Sabah yüzüme vuran sıcaklıkla gözlerimi hafifçe açtım. Karşımda pislik Tuna'yı görmeyi beklemiyordum tabii.
"Bir kadın uyandığı ilk anda bile bu kadar güzel olabilir mi ? " diyen Tuna'ya karşı yavaşça yatakta doğrulup esnedim ve yorganı üstümden itip ayağa kalktım.
Gözlerinin içine bakarak:
"Ne diyorsun sabah sabah Tuna. Hem senin benim odamda ne işin var? Çabuk çık buradan biri görecek!"diye çemkirdim.
"Ah güzelim. Yapma böyle senin gibi güzel ve asil bir kıza bu tür kaba konuşmalar hiç yakışmıyor. Hem merak etme annenle ablan beni tuvalette zannediyorlar. Yakalanmayız."diyerek yavaşça yanıma yaklaştı ve belimden tutup beni kendine çekti. Bu hareketine karşılık hemen ellerini itip ondan uzaklaştım.
"Vazgeç artık Tuna vazgeç! Sen ablamın nişanlısısın ve benim de eniştemsin. Bundan fazlası olamazsın benim için. Şimdi çık git buradan yoksa ablama herşeyi anlatırım!"
"Anlatamayacağını ikimiz de biliyoruz güzelim. Hem benim ablanı değil seni sevdiğimi çok iyi biliyorsun. Bende senin beni sevdiğini biliyorum. Uzatmasan artık güzelim?"
"Ben seni sevmiyorum. Asıl artık sen uzatma yeter! Çık git şu odadan!"diye sesimi yükselterek bağırınca hemen eliyle ağzımı kapattı ve beni duvara yasladı. Gözlerimin içine sinirle bakarak :
"Bağırmayı kes! Tamam gidiyorum ama bu asla son değil. Senden asla vazgeçmem!"diyip elini ağzımdan çekti ve hızlıca odadan çıkıp kapıyı kapattı.
Ellerimle yüzümü kapatıp sırtımı kapıya yasladım ve yere oturdum. Hep böyle oluyordu. Ne zaman bana bulaşsa en sonunda beni tehtid edip çekip gidiyordu. Ama güçlüyüm ben , her konuda güçlü ve soğuk kanlı bir insanım. Hep de öyle olmuştu zaten. Hayatımda en fazla 3 kez ağlamışımdır.
Ellerimi yüzümden çekip derin bir nefes aldım ve aldığım nefesi yavaşça verdim. Sanırım bu işi artık ablama anlatma zamanım gelmişti. Bu böyle süremezdi. Belki de evleneceklerdi. Buna izin veremezdim.
Büyük bir kararlılıkla aynı zamanda yavaşça yerden kalktım. Gardırobumu açıp içinden siyah yüksek bel pantolonumu, siyah uzun kollu göbeği açık kazağımı çıkarttım ve hızlıca ikisini de üstüme geçirdim. Odamdaki küçük banyoya girip dişlerimi fırçalayıp yüzümü hızlıca yıkayıp bordo rujumu ve siyah eyelinerımı sürüp banyodan çıktım. Saçlarımı da tepeden topuz yaptıktan sonra odadan çıktım.
Merdivenlerden aşağı inerken ablamın kahkaha sesleri geliyordu. Yerimde durup derin bir nefes alıp verdim. Tamı tamına 22 yaşındaydım ve üniversite son sınıfta konservatuvar okuyordum. Lise son sınıftan beri de piano çalıp şarkı söylüyordum. Bu zamana kadar verdiğim en zor karar buydu. Evet bunu yapacaktım.
Yumruklarımı sıkıp bıraktım ve son bir kez derin bir nefes alıp verdim. Bu iş bugün bitecekti! Hızlıca merdivenleri inip annem,ablam ve Tuna'nın olduğu kahvaltı masasına oturdum. Tuna'nın gözlerinin içine kararlılıkla baktım ve ablama dönüp:
"Abla bugün seninle önemli bir konu hakkında konuşmam gerek. Acil!!"derken acil kelimesini üstüne basarak ve Tuna'ya bakarak söylemiştim. Tuna kaşlarını çatıp bana şüpheyle bakmaya başladı. Hemen ablama geri döndüm ve ;
"Saat 12 gibi dersim var ondan sonra sahilde buluşalım tamam mı?"diye sordum. Ablam kafasını sallayarak:
"Tamam Armina da nedir bu kadar önemli olan şey niye evde konuşmuyoruz?"diye merakla sordu.
"Konuşunca anlarsın abla."dedim ve ağzıma küçük bir peynir parçası atıp hızlıca çiğnedim.
Tuna'nın bana baktığını hissediyordum. Gözlerini benden ayırmıyordu. Ama asla ona bakmayacağıma dair kendime söz verdim ve sözümü tutmayı başararak masadan kalktım. Annemin yanaklarını öpüp ablama sarıldım.
"Görüşürüz. Ben çıkıyorum derse yetişmem gerek."diyerek hızlıca ayakkabılarımı giydim,üstüme kısa deri ceketimi aldım ve çantamı da alıp evden çıktım.
Hava biraz soğuktu ama soğuğu hep severdim zaten. Kolay kolay da hasta olmazdım. Çantamdan arabamın anahtarını çıkartıp arabanın kapılarını açtım ve hızlıca şoför koltuğuna oturdum. Radyoyu açıp güzel bir şarkı buldum ve kemerimi takıp arabayı çalıştırdım. Şarkıyı mırıldanarak söylemeye başladım. Bir yandan da okula doğru sürüyordum.
Okulun önüne geldiğimde okulun otoparkına arabamı park edip yan koltukta duran çantamı aldım ve arabadan inip kapıyı kilitledim.
Şimdiden ablamla yapacağım konuşmayı düşünmeye başlamıştım bile. Umarım bana inanırdı ve bu işi bitirirdi. Yoksa benim için hiç iyi olmazdı.
Merhaba canlarım ♡♡ Burda yeniyim ilk hikayem ve ilk deneyimim. Daha önce kağıtlara birşeyler yazardım ama wattpad benim için bir ilk. Eğer yazım hatalarım varsa affedin lütfen. Düzeltmem gerek birşey olursa da mutlaka söyleyin. Bu benim için iyi olur. Multimedia da Armina var.
Beğenenleri ve yorum yapanları hatta sadece okuyanları bile şimdiden çok çok çok öpüyorum.
Birde soru soralım bakalım ne kadar dikkatli okuyucularsiniz.
☆Sizce Armina'nın ablası bu itirafa ne tepki verecek ? En önemlisi Armina bu itirafı yapabilecek mi ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAZGEÇİLMEZ ☀🔥
ChickLit"Sen gerçekten güçlü bir kızsın Armina. İçinde neler oluyor bilmiyoruz ama dışarıdan gerçekten güçlüsün." "İçimde olanları dışarıya yansıtmadığım için güçlüyüm ya zaten." ...
