It Was Only Just a Dream [Revised1-20] (Soon to be published under LIB)

Chapter 9

Chapter 9

Man of my Dreams

He ran after I bumped to him. I look after as he run faster. My heart starts to beat and I could hear it. It's just that, my Man of my dreams run away from me. My dreams left me here standing. I want to shout his name but I don't know, ang tagal tagal na pero hanggang ngayon hindi ko pa rin alam. I didn't know what his true identity, but I know he's my Man of my dreams.

            Lumapit sa akin si Ivan. He smiled but I aint. "Jessica, are you okay?"

            I fake a smile. "Ivan... wait lang." Muli kong pagtanaw sa kanya pero kahit ni anino ay wala na siya. "Wala na siya." Aniko. Napabuntong hininga naman ako at napabagsak ng balikat. You know how it feel that you left with someone who you loves.

            Masakit lang.

            "Ayos ka lang ba Jess?" Paul asked me. I just nod to him at nagkaroon ng glow ang mata ko na matandaan ko ang sinabi niya.

            "Pat! Paul! Diba kilala niyo 'yun? Yung lalaking bumunggo sa akin? You said it before." Pagtatanong ko sa kanilang dalawa, hoping na sabihin nila sa akin kung sino siya.

            "Bakit kilala mo ba siya?" Pagtataray naman sa akin ni Patricia. Kahit kailan talaga wala siyang tiwala sa akin.

            "Ah... actually Pat, hindi ko siya kilala sa pangalan pero alam ko siya 'yun. Ang Man of my dreams ko." Pagtatapat ko naman sa kanila. Napangisi na lamang si Patricia sa akin at nagtingin naman sina Paul at Ivan. I need his name.

            Desperada na akong gawin ang lahat. Makilala ko lang siya.

            "So? Ganun lang 'yun?" Saka siya tumawa na nakakapanloko.

            "Patricia, please?"

            She grinned. "No." she simply said and left me.

            Sumunod naman sa kanya ang dalawa. Nakakapangbagsak ng balikat na hindi man lang nila sabihin sa akin. Mukhang may humahadlang talaga sa amin na ayaw kaming paglapitin. Madami nang time na nakaharap at nakita ko na siya pero in everytime na kakausapin ko na siya. He always left me dumbfounded. Hindi naman sa naiinis sa kanilang tatlo pero naku. Ang tagal ko na rin naman kasi inaantay na malaman ang pangalan niya tapos ngayon na may chance na malaman ko na. Parang ganun pa rin, may something na bawal talaga.

            Sumakay naman kaming apat sa sasakyan. Nakakawalang gana. Bagsak ang balikat at nawala ang good mood ko kanina pa. Hindi na naman kami dumaan sa Wright Park dahil napagod na kaming apat. Sa dami ba naming pinuntahan at ginawa, sino bang hindi mapapagod. Mabilis naman kaming nakarating sa Hotel dahil may kalapitan na lang din naman ito.

            Pumunta na rin naman kami sa destined room namins dahil sa magkasama naman kami ni Patricia sa isang room ay no worries naman ako doon. Napaunat na lamang ako at sabay napahiga sa kama.

            "Nakakapagod. Patricia, gising mo na lang ako kapag kakain na ha?" Sabi ko naman sa kanya.

            Pipikit na sana ako pero binatuhan ako ni Patricia ng unan at napabangon at tumingin sa kanya.

            "Ano ka?! Jessica, fix up your things muna kahit konti lang 'yan." She rolled her eyes. I sighed. Wala naman akong nagawa kundi ayusin at lupiin ang mga gamit ko. Nang matapos naman ako ay bumalik ako sa pagkakahiga. Massage please? Nakakapagod lang talaga.