Hoofdstuk 14

1.3K 97 39
                                    

"Over een week." Riep ik vol vertrouwen.

"Super super super!!" Blij rende ik naar Ian en sprong op hem. "De perfecte plek is gevonden!" "Wat fijn Hazel" zei Ian blij terwijl hij mij begon te knuffelen. We waren één en en halve dag verder, na mijn uitleg van het plan. Iedereen was ijverig van start gegaan. Er was al gereedschap en iedereen was ingedeeld in een groep. "Spoed toespraak! NU!!" Riep ik. Een uurtje later stond iedereen bij het verhoginkje. Ik had iedereen verboden om ons kamp te verlaten zodat we iedereen makkelijk bijeen konden roepen.
"De verkenners hebben een perfecte plek gevonden!!!" "JOEHOEEE" riep iedereen. "We vertrekken morgen." Riep ik. "Maar, maar..." werd er geroepen. "Morgen vertrekken we, punt uit."

Ik werd als één van de eersten wakker. Ik had onrustig geslapen. Ik had het gevoel dat er iets ging gebeuren.... Of her waren gewoon de zenuwen. Een kamp verplaatsen was best wel ingewikkeld.

We liepen nu zo een halve dag. Iedereen was moe. "Carlos zijn we er bijna? Vroeg ik. Carlos was één van de verkenners. "Ja! We zijn er!" Riep Carlos. Ik keek om mij heen. Prachtig was het hier. Stevige bomen, genoeg bescherming, bessen in overvloed. "Laten we beginnen!!" Riep ik. Iedereen begon. Ik ook.

Het werd langzaam donker. "Jongens het is genoeg geweest voor vandaag." Riep Ian. Ik was het volledig met hem eens. "Kijk eens hoe ver we zijn gekomen. Alle voorraad plekken zijn al klaar!" Riep Ian trots. "Laten we eten en dan gaan slapen" riep Jesse. Iedereen stemde in. Het eten stond al klaar.
Na een heerlijke maaltijd wat bestond uit brandnetelsoep, je moet onkruid ook gebruiken.. klom ik een boom in. Ian en ik hadden onze boom moeten verlaten. Al gauw kwam Ian naast me liggen. "Slaap lekker Hazel." Fluisterde hij. "Slaap lekker Ian" fluisterde ik terug.

"OPSTAAN!!" Werd er geroepen. "We gaan verder!!" Dit was duidelijk Caden. Hij was oppertimmerman. Hij was nogal goed met zijn handen en erg gedreven. Langzaam kwam er wat leven in de brouwerij. Algauw klonken er alleen nog maar hamerslagen en kreten zoal: Geef eens een stuk touw. Of: Zagen maar!

"Ian, Hazel, kijk wat ik gevonden heb..." riep een jongen genaamd Rick. Ik stond gelijk op en legde mijn stuk touw weg. Ik klom uit de boom waar ik bezig was met een slaapplek voor Ian en mij. Onze slaapplek was bijna af. Iedereen was bezig met slaapplekken trouwens.
"Wat is er Rick? Wat heb je gevonden?" Vroeg ik toen ik naast hem stond. Ook Ian kwam aangelopen. "Een brief, maar niet zomaar een brief." Zei hij. "Geef eens!" Riep ik. Rick gaf de brief aan mij:

"Beste kandidaten in het woud,
Om precies te zijn hebben jullie vanaf morgen nog een week. Daarna gaat het schild weg. Wat er daarna gebeurd vertel ik later wel. Ik moet zeggen: we zijn trots op jullie! Jullie hebben een team gevormd en zijn bezig met een kamp. Ik wil wel zeggen: de andere delen hebben ook een team of verschillende teams. Sommige zijn sterk andere niet. Jullie dachten vast dat jullie al het lastige al hebben gehad, maar dat hebben jullie verkeerd. Deze week gaat een ramp worden. Bereid je er maar vast op voor.... Er komen aardbevingen, modderstromingen, regenbuien, onweer, ongedierte, ziektes en niet te vergeten de dood."
Groet,
THE BOSS
Ps. WE ARE STILL WATCHING YOU!

"Dit is rampzalig!" Riep Ian. "OMG" kon ik alleen nog maar uitbrengen. "Ik heb wel een ideetje." Begon Rick. "Vertel!" Riepen Ian en ik tegelijk. "We kunnen één gezamenlijke plek maken voor ons allemaal. Dan zijn we sneller klaar. We zouden die plek vandaag nog af kunnen maken. Dan kunnen we de volgende dagen trainen. Ik denk dat het nogal slecht weer wordt, dus dat we binnen moeten trainen. Van die gezamenlijke plek maken we ook een trainingszaal. Dan hebben we twee vliegen in één klap." "Daar zit wel wat in." Riep ik. "Dan verdelen we de groep vandaag in twee delen. De ene groep gaat op jacht naar dieren die we kunnen eten en bessen en planten buiten ons kamp. De andere groep maakt de gezamenlijke plek af." "Ik vind het goed." Zei Ian. "Jesse kom eens!" Riep Ian. Jesse kwam direct aangelopen. "Wat is er?" Vroeg hij. "Roep iedereen direct bij elkaar." Beval Ian. "Spoed toespraak" riep ik erachteraan.

Algauw stond iedereen klaar. Ian begon: "We hebben een brief gekregen. Hazel, wil jij het voorlezen?" Vroeg Ian. "Ja" fluisterde ik.
Na het voorlezen begon iedereen door elkaar heen te roepen. "STILTE!" Schreeuwde ik. Iedereen was meteen muisstil. "We hebben een plan." Riep Ian. "We maken een gezamenlijke slaapplek én een trainingszaal in één. We maken hem vandaag nog af. We delen de groep op in twee delen. Het ene deel gaat op zoek naar voedsel en neemt alles wat hij vinden kan mee. Dieren, bessen en planten, maar alles moet buiten ons kamp worden gehaald. Het andere deel helpt bouwen aan de gezamenlijke plek. Vanavond verzamelen we allemaal hier. De verdeling gaat als volgt: de 10 verkenners, de koks en 5 sjouwers gaan mee. Jullie nemen allemaal minstens 2 knapzakken mee waarin je de bessen kan vervoeren. Iedereen die niet mee gaat helpt mee met de bouw. Nou vooruit aan de slag!!"
Iedereen begon met het verzamelen van hout, planten waarvan we touwen konden maken, dierenhuiden en nog veel meer spullen. "Jij." Ik wil dat jij een groepje verzameld die kunnen naaien. Jullie maken boksballen, gewichten van gevulde zakjes en touwen als springtouw. Vragen?" "Nee Hazel, ik ga al!" "Goedzo!" Riep ik bemoedigend terug. Ik ging weer verder met het maken van de slaapplek.

Uren vlogen voorbij. Het ging voortreffelijk. We schoten op. De laatste muur hoefde er alleen nog maar in. "Guys, pauze" riep Thijs. Iedereen stopte en liep naar het verhoginkje. Daar werd wat te drinken ingeschonken en iets te eten uitgedeeld. Thijs was namelijk de vervangende kok. Ik klom het verhoginkje op en begon: "Ik ben erg trots op jullie. Kijk wat er staat." Riep ik wijzend op de slaapplek." We zijn er bijna. Er hoeft nog maar één muur in. Dat gaat wel gemakkelijk. Daarom wil ik dat er mensen wapens gaan maken. Zeer scherp graag. Messen, zwaarden, pijlen, wat je ook maar kan bedenken. Ook wil ik dat er opbergkisten gemaakt worden. Een paar voor kleding en wapens en een paar voor bessen, planten en vlees. Jullie mogen zelf beslissen wat jullie gaan doen. Caden heeft de leiding over de muur. Rick heeft de leiding over de wapens en Maartje over het bouwen van de opbergkisten. Als jullie uitgegeten zijn kunnen jullie verder." Met die woorden liep ik van het verhoginkje af en nam ook wat te eten.

Kill Or Be Killed - Hazel ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu