Ο κλέφτης της καρδιάς μου (Βιβλίο 2ο)

Κεφάλαιο 4ο

Ελένα

Ο θόρυβος σταμάτησε. Ο άντρας δίπλα μου απομακρύνθηκε από εμένα. Σηκώθηκε όρθιος και κοίταξε πρώτα εμένα και έπειτα τον χώρο γύρω του. Άπλωσε το χέρι του και με τράβηξε όρθια.

«Είσαι καλά;» ρώτησε.

Εγώ κοιτούσα γύρω μου ψάχνοντας να εντοπίσω τις ζημιές. Όπως εγώ έτσι και όλοι οι υπόλοιποι κοιτούσαν τριγύρω τους.

«Τι συνέβη; Πως είναι δυνατόν όλα να είναι ανέπαφα;» τον ρώτησα.

«Πρέπει να φύγω» είπε εκείνος μονάχα και ξεκίνησε να περπατάει με γοργό βήμα ανάμεσα στον κόσμο που σηκωνόταν από το πάτωμα βλέποντας ότι η φασαρία είχε τελειώσει. Προσπάθησα να τον ακολουθήσω όμως ήταν πολύ γρήγορος για εμένα. Ειδικά από την στιγμή που φορούσα αυτά τα ηλίθια παπούτσια. Έτσι γύρισα πάλι πίσω ψάχνοντας το τσαντάκι μου, το οποίο είχε πέσει κάποια στιγμή μέσα στον πανικό. Το σήκωσα μαζί με το κινητό που βρισκόταν δίπλα σε αυτό. Και έπειτα ξεκίνησα να ερευνώ το χώρο. Από πού είχαν προκύψει αυτοί οι ήχοι; Μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου μια ομάδα πέντε Ασιατών μας είχε βγάλει στον κυρίως χώρο του κλαμπ. Λίγο αργότερα εμφανίστηκε και η αστυνομία. Και τι έκπληξη επικεφαλείς τους ήταν εκείνοι οι περίεργοι τύποι που είχα γνωρίσει πριν από μερικές μέρες στο κεντρικό τμήμα της Αστυνομίας. Όση ώρα τριγυρνούσαν ερευνώντας το μέρος και μιλώντας με τον υπεύθυνο τους παρακολουθούσα. Όταν τελείωσαν τους πλησίασα.

«Θα μου πείτε τώρα τι συμβαίνει ή όχι ακόμη;»

«Πάλι μπροστά μας είσαι εσύ;» είπε ο ξανθός.

«Έλα ρε Παύλο, χαλάρωσε λίγο» είπε ο καστανός που λογικά ήταν ο Αναστάσης Αδαμίδης.

Ο Παύλος με κοίταξε και πέρασε από δίπλα μου για να μιλήσει με κάποιον από άλλον μάρτυρα γιατί προφανώς εγώ δεν του έκανα. Κοίταξα τον Αναστάση.

«Μη με κοιτάς με αυτά τα μάτια, δεν πρόκειται να αποκαλύψω ευαίσθητες πληροφορίες. Έτσι μας έχουν πει να λέμε στους δημοσιογράφους»

«Τότε και εγώ δεν θα σου αποκαλύψω ότι δεν ήταν αυτός ο χώρος της επίθεσης» γύρισα την πλάτη μου και αποχώρησα. Εκείνος γέλασε. Το άκουσα καθώς έφευγα από το κλαμπ.

Καθώς γύριζα σπίτι μετρούσα τα δεδομένα μου. Οι φόνοι που ερευνούσα συνδυάζονταν κάπως με τα κλαμπ που άνοιξαν στη θέση των επιχειρήσεων τους. Υπέθετα ότι σε όλα τα κλαμπ υπήρχε ένας εξίσου καλά κρυμμένος χώρος μονάχα για τους εκλεκτούς. Αλλά αυτό που συνέβη σήμερα ίσως ήταν επίθεση από κάποιον αντίπαλο; Θα μπορούσε να είναι αντίποινα για τους φόνους που ερευνούσα; Ήταν πολύ νωρίς για υποθέσεις αν και κατέγραψα στο μπλοκάκι μου αργότερα στο σπίτι όλα όσα συνέβησαν. Όταν έπεσα κατάκοπη στο κρεβάτι αποκοιμήθηκα χωρίς καμία περαιτέρω σκέψη για την υπόθεση.