Yasak AŞK // ALSEL (+18)

-15-

2 ay sonra

Ali;

Aldığım yumrukla daha da hırslanıp gelişine karnına yumruklar savuruyorum. En son yüzünün ortasına vurduğum yumrukla yere yığılıyor.

F (Ferhat): Vayy! Hapiste son günü ama ilk günkü gibi hırslı!

Elimin tersiyle kanayan burnumu siliyorum. Iki aylık bir işkencenin ardından Cenk şikayetini geri alıyor. Bugün tahliye ediliyorum.

A: Hadi. Bak bugün gidiyorum. Ver şu fotoğrafı!

Iki aydır kimsenin yüzünü görmüyorum. Burda hayatta kalmamın tek sebebi Ferhat'ın Selin'in fotoğrafını iki aydır vermemesi. Zaten bundandır her gün birileriyle dövüşmemin nedeni. Çıkacağımı bir tek Selin biliyor. Zaten onun sayesinde çıkıyorum. Ferhat cebinden çıkardığı resmi bana uzatıyor. Hızla çekip alıyorum elinden.

F: Iki ayda çok değiştin, tam bir savaşçı oldun Mertoğlu!
A: Seninle burda tekrardan karşılaşmak hayatımdaki en boktan ikinci şey!
F: Ahaha! Birinci şey neymiş?
A: Sensin.

Donakalıyor. Gülüyorum.

F: Şimdi sen bugün tahliye oluyorsun ya!
A: Ee?
F: Selin seni karşılamaya gelmiştir.

Dişlerimi sıkıyorum.

A: Sanane bundan!
F: Güzel kızdı. Selam söyle, Selin' e.

Kan beynime sıçrıyor. Hiç bir şeyi umursamadan yakasına yapışıyorum. O sırada -büyük ihtimal- tahliyem için gelen gardiyan sesleniyor.

X: Ali Mertoğlu! Serbestsin.
A: Onun adını ağzına alma!

Yakasını bırakıp yerden çantamı alıyorum.

F: Seninle görüşeceğiz Ali Mertoğlu! Er ya da geç!
A: Er ya da geç...

Koğuştan çıkıp ilerliyoruz. Çıkış kapısının yakınında bulunan kısımdan kemerimi, kimliğimi ve telefonumu alıyorum.

X: Hadi yine iyisin. Düşme bir daha buraya.
A: Hiç niyetim yok.

Açılan kapıdan çıkıyorum ve gözlerimi kapatıp temiz havayı içime çekiyorum. O sırada boynumda kollarını hissediyorum.

S: Ali!

Çantamı yere bırakıp ellerimi beline doluyorum.

A: Selin'im..

Kokusunu iyice içime çekiyorum. En derinlere. Hiç ayrılmak istemiyorum.

A: Böyle dursa zaman!

Selin de başını omzuma gömüyor.

S: Çok özledim seni.
A: Bende seni çok özledim.

Sarılmamız son bulunca yüzümün halini görüp çığlık atıyor. Elini ağzına götürüyor.

S: Ali!
Bu sabahki yaralarıma dokunuyor.
S: Ali! Kim yaptı bunu!
A: Selin yok bir şey!
S: Ali kötü görünüyor kim yaptı-
A: Bir şey yok ben yaptım! Gerçeklerden kaçarak yaptım! Kendime yalan söyleyerek yaptım! Korkumdan yaptım bunu, ben yaptım.

25 Eylül 2012

Nefesim kesilene kadar koşuyorum. Ona bir zarar vermesi endişesiyle. Bir yandan da kulağımdaki telefonla ilgileniyorum.
A: Ona dokunma!
F: Şu an tam da karşımda duruyor.
Nefesim kesilirken daha da hızlanıyorum. Ben hızlandıkça gözyaşlarım hızlanıyor. Hıçkırıklarım hızlanıyor. Ben hızlandıkça, zihnim yavaşlıyor.
A: Sakın!
F: O seni kurtarmak için tam zamanında yetişti ama, sen ona yetişemedin! *alıntı*
Önce bir kahkaha, ardından bir silah sesi duyuyorum. Yakından gelen silah sesiyle ayaklarım yere yapışıyor adeta.
A: Anne...