Akcja toczy się po bitwie Ostatniego Sojuszu. Opowiada o historii Vanyamë, której został tylko starszy kuzyn. Lord Elrond, chcąc, by dziewczyna zdobyła wysokie wykształcenie i została damą wysyła ją do Mrocznej Puszczy, ponieważ w Rivendel po bitwi...
-Bzdury mała. Nie gadaj głupot, to niemożliwe -Czemu się nie cieszysz? To twój brat! Znalazłeś rodzinę!-powiedziałam z wyrzutem. -Ja mam swoją rodzinę. Taką, której ty nie chciałabyś mieć-odparł. Naprawdę coraz bardziej nie podobało mi się jego zachowanie. Szliśmy w głąb lasu, ale gdzie podążaliśmy? Może to pułapka... -Jesteśmy -powiedział. Podniosłam głowę. Moim oczom ukazała się wielka, stara forteca. -Gdzie ty mnie przyprowadziłeś?! Wiedziałam, że nie jesteś uczciwy!- elf złapał mnie za nadgarstek i zaczął ciągnąć w stronę wrót. Nawet nie stawiałam oporu, bo to i tak nie miało sensu.
***
Wepchnęli mnie do jakiegoś pomieszczenia. W sumie, spodziewałam się tego, ale w celi wyczuwałam czyjąś obecność. Rozejrzałam się i w kącie z
obaczyłam Legolasa. Leżał nieprzytomny i wyglądał (szczerze) strasznie.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Uklękłam obok niego. -Leggy... To ja, Vanyamë. Obudź się, proszę... Zrób to dla mnie -z moich oczu zaczęły lać się łzy. Powieki chłopaka poruszyły się parę razy. -Vany?-wyszeptał cicho. -Tak to ja-powiedziałam przez łzy, teraz już szczęścia. -Moja głowa...-jęknął. Przejechałam palcami po złocistych włosach elfa. Uśmiechnął się słabo. -Leggy... -zaczęłam powoli-widziałeś go? Wiesz co się stało? -Tak... Obudziłem się w lesie, tam gdzie była walka. Czułem okropny ból, ale gdy cię zobaczyłem... Leżałaś tak, że się przestraszyłem i podczołgałem trochę w twoją stronę, ale nagle ktoś mnie złapał za ubranie i pociągnął w górę. Krzyknąłem z bólu i strachu, a zakapturzona postać spytała kim jestem. Nie chciałem powiedzieć, cały czas patrzyłem na ciebie. Więcej postaci zeskoczyło z drzew. Ten co mnie trzymał wydał rozkaz, by mnie zabrano. Pierwszy raz, obudziłem się przed chwilą, dzięki tobie -patrzył tymi pięknymi oczami we mnie. Nie miałam serca, by powiedzieć mu prawdę. Zresztą... I tak się dowie. -Legolas, tu się znajduje twój brat. Elandiel jest jednym z nich...
Wróciłam z nowym rozdziałkiem! Ja już mam ferie! Jej! Dobijamy do setki z wyświetleniami. Nieźle. Mam nadzieję, że się podoba dzisiejszy rozdział. Wena wróciła podczas oglądania filmu. No to znalazł się braciszek Legolasa xD Gwiazdkujcie, komentujcie itd. bo to pomaga. Papatki!
