12.Bölüm" Sen De Yalan Söyledin..."

26 2 0
                                    

ATEŞ'TEN:

Bir sürü şey yaşanır hayatta, bütün kötülükler üst üste gelir. Sonra bir an gelir her şey güzel artık dersin, kurtuldum dersin ama sonra araya yalanlar girer. Sevdiğinin bilmediği yalanlar...

Bacağımda uyuya kalan Armina'ya baktım. O kadar güzeldi ki... güzelliğinin farkında değildi. Çok güçlü bir kızdı o, şu ana kadar karşıma çıkan en güçlü kız. Onca şey yaşamasına rağmen asla pes etmiyordu.

O gün neredeyse gözünü kırpmadan öldürecekti Tuna'yı, bir kızı asla cesaret edemeyeceği şeyi yapıp adam öldürecekti. Sinirlenince çok daha güzel olduğunu düşünüyordum ama o sinir başkaydı.

Eğer o silahın önüne atlamasaydım onu kaybedecektim. Çünkü biliyordum ki Tuna ondan şikayetçi olacaktı o olmasa bile ablası bunu yapardı.

Dikişlerime dikkat ederek Armina'yı kucağıma aldım ve yavaş yavaş odaya çıkardım. Onu uyandırmamak için yavaşça yatağa bıraktım ve üstüne ince bir örtü örttüm. Yatağın ucuna oturup onu izlemeye başladım.

Ondan bir şey sakladığımı bilmiyordu. Benim aslında ne kadar zengin olduğumu ve şuan aslında zoraki bir evlilik içinde olduğumu bilmiyordu...

Bir kızla zoraki evlilik yapmıştım. Kız da istemiyordu en başta ama sonradan benimle birlikte olmak istediğini söylediğinde bunu asla yapamayacağımı söylemiştim ve İstanbul'a kaçmıştım.

Enes, Emir ve Eymen durumu biliyorlardı ama ne olursa olsun asla Armina'ya söylememeleri için tembihlemiştim onları. Eğer Armina bunu öğrenirse beni bırakıp giderdi, bundan emindim. O yüzden de öğrenmesini istemiyordum.

Yanağına küçük bir öpücük kondurdum ve odadan çıkıp salona indim.

Enes, ben ve Eymen çocukluk arkadaşıydık, beraber büyümüştük ama Emir ile sonradan tanışmıştık. Onu sahiplendim gibi bir şey olmuştu o yüzden bana hep abi derdi.

Enes'in numarasını çevirip kulağıma koydum.

"Efendim Ateş?"

"Müsait misin kardeşim? Biraz konuşmak istedim seninle."

"Müsaitim kardeşim. Hayırdır bir sorun mu var?"

"Ortadaki sorunu zaten biliyorsun Enes. Armina kendi tarafındaki problemleri halletti ama ben hâlâ ona gerçekleri söyleyemedim."

"Armina adına sevindim ama senin durum biraz vahim kardeşim kusura bakma da yani. Keşke en baştan anlatsaydın her şeyi ona."

"Nasıl söyleseydim Enes allah aşkına. Gidip kıza bak ben evliyim haberin olsun en baştan mı deseydim?"

"Tamam kardeşim haklısın da şimdi nasıl söyleyeceksin kıza? Bence en kısa sürede anlat her şeyi."

"Inanmazsa bana? O zaman ne olacak peki? Şuan bildiğin evliyim kardeşim yani bunun bir açıklaması olamaz ki. Ne desem inanmaz bana zaten."

"Sen bilirsin kardeşim ama ihtiyacın olduğunda mutlaka ara beni tamam mı? Biliyorsun hep yanındayız."dediğinde camdan yere düşen yağmur tanelerine bakarak:

"Sağol kardeşim sağol."diyip telefonu kapattım.

Telefonu kapatıp cebime koydum ve artık yatmaya karar verip arkama döndüğümde karşımda Armina'yı görmeyi beklemiyordum.

Gözünden akan bir damla yaşı ifadesini değiştirmeden sildi. Ona doğru bir adım attığında o da geriye bir adım attı ve aramızdaki mesafe değişmedi.

Sanırım her şeyi duymuştu. Niye yüksek sesle konuşursun ki sen zaten? Aptal kafam!

"Armina, sen uyumuyor muydun? Neden kalktın güzelim?"diyip duyup duymadığını anlamaya çalıştım.

VAZGEÇİLMEZ ☀🔥Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin