Kill Or Be Killed - Hazel ✔️

Hoofdstuk 2

Maar toch, mijn gevoel vertelde mij dat er mensen waren, die ik niet kon vertrouwen...
"Die bitch moet hier ergens zitten.. Ik zag haar hier ergens naar toe rennen.." riep een of ander kind. Duidelijk een meisje. Heeft ze het over mij? "Daniël schiet toch eens op ik heb honger!" Riep dat kind weer. Wie was Daniël? "Kijk! Ik heb bessen gevonden!" Riep een jongens stem. Waarschijnlijk Daniël. "Geef ze aan mij" zei het meisje kattig. "Ik heb ze gevonden dus..." zei de jongen, maar voordat hij zijn zin af kom maken schoot er een pijl door zijn been heen, het meisje had op hem geschoten. "Hahaha" riep het meisje. "Dan had je maar die bessen gelijk aan mij moeten geven." De jongen lag kermend op de grond. De bessen waren uit zijn hand gevallen. Het meisje raapte ze één voor één op en stopte de bessen in haar mond. Ze slikte ze door en trok een vreemd gezicht, een angstaanjagend gezicht, eentje waar je nachtmerries van krijgt. Ze greep naar haar keel, maakte een paar vreemde bewegingen en stortte in elkaar. Daar lag ze dan, haar ogen weggedraaid en haar mond open. Ik zag de jongen verbaasd, nee eerder angstig naar haar kijken. "Claire" riep hij. "Maak geen grapjes. Ik vind het echt niet grappig." "Claire?" Ze reageerde niet meer. Nu is het mijn tijd dacht ik. Ik sprong uit de boom en lande perfect. "Hey Daniël" zei ik. Geschrokt draaide hij zich om. Hij trok gelijk zijn samoerai zwaard. Oké daar had ik niet op gerekend. "Stop, rustig. Ik doe niets. Ik kom alleen haar spullen pakken." Met haar spullen bedoelde ik natuurlijk haar pijn en boog. Ik bukte me voorover en raapte de pijl en boog op van het kind dat blijkbaar Claire heette. Ja heette, ze was dood. Daniël keek mij boos aan. Ik liep op hem af en zei: " Oké je hebt drie keuzes. De eerste keuze is ik help je, trek de pijl uit je been en verbind hem, maar daar tegenover staat dat je mij niet doodt. Ook niet als je de kans krijgt. De tweede keuze is ik laat je hier liggen. Deze is van toepassing als je een grote bek opzet. De derde keuze is ik dood je hier, nu met een pijl. Dit is alleen van toepassing als je het opgeeft of als je iets bij mij uit probeert te halen waar ik niet van gediend ben. De keuze is aan jou."
Daniël keek me aan ik zag twijfel in zijn ogen. "Ik ben geen team speler en wil niet mijn teamgenoot verliezen zoals Claire. Laat mij maar liggen en zorg voor jezelf." Zei hij uiteindelijk. Ik keek hem aan. Ik mocht hem wel. "Oké prima" antwoordde ik. Ik liep op Claire af en pakte de onderkant van het lapje stof dat ze om had, scheurde er een stukje af en liep weer terug naar Daniël. Hij keek mij verbaasd aan. Ik zei: "Gast kom op, ik laat je echt niet liggen hoor. Ik snap wel dat je niet wilt samenwerken. No problem." "Sorry, dit kan even pijn doen. Wil je alsjeblieft je zwaard weg leggen?" Nadat Daniël zijn zwaard had weggelegd, pakte ik de pijl vast en trok hem met een ruk uit zijn been. Hij schreeuwde van de pijn. "Idioot" siste ik. "Ze kunnen je horen." Snel bond ik het lapje om zijn been. "Bye Daniël, ik zie je snel weer, denk ik. Pas goed op jezelf." Toen rende ik weg richting het Noorden, ten minste dat dacht ik.

-------------------------------------------------

Hey readers,
Ja ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Heb 600 woorden. JeeJ!
Don't forget to follow, vote and comment!
XX Lara
Ps. Op de foto staan Daniël en Claire