Yasak AŞK // ALSEL (+18)

-21-

Selin;

O kadar kısa sürede bulunduğumuz yere gelemeyeceğinin rahatlığıyla adresi veriyor ve telefonu yüzüne kapatıyor. Arkadan kollarımı tutan adamlara direnmeye devam ediyorum.

S: Yalvarıyorum! Bırak beni!
H: Cık cık cık! Daha film yeni başlıyor.
S: Bana ne yapacaksın?
H: B-ben aslında...bu kadar acımasız değildim. Karım. K-karım öldü benim. Kızım çocuğunu düşürdü. Ali kalp hastası. B-ben. Kötü değilim. Ali! Her şey Ali'nin suçu! Her şey!
S: S-saçmalama lütfen! Bırak beni gideyim ne olur!
H: Üzgünüm. Yapmak zorundayım. O bebeği doğuramazsın.
S: D-dur nereye?

Beni duymazdan gelip arkasını dönüyor.

H: Hadi. Bitirin şu işi.
S: HAYIR!!!

Kulakları tırmalayan çığlığımı duymamak için ellerini kulaklarına siper ediyor.

H: Özür dilerim. Bana başka çare bırakmadınız. Affet.
S: Hayır hayır! Hayır gitme! Yapma ne olur!

Ağlayarak ona yalvarıyorum. Fakat o depodan çıkıyor.

S: Yapmayın! Ne olur bırakın gideyim ne olur!
X: Kes ağlamayı!

Yüzüme yediğim tokatla afallıyorum. Kollarımı tutan adamlara dönüyorum.

S: Hiç mi vicdanınız yok?! Ha! Bırak beni Allah'ın belası herif bırak!
X: Hadi bitirelim şu işi.
S: Ha-yır...

Karnıma yediğim yumrukla inliyorum.
S: Yapma-yın! Ne olur..

Kesik kesik kelimelerimi duymazdan gelip bir yumruk daha atıyorlar. Kolumu tutan adamlar bırakıyor ve yere yığılıyorum. Hep bir taraftan karnıma tekmeler savuruyorlar. Cenk'in adamlarının beni çıkmaz sokakta dövdüğü gece geliyor gözümün önüne. Beni geçmişimden vurdun! Seni asla affetmeyeceğim Haluk Mertoğlu! Bacaklarımda hissettiğim sızıya kayıyor gözlerim. Kanı fark eden adamlar duruyor.

X: İşte bu kadar! Hadi gidelim!

Ali;

Aniden adamı yere atarak çaldığım motorla son sürat varıyorum adrese. Hızla uzaklaşan arabaları gördüğümde kanım donuyor.

A: Lütfen! Lütfen geç kalmış olmayayım!

Motordan inip koşarak depoya giriyorum. Yerde titreyerek elini karnına siper eden Selin'i görüyorum.

S: Geç kaldın sevgilim...

Gözümden yaşlar çoktan akmaya başlamışken yanına koşuyorum. Yerdeki kanı görüyorum.

A: H-hayır!

Hızla yorgun bedenini kucaklıyorum.

S: Geçen zamanı telafi edemeyiz.

Hıçkırıklarım aldığım her nefesi boğazıma dizerken bağırıyorum.

A: Hayır baba hayır!!! Yapmadım de! O yapmadı de Selin o yapmadı de!

Boş depoda sesim yankılanırken o da çoktandır ağlamaktan kızaran gözlerle bana bakıyor.

S: O yaptı Ali. Baban yaptı...

Başını kucağıma yaslıyorum.

A: Özür dilerim. Böyle bir babaya sahip olduğum için özür dilerim.

***
Aradan saatler geçiyor ve doktor çıkıyor.

Doktor: Selin Hanım'ın yakını siz misiniz?
A: E-evet! Ailesi yolda.
Doktor: Hastanın vücudunda birkaç ezik dışında çok kritik bir şey yok. Vücudunu uyuşturduk. Bu ağrısını alır. Ama maalesef, bebeği kaybettik.