Kill Or Be Killed - Hazel ✔️

Hoofdstuk 5

"Zullen we teamen?" Vroegen we aan elkaar in koor. "Ja" riepen we tegelijk.
En zo begonnen we samen aan het avontuur. De twee dagen vlogen voorbij. Hij vertelde wat over zichzelf en ik over mij. We wisten niet heel veel over onszelf, maar alle kleine beetjes helpen. Ik kwam erachter dat hij een jonger broertje had. Dat was eigenlijk het enige dat Ian zich kon herinneren van zijn familie. Ik vertelde mij over mijn vader en over de reden waarom ik een pijl en boog gebruik. Ian vertelde dat in zijn brief stond dat er zo een 100 jongens en meisjes hier waren. In deze wereld dan, alleen in het woud. Hij vertelde ook dat er in zijn brief stond dat er in elke brief iets anders stond en dat als je ze verzamelde, je steeds meer informatie kreeg over bijna alles dat hier was. Snel vroeg ik of hij de brief van de jongen met de werpsterren wel had mee genomen. Gelukkig had Ian dat gedaan. De brief van die jongen was niet echt interessant eerder handig. In de brief stond welke planten je wel en niet kon eten. Best handig als er planten zijn waar je dood aan kunt gaan... Ik moest aan Claire denken. "Kut" riep ik. "Wat is er Hazel?" Vroeg Ian verbaasd. "Ik bedacht me net dat ik een jongen en een meisje had ontmoet, drie dagen geleden ofzo. Hij heette Daniël en zij Claire. Daniël wil liever alleen verder, maar Claire ging dood. Ik ben alleen zo stom geweest om alleen haar pijl en boog mee te nemen. De brief ben ik vergeten..." "Oh" antwoordde Ian. Ik zag dat hij aan het nadenken was. "We kunnen niet meer terug. Daar zijn we te ver weg voor. Is die ene Daniël te vertrouwen?" Vroeg Ian aan mij. "Ja, hij zag er best betrouwbaar uit" antwoordde ik. "Oké hopelijk heeft Daniël die brief dan mee genomen. Kom laten we verder gaan." Zei Ian terwijl hij het tempo verhoogde.

"Sttttt, ik hoor wat" fluisterde ik tegen Ian. Direct stond hij stil. "Dames en heren, gefeliciteerd jullie hebben de eerste drie dagen overleefd." Zei een stem. Ik vermoedde dat het de BOSS was. "Sommige hebben het zwaar gehad andere niet. Ik kan jullie vertellen dat het nu alleen maar moeilijker gaat worden. Er zijn gevaren op komst. Wordt er vrienden mee of vijand. Ik wens jullie veel succes. En vergeet niet kill Or be Killed." De stem hield op met praten. Op dat zelfde moment hoorde Ian en ik gegrom. Het kwam uit de bosjes.. Plots stond daar een grote gemene wolf vals naar ons te grommen met rode ogen. We schrokken ons dood. "Klim de boom in" riep ik snel. We klommen de boom en begonnen te overleggen. Ian riep gelijk "Hazel dood hem nu, je hebt een pijl en boog!" Ik antwoordde rustig "ik kan hem nu wel doden, maar wat die stem net zei was: wordt vriend of vijand. Geef mij eens het konijntje dat we gevangen hebben." Ian gaf mij het konijntje, maar zei boos:"OH WEE als je het gaat geven aan de wolf." "Rustig. Kijk weer je wat het is. We kunnen twee dingen doen. Nummer 1: dood de wolf en leef in onzekerheid zonder bewaker. Nummer 2: geef het konijntje en wordt vrienden met de wolf, zodat we een bewaker hebben, een beschermer." Ik zag twijfel in Ian zijn ogen, daarna vastberadenheid. Het stukje vlees werd uit mijn handen gepakt en gegooid naar de wolf. De wolf sprong er meteen op af. Wij klommen uit de boom. Nadat hij het beestje op had begon hij mijn hand te likken! Zo lief! Daarna ook Ian zijn hand. Zijn ogen kleurden van rood naar blauw. "Ik denk dat we de goede keuze hebben gemaakt" zei Ian liefkozend. De wolf spitste zijn oren en schoot weg als een speer. "Of toch niet" riep Ian kwaad. "Nu hebben we niks meer te eten! Wat een dom plan was dit." Zwijgend liepen we verder. Ik wist niks te zeggen. Misschien was dit inderdaad niet zo handig geweest.

-------------------------------------------------
Hey readers,
Don't forget to follow, vote and comment!
XX Lara