Hoofdstuk 1

2.2K 137 44
                                    

"Oké Hazel haal diep adem *haalt diep adem* en GO!!" Daar begon ik te rennen mijn longen uit mijn lijf rennend op weg naar het midden...

"Fuck, boomwortel. Auw, tak. Aahh slang!!! Kom op Hazel je kan het, ga door!" Riep ik woest uit. "Je moet als eerste bij het midden zijn. Als eerste een wapen hebben. Als eerste wat kleding! Kom op ren!"
Daar, daar ik zie het midden! Daar een wapenkist! Daar en gevecht!! Wacht wat? Een gevecht?? Serieus? Nu al? Oké snel bedenk een plan.. oké ze staan bij de wapens... maar de kledingkist is vrij.. Oké plan: Via de bomen naar de andere kant van het veld, dan een sprintje trekken naar de kledingkist, dan de belangrijke dingen pakken: schoenen, pak, gordel en rugzak. Oké dit komt goed! 3,2,1!! REN!
Ik ren keihard via de bomen, de bomen razen aan mij voorbij. Ik zie de kledingkist al voor mij, niks kan mij tegen houden, niemand staat in mijn weg. HEBBES! Got it!! Oké pak wat je pakken kunt. En weer terug naar de bomen. Hup in de boom! Zo heb ik beter overzicht en ben ik minder goed zichtbaar. Oké next step: wapens. Waar ben ik goed in? Wat kan ik? Ik weet echt niks meer! Mmhhhh...

*Flashback*
"Papa!! Je bent terug!! Wat heb je gevonden? Heb je iets gevangen? Was er een gevecht? Zijn er mensen gewond? Ben jij gewond? Zijn er mensen dood?" "Rustig lieverd" zei mijn vader kalm. "Er zijn geen mensen dood, een paar leden van onze groep zijn gewond, maar die worden geholpen." We hebben wel wat gevangen!! Iets heel groots! Een beer! En een hert! Twee zelfs! We kunnen nu weer weken vooruit! Nieuwe kleding maken en voedsel! We hebben meer dan genoeg voedsel!" Zei mijn vader erg enthousiast. Het zorgde ervoor dat ik ook vrolijk werd. "Papa kom mee! Ik wil je wat laten zien! Dave heeft me wat geleerd!" Papa liep met mij mee. Ik liep samen met hem naar de rand van het bos. Daar stond het doel, nou ja het heet eigenlijk een roos, maar doel klinkt logischer. "Papa, kijk. Ik kan schieten met een pijl en boog. Dave heeft het mij geleerd, lief hè?" "Ja schat dat is erg lief van hem" zei mijn papa "Oké zo schiet je: je gaat met beide benen schuin staan bovenlichaam gericht naar het doel. Dan knijp je één oog dicht. Je boog pak je vast en legt je pijl klaar. Dan trek je de pees naar achter, je richt eeeennnn los!! ZOEF daar ging de pijl recht op het doel af. Raak! Midden in de roos! "Super gedaan! Wauw! Echt goed lieverd!" Riep mijn vader. Ik kon zien dat hij echt trots was.
*einde flashback*

Ik herinner het me weer! Ik kan omgaan met een pijl en boog! Mijn vader herinner ik me ook, nou ja vaag dan. Ene Dave... Wie was dat ook al weer.. Ach ja maakt me ook niet uit. Laat ik dan maar een pijl en boog gaan halen. Met een schuin oog keek ik naar de wapenkist. Ik zag niemand. Maar ik vertrouwde het niet. Die vechtende jongens waren er niet meer. Maar toch, mijn gevoel vertelde mij dat er mensen waren, die ik niet kon vertrouwen...

-------------------------------------------------

Hey readers,
Misschien wel handig om te weten, dit zijn de manieren waarop ik mijn verhaal schrijf:
"......" betekent iemand zegt iets
......... betekent Hazel denkt of er gebeurd iets, een handeling
*......* betekent dat er iets gebeurd Ja niet echt duidelijk, maar ja ik kan het niet beter uitleggen.
Oh ja don't forget to follow, vote and comment
XX Lara

Kill Or Be Killed - Hazel ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu