Hazel wordt wakker in een boom. Ze heeft geen idee wat er is gebeurd. Ze vindt alleen een brief:
"Beste kandidaat,
Je bent waarschijnlijk wakker geworden, de kans bestaat ook dat je de verdoving niet hebt overleeft, dan weten we in ieder geval dat j...
Ik schoot. Ik hoorde een luide pijnkreet. Ik had iemand geraakt. Ik sprong uit de boom. Direct sprong de rest van mijn team ook uit de boom. Ik rende naar een meisje toe. Ze had een pijl en boog vast. Ik rukte deze uit haar handen en smeet hem weg. Ze was zwak ik zag het in haar ogen. Ze was bang. "Vertel mij. Wie is 'de rest'. Wanneer komen ze." Ik fluisterde gevaarlijk. De punt van een pijl tegen haar keel gedrukt. "Zeg op!" Ze gaf toe. "Z-ze komen er nu aan denk ik." "Hoeveel" ik drukte de pijl harder tegen haar keel aan. "25" fluisterde ze. Ik duwde haar tegen de grond. "Bek dicht, begrepen?" Ze knikte. "Jongens, maak iedereen af!" Riep ik terwijl ik het zielige meisje doodde. Ik schoot een paar pijlen. Een paar raak, een paar mis. Er waren zo een 10 doden. "Er komen nog 25 anderen aan. We moeten ze verstoppen, deze lijken. Serena weet jij hoe de leiders van het team water eruit zien? "Ja hoor." Antwoordde ze. "Er zijn vier leiders. Waarschijnlijk twee teams dus. De leiders van het ene team zijn waarschijnlijk tweeling ze zijn niet eeneiig, maar hebben wel overeenkomsten. En de leiders van het andere team zijn tegenpolen. De jongen ziet er sterk en gevaarlijk uit en het meisje ziet er zwak en zielig uit. Hier, ik heb ze nagetekend." Serena gaf me een tekening:
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Dan denk ik dat we opzoek moeten gaan naar de sterke jongen. Het meisje heb ik denk ik al gedood. "Kut" riep ik. Ik bond gauw mijn lintje om mijn middel. "Terugtrekken!" Riep ik. Dit allemaal was een valstrik. Ik rende naar Ian. "Ian, valstrik, terugtrekken! NU!" "Aaah!" Hoorde ik Maartje schreeuwen. "De vijand!" Riep ze. Ik keek om mij heen. We waren omsingeld... De vijand kwam steeds dichterbij. "We kunnen dit makkelijk en moeilijk doen." Zei een sterk uitziende jongen. Waarschijnlijk de leider. "Makkelijk: de twee leiders worden komen nu naar voren en worden gedood. Moeilijk: we starten een gevecht. En even ter informatie, wij zijn sterk. Erg sterk. De keuze is aan jullie. Jesse stapte naar voren. "Ik ben de leider!" Zei hij. Wat is hij nou aan het doen dacht ik. Opeens kreeg ik een briljant idee. Ik stapte naar voren. "Ik ben de andere leider" zei ik. "Hazel! Wat doe je?" Riep Ian. "Haha ik zie dat deze meid een hechte band met een onderdaan heeft!" Riep de leider van de vijand. Ik mocht deze man zó niet. "Haha, dat klopt" zei ik. "Maareh even tussen jou en mij. Ik ben eigenlijk opzoek naar iemand die sterker, gewelddadiger en knapper is. Zei ik terwijl ik kushandjes naar hem toe wierp. "Hazel!?!?" Riep Ian verward. "Hou je bek!" Riep ik tegen Ian. Ik walgde van mijzelf, maar alles voor mijn plan. Ik knoopte de eerste paar knoopjes van mijn vechtkleding los. Ik liep voorzichtig naar hem toe. "Mhh wat denk je? Neem je mij op in je team?" Ik was al bij zijn borst. Al mijn teamleden stonden mij met open mond aan te kijken. Ik legde mijn hand op zijn borst. "Ik vertrouw jou niet" zei hij terwijl hij mijn hand ruw wegduwde. Dit was te verwachten dacht ik. Ik gooide mijn pijlen en boog op de grond. Ik ging met mijn ene hand naar zijn borst en met mijn andere hand naar zijn hand. Die hand legde ik op mijn kont. "Vertrouw je mij nu wel?" Fluisterde ik in zijn oor. Ik likte een keer langs zijn