•Eunhae's POV•
Nandito ako sa Makati at nasa harap ng isang napakataas na building. (/•o•\)
Kasama ko si kuya -.-. Sabi nya kasi mag-amin ako ng totoo kasi masama magsinungaling kaya ayun, sinabi ko sa kanya. Good thing hindi sya nagalit. Hehe (^_^v)
Ewan ko nga eh di ko man lang sinabi sa kanya yung name pero alam nya kung saan ako pupunta. Napapansin ko na tuloy na manghuhula si kuya. Lol.
"Kuyaaaa. Pwede ka na umuwi di ba may work ka pa?"pagpapa-alis ko kay kuya. Hehe. Sana gumana, ayaw ko kasi kasama si kuyaaa, nakakautal. Parang pinapanood bawat kilos mo.
"You don't want me here?"
"Hindi naman sa ganun ehh! Kaya ko naman mag-isa hehe."sabi ko at nag-peace sign. Mukha naman syang disappointed at nag-sigh.
"Fine. Take care."mahinahon nyang wika at tumango ako tsaka nagsalute. Hehe, pero bago sya umalis ay kiniss nya muna noo ko tsaka na pumasok sa kotse nya. Nagba-nye muna ako bago huminga at humarap sa building. Ok Eunhae! Kaya mo---
"Ang ganda talaga ng building mo, husband."
"Selos ka, wife?"
"Hindi!!"
"Asus. But don't worry, this building belong to us. At ito ang magsisilbing gabay sa mga pangarap natin."
"Huh? What do you mean?"
"Just wait, wife."
"Psh."
"Aww~ tampo pa sya.*chup*"
"Oi! Bakit ka nanghahalik!?"
"Bakit, bawal? Hindi naman e. Asawa kita."
"Napaka mo talaga Ky---"
Huh? Ano na naman yun? Parang may babae at lalaki na namang nag-uusap na naman? At sino si Ky (Kai)?
Ay basta, makapasok na nga sa loob. Feeling ko isang oras na ako nakatayo dito eh!
"Mrs. Presbitero?"
"Mrs. Presbitero?"ay may tumawag ba sa akin? Oo, ako ata tinatawag kasi nakahawak sa balikat ko. Teka?! Kilala ako dito?! At tsaka... Sino si Mrs. Prebistero??? Ka-ano-ano ko ba sya?
"Ah excuse me, ako ba tinatawag mo?"
"Yes, Mrs. Presbitero."sagot nya na ikinagulat ko. Huh? Sino yun? Kilala ko ba yun? Tsaka hindi ako Mrs, single pa ako! Hah! Presbitero?! Wala naman akong kilalang ganun eh! Baka malabo mata ni ate. Haynaku!
"Ah—"
"It's been a long time, Mrs. Presbitero. I know you heard the news about this building so you're visiting us now. Don't worry, this company is now coming back to its rank, and Mr. Presbitero is doing his job well. He was great!"nagblangko yung utak ko sa sinabi nya. Wala akong naintindihan ni isa, pramis!
"Ah, sorry. Pero mali ata kayo ng nameet na tao."
"Huh? Why?"
"I'm not Mrs. Presbitero. My name is Eunhae Cyle Park."
"Oh my mistake. What brings you here, Ms. Park?"tanong nya. Kanina parang ang saya-saya nya pero ngayon mukhang naging mataray na. Hays ang tao talaga. Paiba-iba ng mood.
"Actually, I'm looking for Kyle Presbitero."sagot ko pero nagulat ako ng bigla nya akong pinalo sa braso. Ayt! Grabe si ate! Naki-fc na, namamalo pa.
"You don't have manners! Mr. Kyle Presbitero is the owner here in short C-E-O. So you should call him with Mr! Mis-ter!"sigaw nya sakin at tumango na lang ako. Punyemas oh! Abuso na yun! Pag-ako nakahawak ng baril! Mababaril ko talaga yun! Hehe. Joke lang. Di ako marunong magbaril noh! Di pa nga ako nakakahawak nun e. Tsaka takot ako dun.
May tinawag sya sa isang table at kinausap. Hmp! Kung papabayaan nya ako, bahala sya! Sinubukan ko maghanap ng mapupuntahan pero masyadong malaki itong company na 'to. Sobrang lawak e!
Naisipan kong pumasok sa elevator at dahil sa sobrang boring ipinindot ko yung pinakataas. Hayts, parking kot or bodega lang ata 'to. Pero mas okay na kung ganun.
Ay. Building pa rin pama. Ng makarating ako sa pinakatutok ay biglang may humarang sa akin na mga guards. Huh? May ginawa ba akong masama?
Naglakad na akobat lalagpasan ko sana sila ng bigla nilang hinawakan braso ko.
"Teka—!"
"Miss, you're not allowed here."sabi ng isang guard na nakahawak sa kabilang braso ko.
"Ha?! Bakit?! Magnanakaw ba ako?!"inis kong tanong at sa sobrang inis di ko alam na nakawala na pala ako. Tumatakbo ako habang sila'y nakahabol sa akin.
Sa sobrang bilis ng takbo ko di ko namalayan na nabunggo na pala ako sa isang pader dahilan ng pagka-upo ko sa sahig at paghawak sa noo ko. Ang sakit e!
"What the fuck are you doing here, little girl?"kalmadong tanong ng nasa harapan ko. Teka— ayt hindi nagsasalita yung pader e! Napapantasya ata ako. Pero bakit ganun? May naramdaman akong takot sa sinabi nya? Nakakatakot kahit kalmado!
"Are you just going to sit there, little girl?"tanong ulit ng pader kaya napatingin ako sa baba pero hindi sa taas. Omo! Hindi pader! Tao! May nakita akong paa! Lalaki sya at feeling ko nakakatakot yung tingin nya parang ayoko tumingin. Huhu~ help me...
Nakayuko pa rin ako sa kanya at tumalikod tsaka duon tumayo. Paalis na sana ako ng bigla syang nagsalita. Huhu.
"Where the fuck are you going?"ayt grabe! Kanina ayaw ako ng guard dito tapos ito naman ayaw ako umalis. Ano ba talaga?! Ewan! Natatakot ako sa aura nya kahit di ko sya nakikita. Feeling ko makakapatay sya ng tao eh. Gusto ko tuloy tumakbo.
Tumaas balahibo ko ng bigla syang humawak sa balikat ko at nagsalita. "I'm talking to you, Miss—"natigilan sya nung hinarap nya ako. Para bang nakakita sya ng multo. Nakatingin sya sa mata ko, nakatingin din ako sa mata nya. At nafefeel ko yung anger, sad, happy, broken, incomplete at lonely nya nung makita ako. Parang nababasa ko yung mata nya na parang gusto nya akong yakapin. Teka ano ba 'to! Feeling ko nagmumukha na akong si kuya kasi pareho kami nakakabasa ng isip. Mind reader na rin ba ako?
"Eunhae?"nagulat ako biglang umamo mukha nya ng makita ako at mas lalo akong nagulat ng alam nya pangalan ko.
"Kilala mo ako?"
"Err. Yes, uhm... We did a little conversation last night, right?"sabi nya kaya nagtakha ako. Huh? Eh si Kyle lang kausap ko kagabi e!
"EunCyle, right?"tanong nya kaya tumango ako. Teka— bakit ganun? Pareho kami ng pangalan kaso Cyle sa akin, Kyle sa kanya.
"Bro, kapangalan mo oh."
"She copied my name."
"Hindi kaya!"
"See, she's denying it."
"Hoy lalake, hindi ko kasalanan na magkapareho tayo ng pangalan. Malay ko bang kasing pangalan kita. Bakit, kilala na ba kita since fetus pa tayo?!"
Ayan na naman may pumasok ulit sa utak ko. Buti na lang hindi sumakit. Hayts, matanong nga kung sino pangalan nun?
"Ano nga po pala pangalan mo?"tanong ko sa kanya kasi hindi ko naman alam pangalan nya. Naging malungkot sandali mukha ng lalaki at bumalik naman sa diwa nya at ngumiti. Fake smile.
"Kyle Presbitero."
BINABASA MO ANG
Daring Care [BOOK 1]
AzioneROMANCE AND ACTION STORY A story of a Girl met this Boy na walang ginawa kundi asarin sya ng asarin. Sabihin nating naging sila pero ni hindi nila minahal ang isa't-isa, fake relationship kung baga. Pero nung habang tumatagal at nagiging matibay ang...