Unforgettable Nights (SPG)

CHAPTER TWENTY FIVE

Unforgettable Nights.

Madilim at ingay ng mga insekto ang tanging naririnig nila.. minaigi muna nilang mag-stop over sa lugar kung san makakatulog ang mag-ina niya

Halo-halong isipin ang umiikot sa ulo ni Privo habang pinagmamasdan ang mag-ina niya..

"Mahal na mahal ko kayong dalawa. Hindi kayo mawawala sa puso ko" sambit niya sa isip niya, naramdaman niya ang pag-Vibrate ng cellphone.

"Hello Ivo? Nasaan na kayo!

"Hindi ko maexplain ang lugar na to. basta madilim pero alam ko nasa highway na kami."

"Sorry talaga Privo failed yung plano. Buksan mo yung Gps mo para masundan ko kayo."

"Thanks anyway"

Para silang nakatakas na bilanggo na kailangan tugisin. Sandali pa ay bumaba si Privo sa sasakyan dahil meron siyang taong kailangan kausapin. Iba na kasi ang pakiramdam niya at maliit na ang mundo nila.

"Hello?

"Oh, privo anong oras na anong kelangan mo?

"Yung binilin ko sayo ha. Yung para kay Winona kapag may masamang mangyare ibigay mo sa kaniya yang pinagagawa ko.. aasahan ko yan, sige na bye.

Pumasok na siya sa loob ng sasakyan at isinandal ang ulo at sinimulan nang paandarin ang sasakyan dahil isang oras nalang ay magliliwanag na din.

"Natulog ka ba?"

"Oo, kagigising ko lang" pagsisinungaling niya. "Nasaan na tayo?

"pabalik ng Maynila..

"Bakit?

"Babalik tayo. Gusto ko kausapin ang Daddy ito nalang ang huling alas na hawak ko. Wag ka magalala Winona basta tandaan mo mahal na mahal ko kayo.

"Privo..

sumilip na ang liwanag at bandang alas singko na ng umaga. Binabaybay pa din nila ang kalsada. Halata sa dalawa ang katahimikam at parehas nagiisip.

"Fuck"  pagmumura nito, at mabilis minameobra ang sasakyan. Dahil nakasunod na sa kanila ang Kotse na itim. Napahataw siya sa Manibela,

"Idial mo si Kei. Sabihin mo nasundan tayo"

"Privo. Bumagal ka lang. Baka maaksidente tayo" para silang laruan kung magmabilis, hindi ininda ang mga sasakyan na nakakasalubong niya dahil sa pag-o-overtake sa kagustuhan na makatakas sa paningin ng mga humahabol sa knila.

"Yakapin mo maigi si Queeny. Bibilisan ko pa" umabot ng 60,70,80 ang speed ng takbo, halos sawayin na siya ni Winona. Nalampasan nga nila ang ilang sasakyan dahil sa pag-overtake pero sa huling lagpas nila ay

"Privo yung TRUCCCCCCKKKKKKKKK..

Booooooooogssssg. crrrrrooookk..

Doon ay sinalpok nila ang Truck na mabagal na umaandar. Kaya mabilis na nawalan sila ng malay. Pinagkaguluhan sila at miski ang mga itim na sasakyan ay gulantang dahil hindi nila akalain na ganun ang mangyayare.. kaya minabuti nilang ibinalita sa Ama nito ang pangyayare.

Wiwowiwowiwo (ambulance siren)

● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ●

● After 8-months ●

"Doc, doc" sigaw ng ama nito dahil naigalaw ni Privo ang daliri nito.

"Babe, Ivo naririnig mo ba ako? Please wake up na." Doon ay gumalaw nanaman ang kamay nito kaya bakas sa muka nila ang saya. Pinalabas sila ng doctor upang suriin ang pasyente