Russell put the pink roses at Gracie's tomb and nag indian sit sa harap ng puntod nito.
He always make sure na everytime umuuwi siya ng Pinas hindi pwede na hindi siya dadalaw dito.
He is set to leave the country again tommorow and after niya dalawin si Gracie ay si Caleb naman ang dadalawin niya.
He lit the scented pink candle infront of him.
He silently pray.
Meanwhile...
Gelai wiped off her tears upon telling her Papang about her frustrations and heartaches.
Napatitig siya sa puntod ng ama.
She is sitting infront of the tomb .
Her bag is on the bermuda grass.
Well she feels comfortable dahil secured naman ang buong sementeryo kaya hindi siya nangangamba na may magnanakaw ng bag niya.
She look at the name etched on the tomb.
Hinawakan niya iyon.
"Pang naman kase eh..kung bakit naman kase ikaw pa eh!ayan tuloy wala ng sumusuporta sa akon sa balay!pang! Uy!kausapin mo man si Kairo Pang!sabihin mo naman na bumalik na siya sakin uy!"
She said and hindi na naman napigilan ang wag mapaiyak.
Dumudkdok siya sa puntod.
Wala siyang pakialam kung magmukha siyang tanga dito at kahit lakasan pa niya ang iyak niya walang makakarinig dahil siya lang naman ang tao sa sementeryo ngayon sa pagkakaalam niya!
Russell frowned after praying.
May narinig siyang ngumunguyngoy.
He look around.
Napatayo siya para hanapin ang malakas na iyak.
Nahaharangan ng ilang puntod ang inuupuan niya kaya kinailangan niyang tumayo.
He frowned upon seeing a familiar girl.
Gumuhit ang ngiti sa labi niya ng mapagsino ito.
That girl, sino ba makakalimot sa babae na inakala niyang si Gracie nung unang pagkikita nila dito din sa sementeryo?
And what made him curious is why the girl crying too much?
Nakadukdok pa ito sa puntod ng dinadalaw nito.
His eyebrows raised ng yumakap pa ang babae sa puntod.
Siguro kamamatay lang ng dinadalaw nito.
He silently stared at the girl.
He felt stiffened ng mapatingin ito sakanya.
Pinigilan niyang wag matawa.
Yung maskara ng babae nagkalat na sa maliit at cute na mukha nito.
He smiled.
Pero nagulat siya ng sumimangot ito sakanya.
Inis nitong pinahid ang luha at inis na tumayo.
Padabog na kinuha ang bag at tumalikod at lumakad paalis.
He chuckled.
He felt amused on how the girl reacted ng mahuli niya itong umiiyak.
Napahiya siguro?
He shook his head and bumalik sa pagkakaupo.
He look at Gracie's tomb.
"Have you seen that girl Grey? Parang ikaw lang nuh?"
Kausap niya rito.
Hindi maalis alis sa labi niya ang ngiti..
"Bwisit!Bwisit!!kaasar!"
Gelai exclaimed ng makasakay siya sa loob ng kotse ng Ate Amanda niya.
Hiniram niya yun.
Bukas na ang balik nila ng Chicago kung kayat dumalaw siya sa Papang niya.
She cried her heart out,niyakap pa nga niya yung puntod nito sa pagaakala na walang nakakakita sakanya!
But to her dismayed!
To her dismayed!
May audience pala siya!
At hindi lang yun! Mukhang nagenjoy ito na panuorin ang pagdadrama niya kanina!
She cant be wrong! siya yung lalaki na nilapitan ni Russell! Na inakala nito na si Kairo!
Magkasing tangkad kase yung dalawa eh!
She rolled her eyes.
Nakakahiya talaga yung nangyari!
BINABASA MO ANG
All I Ask II:BBPH(Taking Chances)
أدب الهواة☆Sequel for All i Ask☆ ☆Russell&Joao FanFiction☆ ______ Hanggang saan ang kaya mong isakripisyo pagdating sa pagibig kung yung taong MAHAL MO,AY HINDI PA TAPOS MAGMAHAL NG IBA?
