Magic Symphony

6

Powoli, napinając mięśnie przeszłam do wolnego galopu, a potem przyspieszyłam. Szybko zbliżyłam się do pierwszej koperty i lekko ją przeskoczyłam trochę chwiejąc się w locie.
Następnie czas na mur - lekko drasnęłam wierzchem kopyt jedną cegiełkę, ale na szczęście się nie poruszyła. Później przeleciałam nad tripplebarre i..Kątem oka widzę, jak powoli zbliżamy się do tego zakrętu. Ciekawe, co Olivka postanowi. Kiedy już skręcam, dodaje mi łydki i przyspieszam lekko się chwiejąc, ale za to następny okser przeskauję bez zastrzeżeń. Dalsze przeszkody to tylko szereg stacjonat, więc nieznacznie przyspieszyłam, aby zaraz potem zwolnić i znów przyspieszyć. Kończę przejazd bez żadnej zrzutki.
- Dobry konik. - czuję, jak Olivka klepie mnie po spoconej szyi.
- Olivia Barrlet kończy przejazd w 69 sekund bez żadnej zrzutki! Następnie czas na Emily...
Więcej już nie zdążyłam usłyszeć, bo Olivka prowadzi mnie do przyczepy, aby mnie tam wyczyścić i rozsiodłać.
30 minut później..
Nareszcie czas na wyniki. Czułam, że mój jeździec jest bardzo podekscytowany. Podjeżdżamy bliżej parkuru.
- Czas na wyniki! - wszyscy natychmiast ucichli. - 3 miejsce zajmuje Emily Burton na koniu Jumper. - słyszałam bardzo głośne oklaski i cofnęłam się o krok. - 2 miejsce otrzymuje Matt Anderson na Bursztynce. - kolejne oklaski, tym razem nie cofnęłam się. - Natomiast zwycięzcą tegorocznych zawodów w Hopeful Stakes jest...Olivia Barrlet na Magic Symphony!

Teraz chyba słyszałam najgłośniejsze oklaski. Olivia wprowadza mnie na parkur i zrobiłam honorową rundę. Następnie jakiś pan wręczył mi wieniec na szyję i nareszcie mogłyśmy pojechaliśmy do domu.

                                                                                                         ×××
Kiedy przyjechałam do stadniny, od razu pobiegłam do Star'a.
- I jak? Które miejsce zajęłaś? - spytał. - Pewnie pierwsze..?
- Jasne, że tak. - wtuliłam się w jego grzywę. - I wiesz co? Ja postanowiłam, że...głupio, że powiedziałam, że...Że nie możesz przyjaźnić się z Golden. Tylko proszę, nie ignoruj mnie.
- Och, ok. Nic się nie stało. - powiedział.
- Cześć Star.
290 słów, proszę, nie zabijajcie mnie 😂 I wiem, że ten rozdział jest nudny, ale postaram się w następnym zrobić więcej zwrotów akcji 😂 Następnie będzie ciekawszy :3