds haar Halloween kostuum aan. De rood zwarte jurk. 

Waarom was ze hier?

En waarom wou ze voor een auto springen? Want ze klom over de veiligheidshek.

"Shaunnee!" Riep ik, zover het kon. Ik was helemaal buiten adem.

Ze hoorde me niet, en stond stil. Wachtend op een auto.

Nee! Dat gaat niet gebeuren! Ik moest nog 50 meter sprinten.

En ik had geluk, er waren geen auto's. Nog niet.

"SHAUNNEE!" Riep ik weer. Ze keek op, met tranen in haar ogen.

En ze ging op de weg staan.

Ik hoorde een auto komen, nee!

Nog een paar meter, en ik had steken in mijn zij. Die ik negeerde. 

En de auto kwam steeds dichterbij, ik keek snel om. En zag dat hij vlak achter me zat. Shit!

Shaunnee stond stil, bewog niet. Wat in de wereld was ze aan het doen?

En ik sprong, trok haar mee naar de kant. 

"WAT IN DE WERELD DOE JE?" Riep ik.

Ze begon te huilen. "Lieverd, kom. We gaan naar huis." En ik hielp haar opstaan.

"Het kwam door Jay." Zei Shaunnee huilend.

Ik keek haar aan. "Daarom wou je zelfmoord plegen?" Vroeg ik.

Ze knikte huilend. "Hij was mijn alles, ik kan niet zonder hem." 

Ik staarde voor me uit. "Je hebt ons, en we gaan je helpen."

Ze knikte weer. "Bedankt Zoey."

Ik glimlachte. "Is al goed lieverd, is al goed." 

En we liepen naar huis.

~*~*~*~

Ik werd gebeld door Emeliy. Ik nam op.

"Heb je haar?" Vroeg ze.

"Ja, net optijd." Antwoordde ik.

Emeliy zei iets tegen de anderen. "Tot zo." En ik hing op.

~*~*~*~

En? Ik heb me best gedaan :D Ik hoop dat het goed was!

'xoxo Chi