"We kunnen gaan!" riep ik. Langzaam kwamen we in actie. We begonnen te rennen. De zon kwam langzaam op. Het was werkelijk waar een prachtig gezicht. "Wauw" klonk het af en toe. De tijd om te stoppen hadden we niet. We moesten door. Uren gingen voorbij. Soms een pauzetje. De zon scheen nu op zijn felst. "Hazel we moeten echt stoppen en wachten totdat het minder warm is. Iedereen is uitgeput en heeft dorst." Zei Ian. "Ben ik mee eens." Hijgde ik. "STOPPEN!" Riep ik. Iedereen stopte. "Oké het is bloedheet, dus we wachten totdat het minder heet is. Zien jullie die struikjes daar? Daar rennen wij nog even naartoe. Er is daar schaduw." Iedereen begon weer te rennen.
"PFFFF" deed ik. "Zo ik ben moe." Zei ik. "Ik ga even slapen hoor" "Is goed" zei Ian. "Wij houden de wacht." Ik ging liggen op een lekker plekje en sloot mijn ogen.
Ik werd wakker van iemand die mij heen en weer schudde. "Wakker worden Hazel" klonk het. Ik opende mijn ogen. "We gaan." Meteen schoot ik rechtop. "Nu?" "Ja!" Riep Maartje. Zij had me wakker gemaakt.
Na een paar minuutjes was ik klaar om te vertrekken. We hadden een groot probleem. Ons water was op. Iedereen had zo een bidon, maar die waren bij bijna iedereen leeg. De mijne was ook leeg. "We moeten water vinden." Zei ik. "Dat gaat niet echt makkelijk in de savanne hè?" Riep Mike. "Ja dat begrijp ik ook wel!" Riep ik.
Iedereen was uitgeput en had dorst. Oké we hadden water nodig. "Stop!" Riep ik. "We moeten wat eten. Er is geen water, dus moeten we wat eten waar een beetje vocht in zit. Pak maar wat bessen." "De bessen zijn op" riep en kok. "Oh" was het enige dat ik uit kon brengen. "Regen!" Riep iemand. "Eh ja dat zou wel handig zijn, maar dat is er niet!" Riep ik. "Wel, kijk maar het gaat regenen!" "Serieus?" Riep ik vrolijk. "Jongens pak je bidons. Laat ze vollopen met water! Dan hebben we tenminste iets te drinken. Volgensmij is THE BOSS ons goedgezind. Na een tijdje begon het echt hard te regenen. "Jongens, stop maar. Ik denk dat het verstandig is als we doorgaan." We gingen verder, het bleef regenen. Er ontstonden plassen. Veel modder. Het was hier lang droog geweest, dus kon de grond het water niet gemakkelijk opnemen. "We moeten doorgaan jongens." Riep ik. Ging dit nog lang duren? "Daar! Boompjes!" Klonk het. In de verte stonden er inderdaad boompjes. "Daar gaan we naartoe."
Daar aangekomen was ik doorweekt. De bladeren zorgde voor enige bescherming tegen het regenwater. Ik was doorweekt. Iedereen trouwens. "We blijven hier totdat het opgehouden is met regenen." Besloot Ian. "Laten we gaan eten en daarna zien we wel." We aten wat. We hadden voedsel meegenomen, maar wat er over was, was niet genoeg voor nog een paar dagen. We konden hier nog maar één dag van leven. We moesten snel het andere team: de savanne vinden. Daarna konden we weer terug naar het woud en voedsel inslaan.
"Zullen we verder gaan?" Vroeg Ian. Het was bijna droog. "Laten we verder gaan!" Riepen er een aantal leden. "Oké, we gaan verder" riep ik. We begonnen te rennen.
