BOOK 1: Stay With Me

Chapter Twelve

~Lisa's POV~

Today was my first day in my Music class. Saktong five minutes bago mag-time nakarating ako ng classroom.

Pagpasok ko lahat sila natahimik at napatingin sa akin. Bigla silang nagbulungan.

"She's the girl the other day."

"Oo napanood ko nga siya sumayaw e."

"Galing niya. Sobra."

Bakit ba sila nagbubulungan e rinig ko naman? Hindi ko na lang sila pinansin tutal magaganda naman ang mga sinsabi nila. It's unusual for me na marinig na pinag-uusapan ako pero pinupuri.

Naupo ako sa isang bakanteng upuan sa may likod. Saktong may pumasok na isang pamilyar na mukha. Kilig na kilig ang mga kaklase kong babae habang naglalakad siya palapit sa tabi ko at naupo doon.

Hindi ko siya pinansin ng tiningnan niya ko. Ibinaling ko ang tingin ko sa may bintana hanggang sa biglang dumating ang instructor namin.

He recognize my presence at ipinakilala ako sa buong klase.

Paupo na ako when he calls my attention again. "Miss Fuego." Napatayo ulit ako bigla. "Do you know how to play any instruments? I need to do your evaluation now." Evaluation na naman? Kailangan ba lagi 'yon sa bawat klase? Ang dami namang arte ng school na 'to e.

Iisa lang naman ang instrument na kaya kong tugtugin. I'll just do it para matapos na. He instructed me to go in front and I do what he says.

Naupo ako sa tapat ng grand piano na nasa may sulok nitong classroom. It's been a while since I played the piano. Sana magaling pa rin ako dito.

"You can start now Miss Fuego."

Nagsimula ako tumipa at tinugtog ang unang kantang pumasok sa isip ko. I wish I am playing it right.

"Wait Miss Fuego--" putol niya sa akin. Why? Tapos na ba niya ko i-evaluate ?

"Does anyone of you knows the song?" Tanong niya sa klase. Dapat ba alam ng klase kung anong kanta tututugin ko?

May isang nagtaas ng kamay.

"Jungkook, can you sing the song for us?"

Tumayo naman ang kaibigan ni Kuya Ralph at lumapit sa unahan. Naupos siya sa may upuan katapat ang mic.

Ang dami talagang arte ng instructor na 'to.

Umayos ako ng upo at itinuloy ang pagtugtog.

[Np : Good Enough by Cimorelli]

I don't know why he left but he's been gone for seven months
There's a tension in the air that's not so fun

Kinalibutan ako sa boses niya. Ang lamig nito at ang sarap pakinggan sa tenga.

I don't know what drives me but I suddenly close my eyes while playing. I want to feel this moment listening to the sound of the piano and his voice.

Mom's been losing weight, I can tell she's not okay
I wonder if it's my fault he went away

Its too late ng ma-realize ko na hindi pala dapat ito ang pinili kong kanta.

Memories of the past suddenly flashes in the back of my mind.

I feel like I'm drowning 

I hate to admit it but this song says what I am feeling right now.