KALP SIZIM (CASUS) - KİTAP OLDU!

Birinci Bölüm

Lütfen okumaya başladığınız tarih ve saati buraya yazınız...
Aşkta güzel bir yolculuk geçirmek dileğiyle, keyifli okumalar dilerim...

2010

Tam bir yıl olmuştu.

O lanet gecenin ardından tam bir yıl geçmişti. Genç kız karanlığın içinde gözlerini belli belirsiz açıp kapıyordu. Neredeydi? Bilmiyordu.

"Ünlü iş adamı Tahir Kaplan ve eşi Hatiçe Kaplan özel uçağın düşmesiyle hayatlarını kaybetti!"

"Koca bir servet Tahir Kaplan'ın 19 yaşındaki Arzu Kaplan'a kaldı!"

"Büyük bir trajedi..."

"Yoğun sis nedeniyle görüş alanı daralan uçağın pilotu..."

"Sevilen iş adamın cenazesine iş dünyası büyük bir katılım gösterdi..."

Kulağında bu sesler sürekli çınlıyordu. Spikerlerin ana haber bülteninde söylediği sözler tekrar tekrar yankılanıyordu. Artık inkar evresini geçmişti. Gerçeği çok acı bir şekilde kabullenmişti. Ya da kabullendiğini zannediyordu...

"Canım kızım, seninle gurur duyuyorum."

Babasının sesi zihninde dolanıyordu. Sesini unutmamıştı ne büyük mutluluk ama? Bir gün anne ve babasının sesinin unutacağından deli gibi korkuyordu. Boş boş eski taş duvara baktı.

Gözünden bir damla yaş donuk bir şekilde aktı. Artık tamamen hissizleşmişti.

Sol koluna bağladığı sert lastiği daha da sıktı. Sağ elindeki iğneyi damarına korkusuzca batırdı ve yavaşça iğnedeki sıvıyı damarına enjekte etti.

Evet. Genç kız kalbindeki derin acıdan kurtulmanın yolunu bulmuştu.

Saniyeler sonrasında vücudu uyuştu ve tüm bedenini büyük bir titreme sardı.

Ölmek istiyordu.

Yolun sonuna gelmişti.

Fazla bile dayanmıştı öyle değil mi? Koskoca bir yıl boyunca ölmeyi başaramamıştı. Ama artık son vuruş onu bu hayattan kurtarabilecekti...

Tam da her şeyin biteceğini düşündüğü zaman iki güçlü elin onu kollarından sarstığını hissetti.

***

Arzu, gözlerini açtığında etrafına bakındı. Nerede olduğunu kısa bir sürede anladığında ağzından ufak bir küfür çıktı.

Ölmeyi yine başaramamıştı.

"Kahretsin."

"Ölümden dönmüş biri için oldukça umut dolu bir sözcük."

Arzu, sesin geldiği yöne doğru hızlıca başını çevirdi. Bu adamda kimdi?

Genç adam gülümseyip elini uzattı. "Kim olduğumu soruyorsan, ben hayatını kurtaran adamım."

Genç kız adamın elini havadan bırakmadı ve homurdanarak sıktı. "Tanıştığıma hiç memnun olmadım."

Adamdan beklenmedik bir kahkaha sesi yükseldi. "O niye?"

"Hayatımı kurtardığın için."

"Hımm... Genelde tam tersi söylenir ama önemli değil."

Genç adam, ellerini siyah kotunun ceplerine koydu ve birkaç adım attı hasta yatağının kenarına doğru. "Neden ölmek istedin?"

Arzu alaylı bir tavırla gülümsedi. Açık kahverengi gözleri solgundu. "Canım sıkıldı," diye cevap verdi omuz silkerek.