Yasak AŞK // ALSEL (+18)

-29-

Selin;

Gördüğüm manzaranın hayal kırıklığını üstümden atmaya çalışırken Damla ise açıklama yapmaya çalışıyor.

D: S-Selin gerçekten tahmin ettiğin gibi değil! Ali benim üstüme kustu! Bende duşa soktum onu! Yani ben sokmadım tabiki kendi girdi! Ben de girdim! A-ama ayrı ayrı girdik! Selin gerçekten yanlış anla-

Lafını yarıda kesip arkamı dönüyorum ve hızla ileride beni bekleyen taksiye biniyorum. Adresi verip arkama yaslanıyorum. Taksici hızlı bir şekilde sürerken ben de sessiz bir şekilde ağlıyorum. Acaba ablam beni görünce ne tepki verecek? Peki annem? Kesin kızarlar. Benden nefret ederler. Peki Ali beni ilk gördüğünde ne hissetmişti?

X: Bacım geldik.

Bu kadar sürenin hangi ara geçtiğini sorgularken uzatmadan parayı verip aşağı iniyorum. Eve gidip hızla kapıyı çalıyorum. Fakat kapıyı perişan bir şekilde halam açıyor.

S: H-hala! Ne bu hal?
E(Ebru) : Selin, annen...

Ali;

Ikimiz de giyinip geldikten sonra dolaptan viskiyi çıkarıp bardağa dolduruyorum. Yanıma doğru gelen Damla'yı baştan aşağı süzüp ıslık çalıyorum.

A: Tuğçe'nin pijama takımı yakışmış. Yakıyorsun!

Hayretle yüzüme bakıyor.

D: Gerçekten düşündüğün şey bu mu? Kız yanlış anladı ona bir açıklama bile yapmadın!
A: Açıklayacak bir şey yok.
D: Ne demek yok! Ortada bir yanlış anlaşılma var ve açıklayacak bir şey yok öyle mi? Kız kim bilir ne zannetti!
A: Ne zannederse zannetsin! Umrum değil.
D: Allah bilir ne kadar üzüldü.
A: Daha çok üzülsün tamam mı!! Benim yaşadığımın kat ve kat daha fazlasını yaşasın! Kocası teselli eder onu nasılsa!
D: Sen kafayı yemişsin!
A: Yedim ulan! Kafayı yedim! Sanane!
D: Sana söyleyecek söz bulamıyorum ya! Iğrençsin!
A: Iğrenç olan ben değilim, onlar!  Başıma yeni bir Ferhat belası geldi onunla uğraşacak halim yok!
D: Önce Zafer'i hallet! Ferhat'mış! Kim bilir ona ne yaptın?

Bunu sorarak imalı bir şekilde beni suçlayınca sinirlerim hepten tepeme çıkıyor. Hızla yanına gidip koluna yapışıyorum.

A: Sakın ha, o aşağılık herifi bana savunma! Sonun kötü olur!

Kolunu bırakıp vücudunu ileri doğru savuruyorum.

A: Defol git şimdi.
D: Kendi kafasına sıkmış bir adamı tek başına bırakacak kadar delirmedim!

Elimi yüzüme götürüp sıvazlıyorum. Bardağı kafama dikip boş bardağı karşı duvara fırlatıyorum. Yeni bardak çıkarmak yerine şişeyi kafama dikliyorum.

D: Yavaş iç biraz!
A: Burda kalmak istiyorsan bana karışmayacaksın!
D: Bile bile kendini ölüme sürüklemeni görerek mi?

Yanıma gelip şişeyi elimden alıyor.

D: Şimdi içmeyi kesiyorsun. Ben de sana kahve yapıyorum. Sonra da ilacını içiyorsun. Tamam mı?
A: Tamam değil ver şunu!

Elimi uzatarak şişeyi almaya çalışıyorum ama benden kaçırıyor.

D: Hayır. Dediğimi yapıyoruz. Seni düşünüyorum ben.

Şişenin tıkacını kapatıp dolaba koyuyor, dolaptan bir kahve bardağı alıp makinenin düğmesine basıyor.

D: Hadi ne duruyorsun? Ilacını al.

Üst dolabı çıkarıp ilacımı alıyorum. Tam yanındaki dolaptan da bardak çıkarıp su koyuyorum ve ilacı içiyorum.