Daring Care [BOOK 1]

Chapter 18: He's Back

•Cyle's POV•

Few days later, nakalabas na ako ng hospital. Nandito ako naglalakad sa hallway papuntang gym.

May practice kasi kami ng volleyball ulit eh ilang days na ako nag-absent. Next week na yung laban namin.

Asan na ba yung pesteng unggoy na Kyle na yun?! Akala ko ba hihintay nya ako sa room? Eh ako kaya naghintay sa kanya. Tss, naghintay tuloy ako sa wala. -_-

Bwesit talaga!

"Cyle?"may tumawag sa akin kaya humarap naman ako sa tumawag.

O_O

"Pt*ng in* anong ginagawa mo dito?!"inis na tanong ko ng makita ko sya.

"Ganyan ba ang pag-greet mo sa kaibigan mo? Hindi mo lang ba ako na miss?"sabi nya sabay magmaka-awa.

Mariosep naman oh, ba't dito pa?!

"Jongina! Huwag kang umasang naging KAIBIGAN kita dahil sa ala-ala ko wala akong naging kaibigan na g@6*! At ni minsan hinding-HINDI kita na-MISS! Kaya pwede ba, wag kang umasa!"sigaw ko sa kanya at paalis na sana ako ng himawakan nya kamay ko.

"Look Cyle, I know I made a mistake. Can you please forgive me?"pagmamaka-awa nya.

Bahagyang tinanggal ko pagkahawa nya sa kamay ko at humarap sa kanya.

"Move on na ako."sabi ko habang nakatingin sa baba.

Naiinis ako dahil nakita ko na naman mukha nya.

"Kung move on ka na, can we still be friends?"sabi nya sa akin.

Hindi maiwasan pagtulo ng luha sa mga mata ko.

I clenched my fist.

"Hindi. Ayoko."sagot ko kaya nakita ko puno ng pagtataka mata nya

"Dahil nasasaktan pa rin ako. Oo move on na ako pero hindi ko alam bakit nasasaktan pa ako tuwing inaalala ko yun."sabi ko at sunod-sunod na bumabagsak luha ko.

"Siguro nagmukha akong tanga nun, pero naga@* ako ng Jace Winford. Gina@* mo 'ko eh."sigaw ko sa kanya, pansin kong nalulungkot din sya. Kasalanan nya eh ginawa nya yun.

"Kaya naisipan ko, dapat pala hindi ako nagpauto sayo!"sigaw ko at tinuro puso nya.

Alam kong pareho lang kaming nasaktan.

Pero sapat na yung nalaman ko. Sapat na din yung dahilan para iwanan ko sya.

"Dapat pala hindi ko sinunod puso ko kasi alam kong masasaktan ako. Kasalanan ko eh, hindi ko sinunod utak ko."dugtong ko. Pareho lang din kaming may kasalanan.

"Kaya kung gusto mo pa makipagkaibigan sa akin, ayoko na, tama na, masasaktan lang tayo."nung sinabi ko yun umalis na ako papuntang Gym.

Hindi pa rin matigilan pagluha ko. Sumisikip dibdib ko sa sakit.

Ang tanga ko pala, haha.

Nung makadating ako sa Gym lahat sila nagtinginan sa akin.

Maging si Kyle lumabas ng CR ng Gym na parang bagong ligo.

Hindi pa rin maiwasan pagtulo ng luha ko ng lumapit sa akin si Kyle.

"Cyle, ang aga mo ah. Sabi ko 4:00 ako pupunta sa room nyo eh 3:30 pa lang-----"bigla syang napatigil ng salita nung humarap ako.