The F4 (The Female Four)(Under Renovation)

Chapter 25

Nadine

"Jojo?" Mahinang sambit ko sa sarili. Nasa rooftop ako sa mga oras na ito at nang mapatingin ako sa parking lot, nakita ko siyang pumasok sa kotse niya't tuluyan nang umalis. Akala ko ba pinaalis na siya ni Daddy. I need to talk to him.

Nagpunta agad ako sa office ni Daddy at hinarap siya. "Dad, I saw Jojo. What happened? Bakit nandito siya? Did he looked for me? Did he said something?"

Inangat ni Daddy ang ulo niya't hinimas-himas ang ibabang bahagi ng ilong niya. Pinapakalma niya yata ang sarili niya.

Hailey

Tito sent me a text message. Agad naman akong nagtungo sa office niya. Hindi ko alam kung paanong nalaman niya na nandito ako pero isa lang ang naisip ko, Jinki did it.

"Ano pang ginagawa mo dito?" Seryosong tanong ni Tito. Mararamdaman mo talaga 'yung galit niya sa puso. Mahal na mahal niya ang anak niya at ikinakahiya ko ang sarili ko sa mga nagawa ko.

"Tito, I need to talk to Jiji."

"This is enough, Jojo. Alam mo bang nasasaktan na siya? At ang makitang nasasaktan ang anak ko, para nang dinudurog ang puso ko no'n." Naiintindihan ko siya pero hindi ako dapat umalis. May binabalak 'yung dalawa.

"But, Tito... I---"

"Please, Jojo. For the sake of my daughter's feelings and health. Umalis ka na."

Napabuntong hininga ako. Wala akong magawa. Tama si Tito. Kapag nagpatuloy ito, baka mamayat si Jiji. Kapag malungkot kasi iyon, nawawalan siya ng ganang kumain. I guess, I need to go. Nandiyan naman si Trent.

Nadine

"May nalimutan lang siyang dokumento. Why are you asking those?" Tinutukoy niya yata yung mga tanong ko sa huli. Hindi ko rin alam. Nasasaktan ako 'pag nakikita ko siya, pero ayaw ko namang lumayo siya.

"I don't know where it came from, Dad." Malungkot na sabi ko. Sumenyas naman siya na lumapit ako sa kanya kaya ginawa ko naman iyon.

Umupo ako sa lap niya at niyakap ko siya. I'm so thankful having him. No'ng mawala si Mommy, siya na ang naging Mommy ko. Alam kong for my own good din naman ang gagawin niya. I guess, I need to move on now. Sana madali. Sana.

Trent

"Oo, sige pre. Be there, tomorrow." Sabi ko bago sa kasama ko sa isang group project bago magpaalam. Nagpunta naman ako sa isang bleachers sa labas ng building namin at naupo ako doon. Kinuha ko ang cellphone mong bago lng ng-vibrate.

From: Unknown number
Please, take good care of Nadine.

Napaigtad ako. Sino naman kaya 'to? Sinubukan ko siyang tawagan pero hindi naman niya sinasagot. Ano bang ibig sabihin nang text niya? Kelan ko pa ba hindi inalagaan si Nadine?

Gaya ng simple o komlikadong istorya sa isang nobela, ganoon na lamang kadaling nawala ang pagmamahal niya sa akin.

"Trent! Lumabas ka! O ako mismo ang papasok diyan at kapag nahuli ko kayo! Hindi na kayo maaabutan ng bukas! Sumagooot ka!" Wtf! She's here and I just don't know what to do right know. Itong babaeng ito sa room ko, she's Hazel, classmate siya ni Nadine. Hindi ko alam pero nang makarating ako sa kwarto, nakita ko na siyang hubo't hubad. Hindi ko alam kung may lahing Ninja ba siya pero talagang nasa kwarto ko na siya.

Nilapit nga niya agad yung katawan niya sa akin at dahil lalaki ako, natukso ako sa kagandahan ng katawan niya. Hinalikan ko siya't hiniga sa kama. Nilasap ko kung gaano siya kasarap nang biglang makarinig na lamang kami ng sigaw sa labas.

"Sh*t! Sa'n ka ba pumasok?" Nag-hyhysterical na tanong ko. Isa-isa ko namang dinampot ang mga damit ko't sinuot ito.

"At the window. Tapos na ba tayo? C'mon, Trent. One more time pa." Panunukso pa niyang muli pero hindi ko na siya pinakinggan dahil sobrang kinakabahan na talaga ako ngayon.

Mag-iisip pa lang sana ako ng gagawin nang biglang bumukas 'yung pinto nang padabog at niluwa ang naluluha't umuusok na ilong na si Nadine.

"Oh, hi!" Bati pa ni Hazel. Sh*t! I'm so f*cked up!

"Nad's..."

Akala ko lalayo siya't tatakbo pero lumapit siya kay Hazel at sinabunutan itong hubo't hubad pa.

"Walang hiya kang higad ka! Kilala mo ba kung sinong binabangga mo?!" Parang tigreng sabi nito sa gitna ng pagsasabunot niya. Pumagitna ako sa kanila pero ayaw magpaawat ni Nadine.

"Gusto mo ihulog kitang higad ka sa kung saan ka dumaan?! Ha! Kinilala mo ba binangga mo?! Ako 'yung tipong hindi pinamimigay ang boyfriend! Na wala man lang siyang kaalam-alam na naglagay ako ng camera sa bawat sulok ng bahay niya! Umalis ka na!"

Humihikbi ang kawawang Hazel na umalis ng bahay. Tinignan lang ako ni Nadine kasama ang mga naghahabulang luha niya. Hindi ko alam na nilagyan niya ng camera ang bahay na makakapag-access sa kanya.

"N-nad's... let me explain. I-it's not what you think."

"It's not what I think? Oo naman. Alam ko naman kasing higad talaga 'yon eh. Pero alam mo kung ano 'yung masakit...?" Nilapitan niya ako't dinuro-duro ang dibdib ko sabay tulak ng malakas. "... 'Yun ay ang patulan mo siya. Nang ginawa mo 'yon, kinalimutan ko nang nangako kang ako lang ang babaeng gusto't mahal mo. Mahal mo ako? Eh, isang pakita lang ng katawan ng higad na iyon, bumigay ka na! Nagpadala ka sa tukso!" Sinusuntok na niya ang dibdib ko pero walang lumalabas na salita sa bibig ko dahil totoo naman ang mga sinasabi niya. Nagpadala ako sa tukso.

Kusa na lamang tumulo ang luha ko. Dahil sa kagaguhan ko, nasaktan ko siya.

To be Contiued....