"Stop!" Riep Ian. "Ik denk dat we de tegenstanders zo gaan ontmoeten" riep Ian. Iedereen was gestopt en muisstil. We renden gauw naar een paar struikjes. "Jongens ik heb een plan" fluisterde ik blij. We verstoppen onze spullen in deze struik. Daarna smeren we onszelf inde de modder. Zo kunnen ze niet zien wie wie is. Je gaat klaar staan en op mijn teken beginnen we. Ik knoopt mijn lintje om mijn been. Dit betekende dus dat we zouden afwachten. Iedereen knoopte het lintje om zijn been. Iedereen begon zich in te smeren met modder. "De boksers kruipen door de modder. Degene met wapens vallen te erg op dus die wachten in de struiken. Op mijn teken schiet iedereen met een pijl en boog of werpster een persoon dood. Dan komen we met zijn alle tevoorschijn. De boksers zoeken naar de leiders, die doden jullie ook. De rest helpt omsingelen. Heeft iemand enig idee hoe de leiders eruit zien?" "Ja!" Riep Serena uit mijn team. Ik heb ze een soort van geschetst. Dit zijn ze. Ze liet ze zien. "Super Serena! Oké iedereen kijk goed naar deze schetsen. Deze personen moeten dood. Als je een van de leiders gedood hebt roep je keihard JA. Zodra alle twee de leiders dood zijn sluiten we de groep in. Iedereen krijgt de keus, sluit je bij ons aan of wordt gedood. Vergeet niet Kill Or Be Killed. Geloof niet in hun praatjes. Duidelijk?" "Ja!" Riep iedereen. "Oké iedereen maak je klaar!" Iedereen ging gespannen zitten. De eerst boksers kropen langzaam naar het team toe. Ik lette goed op de teamleden. Ze waren niet erg sterk. Ik denk dat ze het heel zwaar hebben gehad in de savanne. Ik richte mijn pijl op een van de leden. Ik keek om mij heen. Iedereen wachtte op een teken van mij. Ik knikte met mijn hoofd en schoot mijn pijl. De rest van het team volgde. Algauw waren de tegenstanders in paniek. "Auuwww" riepen de tegenstanders of "De vijand is er!". "Druk uitoefenen" riep ik. Langzaam kwamen de schutters uit de bosjes en liepen langzaam op de tegenstanders af. De tegenstanders begonnen hevig te vechten. WoW dit had ik niet helemaal aan zien komen. "Tempo! Schiet op! Pak je wapen! Richten! Zoek de leiders!" Riep een jongen. HA! Dacht ik dat is waarschijnlijk de leider. Ik richtte mijn pijl en boog op hem. ZOEF ging de pijl. Mis?! Ik voelde plots een stekende pijn in mijn been! Ik was geraakt. Kut! "Die jongen met de grote rugzak is de leider!" Algauw schoot bijna het hele team op hem. "JA!" Riepen er een paar. De eerste leider is dood. De rest van het team was omsingeld. Ik probeerde de pijn in mijn been te negeren. Zoek het meisje! Riep ik. Ze was nergens te bekennen. Wacht eens... de groep die er nu was, was erg klein.... "Jongens pas op! Het is een valstrik!" Riep ik. Op dat moment kwamen er een aantal personen uit de bosjes. Die moeten we wel aankunnen. "Schutters let op! Zoek de leidster! Boksers houdt de omsingelden in de gaten!" Riep Ian. Ik draaide mij om. Pijl klaarleggen en schiet! Raak! Pijl klaarleggen en raak! Ik bleef maar doorgaan. "JA!" Klonk het. De leiders waren uitgeschakeld! Ik keek om mij heen. Wat een ravage dacht ik droevig. "Verliezers ga in een kring staan nu!" Riep Ian. De verliezers luisterden braaf. "Je hebt de keuze: bij ons aansluiten of dood!" Riep hij. "Begrijp een ding goed: je bent geen verliezer als je je bij ons aansluit. Je wordt in ons team opgenomen en met respect behandeld. Je vecht mee tegen de andere teams. En samen, ik herhaal SAMEN komen we uit deze wereld. Anders heb je geen kans om uit deze wereld te komen!" Mooie toespraak dacht ik. Ik was zo te zien niet de enige die dat vond. Algauw sloot zich meer dan drie vierde deel van het gesneuvelde team zich bij ons aan. De anderen werden gedood...
-------------------------------------------------
Tijdens de strijd gaat het er wel heftig aan toe hoor!
Maar wauw! We hebben 1000 reads en meer dan 100 votes. Ik ben super blij! Love jullie allemaal <3
Don't forget to follow, vote and comment!
Xx Lara
JE LEEST
Kill Or Be Killed - Hazel ✔️
FantasyHazel wordt wakker in een boom. Ze heeft geen idee wat er is gebeurd. Ze vindt alleen een brief: "Beste kandidaat, Je bent waarschijnlijk wakker geworden, de kans bestaat ook dat je de verdoving niet hebt overleeft, dan weten we in ieder geval dat j...
