Ben hâlâ Ateş'in yüzüne şoka girmiş şekilde bakarken Ateş'in de gözleri anın verdiği şaşkınlıkla kocaman açılmıştı.
Anneme dönmeye cesaret edemiyordum çünkü dönersem soyleyeceklerinden korkuyordum. Büyük ihtimal Ateş ile evlenmeme asla izin vermezdi ve ben onun kalbini kırmak zorunda kalırdım. Ya birini yıkardım ya da kendim yıkılırdım.
Annem tarafından kolumdan tutulup cevrilmemle zorunlu olarak anneme baktım. Gözünde gördüğüm hayal kırıklığı ve sinire karşı kaşlarım ister istemez çatıldı. Konuşmak için ağzımı açtığımda konuşamayıp ağzımı tekrardan kapadım.
"Doğru mu bu Armina? Anladığım gibi mi her şey? Bana Ateş başka bir kadınla evliyken onunla ilişkiye girmediğini söyle, yanlış anladın anne de."diye sessizce söylendiğinde gerçekler yüzüme adeta tokat gibi çarpmıştı.
Konuşmak istiyordum ama bu isteğimin aksine dilim işlevini yitirmiş gibiydi. Annemin yüzüne boş boş bakarken bir anda yüzüme inen sert tokat ile kafam yana doğru düştü ve gözlerimi sıkıca kapattım.
"Anne!!"diye bağıran ablamın sesiyle gözlerimi açmadan kafamı düzelttim ve annemin ağır sözlerini işitmeye hazırlandım.
"Yazıklar olsun!!! Bunca zaman kendi kendime hep Armina edebi bilir dedim, o benim yüzümü öne eğmez dedim ama sen o arada edepsizliğin en büyüğünü yapmışsın da haberim yokmuş!"diye bağıran annemi görmek için gözlerimi açtım ve o an Ateş'in beni belimden tutmasıyla ona baktım.
"Armina size bir edepsizlik yapmadı Aslı Hanım, ha ama birbirimizi sevmek edepsizlikse biz çok büyük edepsizlik yaptık haklısınız. Ben o kadınla kendi isteğimle evlenmedim, bence her şeyi dinlemeden ikimizi de yargılamayın."diyen Ateş ile annemin vereceği tepkiyi bekledim.
Kafasını olumsuz anlamda sallayıp alayla gülen sonrasında da arkasını dönüp hızlıca eve doğru giden annemin arkasından bağırdım.
"Anne gitme!!"dediğimde hâlâ yürümeye devam ediyordu. Ben de onun arkasından gideceğim sırada ablam, Selin ve Ateş bana engel oldukları için sadece arkasından bağırmakla yetindim.
"Sen de gitme babam gibi!!"diye tüm gücümle bağırdigimda annem yerinde durdu ve son lafını etmek için arkasını dönüp:
"Baban bu halini görse, kendi isteğiyle giderdi."diyip hızlıca eve girdi.
Arkasından öylece bakarken beni ayakta tutan şey Ateş'in güçlü kollarıydı. Eğer beni tutmasa kesinlikle çoktan düşmüştüm.
Ablama döndüğümde bana acı bir şekilde güldü ve kendine çekip sıkıca sarıldı. Ateş'in kolları hâlâ belimde durup ayakta durmami sağladığı için ben de ablama sarılabildim.
"Ah be kızım dedim ben sana duyarsa ortalık karışır diye."dediğinde yavaş yavaş gözümün karardığını hissettim.
Bir anda ordan oraya sarsılıyormuş gibi hissettim ve kendimi bıraktığımda ne olduğunu anlamadan zaten belimde olan kollar beni daha da sıkı sardı ve kucağına aldı.
Karanlık beni yavaşça içine çekerken duyduğum son şey Ateş'in sözleriydi.
"Yanındayım güzelim, hep yanında olucam."
•••
Gözlerimi yavaşça araladığımda Ateş'in odasında olduğumu farkettim. Kolumdaki ince sızıyla gözlerim koluma kaydı ve serum takılmış olduğunu gördüm. Odanın kapısını yavaşça açan kişiye baktığımda ablamı görmemle bir kaç saat önce yaşadığım şeyler aklıma geldi.
"Uyanmışsın tatlım."diyen ablam yavaşça yanıma geldi yatağın ucuna oturup elimi tuttu.
"Ateş 3 saattir başında bekliyordu ben de biraz kafası dağılsın diye evde bir şeyler eksik bahanesiyle markete gönderdim."dediğinde hâlâ ona değil de duvara bakıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAZGEÇİLMEZ ☀🔥
Chick-Lit"Sen gerçekten güçlü bir kızsın Armina. İçinde neler oluyor bilmiyoruz ama dışarıdan gerçekten güçlüsün." "İçimde olanları dışarıya yansıtmadığım için güçlüyüm ya zaten." ...