oor. Een lichte rilling kon hij niet onderdrukken. "Ik vertrouw je moppie, maar alle leiders moeten gedood worden." Zei hij. "Maar Voor jou wil ik wel een uitzondering maken." Ging hij verder. Hij gaf een kneepje in mijn kont. "Oh echt?" Vroeg ik terwijl ik dom lachte. "Ik ga mijzelf eens lekker verwennen met jou." "Hihi!" Zei ik. "Je verdient het." Hij bracht zijn lippen naar die van mij. Hij kuste mij. Nogal ruw. Daarna duwde hij zijn tong in mijn mond. Ook al zo zachtjes *proef sarcasme*. Ik deed met hem mee. Een tikkeltje wild. Ik hoorde Ian grommen. Echt als ik zeg grommen, bedoel ik echt grommen. Hij werd tegengehouden door Maartje. Ik beëindigde de tongzoen. "Rustig schatje, de rest bewaren we voor vanavond." fluisterde ik. Ik pakte zijn hand van mijn kont en legde ik op mijn borst. Rustig ging ik met mijn eigen hand naar mijn zij. Wat deze idioot niet wist was dat daar een mes verstopt zat. Ik pakte het mes vast. De idioot begon mijn knoopjes verder open te maken. "Wil je het doen waar alle onderdanen bij zijn?" Vroeg ik poeslief. Een glimlach kon hij niet onderdrukken. "Misschien..." antwoordde hij. "Ik wil..." begon hij. Verder kwam hij niet want met één beweging stak ik mijn mes in zijn hoofd. Het laatste dat hij deed was een kneepje in mijn borst geven. Viespeuk dacht ik. De menigte die inmiddels doodstil was keek mij ademloos aan. "Jullie leiders zijn dood." Begon ik. "Jullie hebben de keus: bij ons aansluiten of dood. Voor het geval dat je je het afvroeg, bij ons worden jullie behandeld als gelijken. Niet als onderdanen. En wat jullie net allemaal zagen, is gespeeld." Een groot gedeelte van deze groep zakte op zijn knieën als teken van overgave. "Mooizo!" Riep ik. Was iedereen zijn tong verloren ofzo? Dacht ik. Eindelijk kwamen een paar teamgenoten van mij uit hun trans en schoten degene die nog rechtop stonden dood. Waarschijnlijk waren dit de vriendjes van de leider. "Nou jongens, gelukkig hoede er geen gevecht te komen." Zei ik. "Ik stel voor dat we de doden begraven en daarna wat meer over onszelf gaan vertellen." Zei ik. Maartje en Rosa kwamen in actie. De rest begon ook langzaam in beweging te komen. De rest van de avond werd best nog wel gezellig. De begrafenis was weer mooi, maar verdrietig. Teamgenoten blijven teamgenoten, zelfs zijn het de vrienden van de wrede leider. Ons team was niemand verloren. Gelukkig. We wisselden de belangrijkste dingen met elkaar uit. Ik kwam erachter dat het team water het niet heel zwaar heeft gehad, kwa voedsel, water en gevechten dan. Het enige dat zij hadden was een vreselijke leider. Het was blijkbaar zijn plan om zijn teamgenote, de andere leider van het team expres als lokaas te gebruiken. Zielig hè? Ik vond het vreselijk dat ik haar had moeten doden.. maar ik kon er niks aan doen. We kwamen er ook achter dat hun deel dus uit twee teams bestond. Het ene team hoorde nu bij ons. Van de 100 man die er eerst was, waren er 20 doden gevallen. Na deze strijd nog eens 10. Hun team bestond uit 40 man. Nu nog uit 30. We waren een zeer grote groep geworden. Onze groep bestond, met de nieuwe leden meegerekend uit 110 man. Ik twijfelde erg. Moesten we opsplitsen? Ian zou weten wat we moesten doen! Ian! Dacht ik verschrikt. Ik had hem na de kus met die idioot van een leider niet meer gezien... Was alles goed met hem? Ik rende zo vlug als ik kon naar de boom waar wij samen in sliepen. Daar lag Ian.. ------------------------------------------------- Hey readers, Don't forget to follow, vote and comment! Xx Lara
