It Was Only Just a Dream [Revised1-20] (Soon to be published under LIB)

Chapter 44: Sana Panaginip Lang

Chapter 44: Sana Panaginip Lang

"Ah!" Napahawak ako sa ulo ako, sobrang sakit ng katawan ko, hindi ko magalaw, hindi ko alam ang nangyari sakin, masakit ang braso ko

"Gising ka na pala" napatingin ako sa nagsalita, isang babae, nakangiti lang siya sakin

"Nasan ako?" Tanong ko, umayos ako sa pagkakaupo at tinitigan siya

[Jessica's POV]

"Jess? Jessica! Gising na!" Minulat ko ang mata ko, kinusot ko muna at dumilat, hindi pala panaginip yun, gustoo kong maiyak pero kailangan kong tatagan ang sarili ko, ginising ako ni mommy, she's been up all night, nag aalala sa nangyari kagabi, si daddy naman, sinundan ata si terrence, hindi ko alam na mag ama pala sila.

Pero si Daddy was my stepfather lang, hindi ko siya totoong tatay, dahil ang totoo kong tatay patay na. That was the first issue of mine

"Mom? Bumalik na po ba si papa simula kagabi?" Tanong ko, nag aalala pa rin ako, kasi baka kung ano pang mangyaring masama diba?

Yung mga panaginip ko. Sana hanggang panaginip na lang talaga yun. Hanggang sa ngayon, hindi ko parin alam yung ipinapahiwatig nun, ang alam ko alam mga boses, maingay.

"Hindi pa nak eh, nag aalala na nga ako eh" si mama, halata na rin sa mukha niya, hindi na nga natuloy ang dinner kagabi sa nangyari, dito muna pina stay si paul, kasi diba ginamit ni nate yung kotse niya? Ano bang pumasok sa utak nun at umalis bigla

"Teka lang mom" nagpaalam ako kay mommy tska ako tumayo, kinuha ko yung cellphone ko sa may table sa tabi ng vase, naiwan ko dun kagabi, I dial ivan's number, nagbabasakali na nasa kanila at umuwi si nate dun, sana nga.

"Hello ivan?" Sinagot din ni ivan

"Ohhhh.... ang aga mo naman napatawag?" Halatang bagong gising pa siya, sorry kung naistorbo pa siya, pero kapatid niya yung nawawala

"Sorry kung naistorbo ka? Nanjan ba si nate?" Tanong ko,  sana nasa bahay na nila, at mahimbing ang tulog

"Nate? Sinu yun...?" Bangag ba ito si ivan? Kapatid hindi kilala, napailing naman ako

"Si Terrence? Umuwi ba jan?"

"Hindi baket?" Straight niyang sagot sakin

"Ha?"

"O sige bye" ibaba na sana ni ivan pero pinigilan ko siya

"Wait! Nawawala si terrence!" Sigaw ko na sa kanya, nakita ko si pat na bumaba ng hagdan, hindi ko na siya pinansin

"Ah mabuti naman"

"Ano ka ba? Nawawala na yun tao eh"

"Ano Nawawala?!!" baliw ba ito?

"Oo, sige hahanapin lang namin"

"Sige, balitaan nyo na lang ako" wala ba talaga siyang balak nahapin din? Tss, ang bitter talaga nito ni ivan kay nate, magkapatid talaga..

Binaba ko na ang cellphone ko, walang kwenta naman kausap si ivan, nakakaasar lang. Naglakad ako papuntang pinto nang sumakit ang bandang kaliwa ng dibdib ko

"PAT!" Sigaw ko, ah... ang sakit, sobra na ang hawak ko

"Jessica baket?......... oh my gad" hinawakan niya ako "tita! Tita si jess po" sigaw niya