The F4 (The Female Four)(Under Renovation)

Chapter 29: Care

Jason's POV

"Look, he's so cute!"

"Madly inlove eh?"

"Yes!"

"Will you please cut it out?"

"What?! Are you jealous?"

"No. You three are so annoying."

"JEALOUS! HAHAHAHA."

"I said no! He's just a playboy."

Nagising ako dahil sa ingay ng paligid.

"Look. He's waking up!" Paggising ko ay nakita ko ang tatlong babaeng nakapalibot sa akin.

"Hi Jason! Good thing you're awake." Sabi ni Aleya ng may ngiti sa mukha.

"Mm." Napahawak ako sa ulo ko at pinilit umupo mula sa pagkakahiga. Pero may naalala ako bigla.

"Nadine?!" Agad na sambit ko.

"She's there." Turo ni Suzy sa likod niya. Kaharap ko lang yung bed niya.

"Nadine." Mahina na sabi ko. Nakacross arms siya habang nakatingin sa ibang direksyon. Marami siyang mga kung ano-anong ikinabit sa katawan. Naawa ako bigla.

"Let's go girls, let them talk." Sabi ni Suzy at nginitian niya ako.

Suzy's POV

Lumabas na kaming tatlo.

"I better get going now. I still have to do something." Sabi ni Aleya pagkalabas namin sa room nila. Nasa harapan palang kami ng pinto.

"Me too." Nauna na silang umalis at sa 'di malamang dahilan ay 'di ko maalis ang mga paa ko sa harap ng pinto.

"I'm sorry." Dinig ko na sabi ni Jason.

"What are you sorry for? For playing with my feelings? For tricking me?" Sagot naman ni Nadine.

"It's just that.. " Pagpipigil ni Jason sa sasabihin nito.

"If I won't.. God. It's all wrong. It's their plan. If I didn't do what they say you'll be dead by that machine. They promise not to hurt you when I said that it is Minhye I am caring for." Napahinga ako ng malalim at parang may kumurot sa damdamin ko.

"I don't understand." Sagot naman ni Nadine.

"Don't be so blind! I did that for you!" Napalaki ang mata ko at nailagay ang kamao ko malapit sa aking puso. Napakagat ako sa lower lip ko. Wala ng sumasagot sa kanila.

"Nadine, I'm sorry."

"Then tell me, do you like me? Or love me? What?!" Atat na sabi ni Nadine.

"I don't know. Ang alam ko lang ay ikaw ang inaalala ko ng mga panahong iyun." Hindi ko na kinaya ang mga narinig ko at umalis na ako sa harap ng pinto. Bakit ba kasi ako nakinig pa? Walang utak!

Nadine's POV

"I don't know. Ang alam ko lang ay ikaw ang inaalala ko ng mga panahong iyun."

"I don't know. Ang alam ko lang ay ikaw ang inaalala ko ng mga panahong iyun."

"I don't know. Ang alam ko lang ay ikaw ang inaalala ko ng mga panahong iyun."

"I don't know. Ang alam ko lang ay ikaw ang inaalala ko ng mga panahong iyun."

Ano ba yan! Pwedeng isa pa?

"I don't know. Ang alam ko lang ay ikaw ang inaalala ko ng mga panahong iyun."

Napangiti ako.

"Talaga?!" Agad na sabi ko. Seryoso lang siyang nakatingin sa akin.

"Paki-ulit Jason!" Kumunot naman ang noo niya.

"Bakit pa? Narinig mo naman diba?" Sabi niya.

"Eeh, sige na!" Napahinga siya ng malalim.

"I care for you." Tapos humiga siya bigla at nagtago sa kumot.

"Hihihihihi.. " Ano ba yan! Kinikilig ako! He care for me? Hahahaha! Nahuli rin kita, Jason! Hahahaha!

Oo nga pala, medyo hindi ko siya maintindihan no'ng sinabi niyang plano. Kung tama ang conclude ko na, bago ako dumating sa lugar na iyun ay nauna na si Jason? Tapos sinabihan siya na ganyan, ganyan para hindi ako masaktan? Eh kung gano'n? Sino naman kaya ang nagsabi sa kanya? Malamang alam ni Jason iyun dahil kinausap siya. At isa pa, ang hindi ko maintindihan, bakit pati si Von at Minhye ay nasali sa kidnapping na iyun? At bakit naman kami kikidnapin?

Ang dami ko ng tanong pero isa lang makakasagot ng lahat ng iyun, Jason.

---

Small Ud here. Pagpasinsyahan na po -_-

#Krisetine