I'm Inlove with my STEP-BROTHER

~Chapter 36: She's missing~

JAMAICCA'S POV
"Nay, can I talk to you for a sec?" Napatingin sakin ni nanay habang naghuhugas ng pinggan. Nginitian niya ako at itinigil ang ginagawa niya.

"Ano yun anak?"

"Dati... Nung.. Kinidnap kayo ni daddy, sino yung kumidnap sa inyo?" Suminghap naman siya.

"Diba sinabi ko sa iyo dati pa na hindi ko alam? Please.. Wag mo na ipaalala." Simula nung mangyari yung kidnapping na yun, ayaw niya nang pag-usapan pa ito. Naiintindihan ko naman, na-trauma siya.

"Eh bago mangyari yung kidnapping? May kinausap ba kayo ni dad?" This time, yung mukha niya unti-unting pinag-pawisan. Umiiwas din siya ng tingins akin. Tapos parang kinakabahan na ewan.

"Wa-wala."

"Youre lying.." Napatingin siya sakin nung sabihin ko yun. "Nagkipag-kita kayo ni dad kay Daisy bago mangyari yung kidnapping tama ba?" Nanlaki ang mata niya sa sinabi ko. "Bakit?"

"A-anong ba-bakit?"

"Bakit ka nakipagkita sa kanya? Is something going on?" Mas lalo siyang pinagpawisan sa sinabi ko.

"I said I dont want to talk about it." Pagkasabi niya nun, tumalikod siya sakin at akmang aalis pero hirangan ko siya.

"Nay naman, Im doing this for you and dad. Cooperate naman. I want to know the truth."

"Please, anak. Not now-"

"Nay, ako rin ang nahihirapan sa sitwasyon niyo please na-"

"SHUT UP!" Nagulat ako nang bigla siyang sumigaw. First time in my entire life na nasigawan ako ni nanay. "HINDI BA SABI KO AYOKONG PAG-USAPAN?!"

Napayuko ako. Natatakot ako sa kanya.

Napansin naman niya na natakot ako sa ginawa niya kaya parang natuhan siya sa ginawa niya.

"A-anak.. Sorry. Nabigla lang ako." Parang tarantang sagot niya. Ako, nakayuko parin. Lumapit siya sakin at niyakap ako ng mahigpit. "Sorry, Cassie. Naii-stress lang kasi ako these past few days. I hope you understand. Ikaw naman kasi eh, ang kulit mong bata ka. Sorry.." Itinugon ko yung yakap niya pero kumalas din ako ng mabilis.

"Nay, I have to go. May kakausapin lang ako." Paalis na sana ako nang hawakan niya yung pulso ko.

"Dont tell me, may kinalaman ito saagkidnap samin ng daddy mo?" Hindi ako sumagot. Instead, hinawakan ko yung kamay niya na nakahawak sa pulso ko at unti-unti itong kinalas sa pagkakahawak ng pulso ko.

"CASSIE!" Rinig kong tawag niya sakin bago ako tuluyang makaalis.

Useless ang pag-uusap ko kay nanay maging kay daddy man, kailangan kong linawin ang lahat.

("Hello? Jamaicca? Do you nee-") pintutol ko ang pagsasalita niya.

"I need to talk to you. Magkita tayo ngayon sa park na pinaka-malapit sa school." In-end ko agad yung tawag. I need to clarify things.

Dumiretso agad ako sa park na pinaka-malapit sa Johnson University. Itinakbo ko nalang dahil nakalimutan kong magsasakyan. Siya lang ang makakasagot sa lahat ng tanong ko. Siya lang makakasagot sa lahat ng curiosity ko.

"Oh, Jamaicca. Whats up?" Napalingon ako sa nagsalita. Lumapit agad siya sakin at umupo sa tabi ko.

"Ikaw ba?" Napakunot ang noo niya sa sinabi ko.

"Ano?"

"Ikaw ba ang namblack-mail sakin three years ago?"

"Anong pinagsasasabi mo?"

"Ikaw ba yung nangkidnap sa magulang ko at namblack-mail sa kanila?" Nagisip-isip pa siya na kunwaring walang ka-alam alam.

Tumawa siya. "Ah, yun ba?" Nakita ko nanaman ang pagngisi niya. "So? Anong gagawin mo?"