Chapter 16
*7 maanden later*
Diana Pov
De baby komt al over 2 maanden. Ik kan gewoon niet geloven dat binnenkort mijn eigen baby in mijn armen heb,(A/N ze krijgen een meisje) Ik wil haar Celin noemen. ik vond het altijd al een mooie naam daarom.
Ik ga in bed liggen. Niall komt naast me liggen, hij geeft me een kus, en dan val ik in slaap.
Ik wordt wakker, omdat ik ineens hele erge buikpijn heb, als ik opsta, zie ik dat hele hele bed vol met bloed zit, oh nee dit is toch niet wat het lijkt, ik maak meteen Niall wakker.'Wat is er?' vraagt hij half slapend. Ik ,wijs naar het dekbed, hij schrikt meteen op,'Dit is toch niet wat het lijkt, wat het is' zegt hij. Alsof hij gedachten kan lezen.
Er ontsnapt een traan uit mijn ooghoek, en hij rolt langzaam af naar beneden. Niall staat op, en tilt me op, hij rent zo snel mogelijk naar de auto. het zet me in de auto, en gaat achter het stuur zitten. Hij rijdt zo snel mogelijk naar het ziekenhuis.
Als we er zijn, tilt Niall me weer op, en hij rent naar binnen. Er komt meteen een dokter en allemaal mensen op me af.
Niall Pov
Diana is net meegenomen, voor wat controle. Ik hoop dat ze geen miskraam heeft gehad. Bij die gedachtes valt er al een traan naar beneden, ik veeg de traan zo snel mogelijk weg. Niall nee niet zo de denken, over twee maanden heb je gewoon een meisje! Er komt een dokter naar me toegelopen.'Meneer Horan?' vraagt hij, ik knik,'Ja dat ben ik' zeg ik.'Nou we hebben slecht nieuws voor uw' zegt hij. Ik slik.'Uw vriendin heeft een miskraam gehad, dus over 2 maanden wordt er geen baby meer verwacht' zegt hij.
Dit was het dan. Dit kan toch niet zomaar?! Ik wil nou zo hard huilen. Maar ik hou me sterk.'Uw mag naar haar gaan' zegt de dokter. Ik knik. Ik sta op, en loop de kamer binnen, daar ligt ze dan helemaal wit, maar nog steeds is ze beeld schoon.
Diana Pov
Ik open mijn ogen, en ik zie Niall naast me zitten, ik kijk om me heen, ik zit in het ziekenhuis. Ik begin te huilen. Nou weet ik weer waarom ik hier lig, ik heb een miskraam gehad. Niall doet zijn schoenen uit, en komt naast me liggen, hij kalmeert me, en zingt wat voor me. Wat zou ik toch zonder hem moeten. Ik kijk in zijn mooie blauwe ogen,'Ons kindje' zeg ik met trillende stem. Niall doet zijn armen om heen en drukt ne nog harder tegen zich aan, ik huil bij hem uit. Hij geeft me een kus,'Princess look at me' zegt hij, ik kijk in zijn prachtige blauwe ogen,'Ik zou altijd van je houden, no matter what' zegt hij, en geeft me een kus, ik trek terug, en zet mijn hoofd op zijn borst en val in slaap.
*volgende ochtend*
Ik doe mijn ogen open, en ik kijk meteen in twee blauwe ogen,'Goodmorning Princess' zegt Niall met een ochtend stem,'Goodmorning' zeg ik. De dokter komt binnen,'Mevrouw' ik onderbreek hem,'Zeg maar gewoon Diana', hij knikt.'Je mag vandaag naar huis, maar je moet wel veel rusten, want uw heeft veel bloed verloren door miskraam, dus is het ook belangrijk dat je voldoende eten en drinken krijgt' zegt hij, ik knik. En hij loopt weg, ik zucht.
Ik sta op. Ik kom er nou pas achter dat ik maar een joggingsbroek en een sweater aan heb, boeie. Ik kam mijn haren nog even door, en maak een nieuwe vlecht in mijn haren, Niall is ook klaar, en we lopen het ziekenhuis uit.
*thuis*
Ik lig in bed, in een oversized sweater van Niall. Die ruikt zo lekker naar hem. Niall is even wat te eten halen, en een film. We hebben net alles aan iedereen vertelt, iedereen was erg geschrokken, en Eleanor kreeg zelfs tranen in haar ogen. Ik word uit mijn gedachten gehaald door Niall, die op het bed springt.'Wat is er?' vraag ik.'Welke film?' vraagt hij, terwijl hij me twee films aangeeft, eentje is horror, en de andere is de Titanic, ik kan niet tegen horror, dus het wordt Titanic.'Titanic' zeg ik vastbesloten. Niall kijkt me verdrietig aan, ik grinnik.
