Su ve Hayat

6. Bölüm

Nermin teyze arkama doğru baktı ve arkadan bir ses “Uykucumuz da uyanmış. Annem seni anlata anlata bitiremedi. Hoş geldin ben Hayat.”

Bu tanıdık ses ve isim karşısında şaşkınlığımı gizleyemeden arkamı döndüm ve gerçekten Hayat olduğunu görünce ağzımı istemsizce daha çok açtım fakat hiçbir şey söyleyemedim. O da benim kadar şaşırmış olacak ki onunda suratında aynı ifade olması ister istemez içimde kahkahalar atmama neden oldu. Fakat biz şimdi Hayat’la aynı evde mi yaşayacağız? Bunu düşününce içimde kahkahalar atan Su sustu, mutlu mu olması yoksa üzülmesi mi gerektiğine karar veremedi. Nermin teyze de bizi şaşkınlık içinde izlerken Hayat konuşmaya başladı.

“Su, senin olduğunu bilmiyordum. Ama inan şimdi daha mutlu oldum.” dedi ve o güzel kahkahasını atarak geldi yanıma oturdu. Bende en son ona sinirlendiğimi hatırlayıp suratımı astım. Nermin teyze Hayat’a bakarak

“Demek tanışıyorsunuz. Ne güzel işte buna daha çok sevindim. Hadi bakalım yemeğe” dedi ve ayağa kalktı. Hayat’la biraz daha yan yana oturmamak için ayağa kalktım. O sırada hala oturan Hayat kolumdan tutup beni durdurdu. “Seninle çok eğleneceğiz Su. Emin olabilirsin” o kızgın bakışlarımdan bir tanesini yollayıp kolumu hızlıca çektim ve o meşhur takma adlarından birini daha yolladım “Pis Manyak”

“Şimdide yeni bir lakap mı? Hadi ama Su nerem pis, belki birazcık manyak olabilirim ama pis değilim” dediğinde peşimden masaya doğru geliyordu. Masada hiç konuşmadan yemeği yedik. Tabi arada Hayat’la birbirimize sinirli bir şekilde bakmaktan da geri kalmıyorduk ya da ben sinirli bakıyordum onun suratında o aptal gülümseme vardı. Aptal ama o bayıldığım gülümseme. İç sesimi bastırıp yemeğime gömüldüm. Ama çatalımla didiklemekten başka bir şey yapamadım. Nermin teyze anlamış olacak ki

“Su, yemekleri beğenmedin mi kızım”

“Hayır Nermin teyzecim çok beğendim ama midem biraz kötü o yüzden yiyemiyorum.”

“Neyin var? Doktora gidelim istersen”

“Gerek yok, stresli olduğum zamanlarda böyle oluyor. Bugün kolay değildi yarına bir şeyim kalmaz”

“Evet canım, aslında konuyu açmak istememiştim ama Semih anlattı. Hayat tanır belki o kızı ya da çocuğu. Sonuçta çocukla aranda bir şey yokmuş. Ne garip insanlar var ya” o sırada Hayat’a baktım. Yüzünde anlamaz bir ifade vardı annesine dönüp

“Ne olmuş ki”  diye sordu.

“Sizin okulda bir çocuk varmış. Su ile aralarında bir şey yokmuş sadece birkaç kez konuşmuşlar. Okuldaki kızlar da bu çocuğu seviyorlarmış. Bugün Su o çocukla kızı konuşurlarken duymuş. Çocuk terslemiş ama kız yinede Su’yun sana göre olmadığını kanıtlayacağım demiş. Sonra Su yurda gitmiş, kız da orada kalıyormuş Su’yun eşyalarını karıştırmış. Su fark etmiş müdürüne söylemiş ama kız müdürün yeğeniymiş.” Nermin teyze o kadar hızlı anlatmıştı ki Hayat’ın anlaması için biraz bekledi. En sonunda Hayat gözlerini kısmış bir şekilde bana bakarken annesine “Ben bunu araştırırım” dedi. Suratından sinirlendiği anlaşılıyordu. Onun sinirli halini gören biri olarak hemen odama çıkma isteğiyle dolup taştım. Masadan kalktım “Yemek için çok teşekkürler, ilaç içip yatsam iyi olacak. Size iyi geceler”

“Kendini kötü hissedersen haber ver canım. Doktorumuzu çağırabiliriz”

“Tamam Nermin teyze” arkamı dönüp odadan çıktım. Hayat’ın odasının önünden geçerken biran duraksadım. Odasını çok merak ettim ama ben bakarken gelir diye bunu göze alamadım.

Odama gidip geceliğimi giydim ve yatağımın üstüne oturup kitabımı okumaya başladım. Yarım saat kadar okuduktan sonra odamın kapısı çaldı Nermin teyze olacağını düşünüp “Gel” dedim. Kapı açılınca içeriye Hayat girdi, gecelikle olduğumu unuttum ve ben ona bakarken bir an belki bir saniye kadar gözleri bacaklarımda takıldı. Hemen bakışlarını yüzüme çevirdi ve boğazını temizledi.