Kill Or Be Killed - Hazel ✔️

Hoofdstuk 18

"Jullie weten gewoon niet hoeveel ik van jullie hou!"
Samen met Carlos liep ik naar de voedselkisten. "Hazel!" Riep Maartje. "Dat was een geweldige toespraak!" "Dankje, Maartje" antwoordde ik. "Wil je Mike naar mij toe sturen?" Vroeg ik. "Tuurlijk, komt voor elkaar!" Riep Maartje terwijl ze wegrende.
Ze hadden het geweldig gedaan! Ik was trots op ze! Genoeg voedsel voor meer dan een week! "Hey Hazel, je riep mij?!" Zei Mike. "Ja dat klopt. Laten we even naar de vergaderruimte gaan." Zei ik. "Carlos, heel erg bedankt oké? Ik liet mij even gaan.. Te veel spanning en stress. Sorry." "Ik begrijp het Hazel. Wij begrijpen het." Antwoordde Carlos. "Ga maar weer naar beneden. Jullie zijn vrij voor vandaag." Zei ik. "Oké Hazel, tot straks!" "Doei Carlos" riep ik terwijl ik naar de vergaderruimte liep. Mike was er al. "Mike..." begon ik. "Ik weet het Hazel. Ik heb al een verdeling gemaakt voor de vechttrainingen." Mijn mond zakte open van verbazing. "Doe je mond dicht, zo vang je vliegen" glimlachte Mike. "Mike, hoe weet je...." begon ik maar ik stopte midden in mijn zin. "Dankje Mike, geweldig gedaan! Wil je de verdeling zometeen opnoemen?" "Doe ik Hazel" antwoordde hij.
Ik liep naar buiten. Hoe gaat het met het avondeten? Vroeg ik aan de koks. "Prima!" Riepen ze. "We zijn klaar!" "Mooizo!" Riep ik. Het begon te spetteren. "Fuck" zei ik hardop. Snel rende ik naar het verhoginkje. "Iedereen naar slaapplek! NU!!" Riep ik. "Neem alle spullen die hier liggen mee of zet ze ergens waar het droog is. Koks, neem het voedsel mee naar boven. Zet al jullie kookgerei binnen. Zet het maar bij de voorraad kasten. Iedereen, help elkaar. Snel, tempo graag!" Riep ik terwijl ik hielp het kookgerei naar binnen te sjouwen. "Jesse, Carlos en Maartje! Draag Sven naar boven, we kunnen hem niet hier beneden laten liggen!" In een mum van tijd stond alles droog en was iedereen boven. Het begon steeds harder te regenen. De grond was al volledig nat. "Ik ben trots op jullie!" Riep ik over het geluid van de regen heen. Ik stond inmiddels ook in de slaapplek. De regen nam steeds toe. Ook begon het hard te waaien. Hoe zou het met de jongens zij? Hoe zou het met Ian zijn? Hopelijk hebben ze een grot gevonden..

Het regende nog steeds. Ik begon mij zorgen te maken... het moest nu wel een keer gaan stoppen. We hadden vaker regenbuien meegemaakt, maar die waren snel opgehouden. "Oké luister." Riep ik terwijl ik opstond. "We gaan hier niet niks zitten doen. Laten we gaan trainen!" Riep ik opgewonden. "We hebben niet voor niks een trainingszaal gemaakt! Pak alles spullen! Mike wil je de verdeling voorlezen?" "Doe ik!" Riep hij.

Ik was me kapot aan het zweten. Ik bokste al mijn frustratie eruit. "Lekker bezig Hazel!" Riep Jesse. Hij was de trainer van mijn 'groepje' en de beste bokser die ik kende. "Ga nu maar touwtje springen" zei hij terwijl hij mij een stuk touw gaf. Ik stopte met boksen en begon met touwtje springen.

"Heerlijk soepje! Beetje koud maar dat maakt niet uit! Riep ik. "Lekker gemaakt!" "Dankje Hazel!" Riep een van de koks. Het begon al donker te worden. Na het trainen aten we de soep die de koks voor de regen hadden gemaakt. Ian en de jongens waren nog steeds niet terug. Ik begon mij zorgen te maken. De regen was ook nog steeds niet op gehouden. "Wees niet bang Hazel." Fluisterde Maartje in mijn oor. "Caden is sterk. Ik ken hem beter dan wie dan ook. Hij is mijn broer. Hij zou niemand in de steek laten. Hij zorgt goed voor Ian. Ian is ook sterk. Hij doet alles met zo veel gemak." Ik knuffelde Maartje. Dit was precies wat ik nodig had. "Het is ook wel begrijpelijk dat de jongens nu nog niet terug zijn. Het is hondenweer. Ze schuilen nu waarschijnlijk ergens. Als het droog is gaan ze waarschijnlijk verder." Daar zat wel wat in dacht ik. "Dankje Maartje" fluisterde ik. "Jongens, het wordt tijd om te gaan slapen. Ga lekker liggen, klets nog wat en ga slapen. Morgen staan we vroeg op en gaan we verder met trainen." "Weltruste" riep iedereen tegen elkaar." "Weltruste" riep ik terug. Ik draaide mij op mijn zij. Laat ik maar proberen te slapen bedacht ik me. De regen bleef aanhouden en de wind waaide hard. De slaapplek ging zachtjes op en neer.

-------------------------------------------------
Heyhey,
Nog ff een hoofdstukkie voor vandaag.
Don't forget to follow, vote and comment!
Xx Lara