8.Bölüm "Ne Dedin Sen?"

25 3 0
                                    

Üstüme binen ağırlıkla gözümü yavaşça açtım. Etrafa baktığımda daha önce geldiğim için Ateş'in odasında olduğumu anladım. Gözlerimi ovuşturup yataktan hafifçe doğrulmaya çalıştım ama belimi saran kollar beni engelledi.

Kafamı yanimda yatan kişiye doğru döndürdüğümde bana ahtapot gibi sarılan kişinin Ateş olduğunu gördüm. Kafamı tekrardan yastığa koyup yavaşça Ateş'e doğru döndüm ve onu izlemeye başladım.

Tanrım, bir insan nasıl bu kadar yakışıklı ve kusursuz olabilir? Elimi yavaşça Ateş'in kusursuz yüzüne koydum ve onu izlemeye devam ettim. Ne kadar yanlış bir şey yaptığımı biliyordum ama kalkamıyordum işte yataktan. Normalde şuan kolunu ittirip çoktan ayaklanmış olmam gerekiyordu ama ben bu çocuğa karşı koyamıyordum.

Ateş hazır uyuyorken ona içimi dökmeye karar verdim. Fısıltı halinde konuşmaya başladım.

"Ablamla bir tartışmamızda bana aşık olunca anlarsın demişti ve bende ona asla aşık olmam demiştim. Ne kadar yanılmışım meğer, Ne kadar da büyük konuşmuşum. Bal gibi de aşık olurmuşum ben işte. Seni sevdiğimi şimdi şimdi anlıyorum. O evden çıktığımda aklımdaki tek kişiydin, hem aklımda hem kalbimde..." diyip derin bir nefes aldım ve konuşmama devam ettim.

"Sen hayatın bana "büyük konuşma" derken önüme sunduğu örneksin Ateş, sen artık benim herşeyimsin. Sevmem dedim geçer gider dedim birşey olmaz dedim ama yanılmışım işte... sen geldin başıma ve sakın geçip gitme Ateş. Sen benim tek sığınağımsın."diyip elimi Ateş'in yüzünden çektim ve yavaşça kalkmaya çalıştım.

Bir anda tekrardan yatağa atılmamla şaşkınca Ateş'e baktım. Uyanmıştı... Bir elini belimden çekip yüzüme koydu ve yavaşça yüzümü okşamaya başladı.

"Senden asla gitmem ben güzelim. Sen yeter ki benim kalmama izin ver."diyip sıkıca sarıldı bana. Bende ona sıkıca sarildim ve o güzel kokusunu içime çektim.

•••

"Armina hadi güzelim hâlâ hazır değil misin?"

"Bir dakika Ateş kendime kıyafet seçmeye çalışıyorum."diyip tekrar dikkatimi kıyafetime verdim.

Bugün Ateş'in arkadaşlarıyla tanışmaya gidecektim ve ne giyeceğimi bilmiyordum. En sonunda valizimden siyah bir kot etek ve siyah kısa kollu tişört çıkarıp hızlıca üstüme geçirdim, baharlık siyah ayakkabılarımı da giyinip saçımı açık bıraktım. Yüzüme hafif bir makyaj yapıp elime yüzüklerimi taktım.

Yatağın üstünden çantamı alıp yavaşça merdivenlerden aşağı indim. Ateş beni görünce kaslarını çatarak yanına inmemi bekledi.

"Bu ne hâl Armina?"diyince kaslarıni çatma sırası bana geçti.

"Ne varmış halimde?"

"Bu eteğin yarısını dikmeyi unutmuşlar galiba?"dediğinde çatılan kaşlarımın yerini kahkahalarım aldı.

"Saçmalama Ateş şuan bunun tartışmasını yapmayacağız dimi?"

"Hayır yapmayacağız Armina. Sen gidip eteği çıkaracaksın ve konu kapanacak."

"Hayır ben çok beğendim bu eteği çıkarmayacağım."

"Güzelim ya sen çıkartırsın ya ben çıkarttırırım."

"Ateş geç kalıcaz lütfen saçmalama."dediğimde sinsice gülüp hızlıca yanıma geldi, bir anda beni sırtına atıp merdivenleri çıkmaya başladı.

"Gerçekten mı Ateş? Indir beni ya saçmalama."dediğimde çoktan odaya gelmiştik. Eteğimin açılmamasına dikkat ederek yavaşça beni yere indirdi ve belimden tutup beni kendine çekti. Tanrım, galiba kalp krizi geçiricem!!

VAZGEÇİLMEZ ☀🔥Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin